“Βούλιαξε” από κόσμο και τρακτέρ το Σύνταγμα!

«Κραυγή αγωνίας» και όχι παράσταση διαμαρτυρίας το  χθεσινό μεγαλειώδες αγροτικό συλλαλητήριο

Δυναμικό “παρών” από τους αγρότες της Ηλείας στην Αθήνα

Αγρότες από όλη την Ελλάδα έκαναν χθες απόβαση με τα τρακτέρ τους στο κέντρο της Αθήνας και παρατάχθηκαν μπροστά από τη Βουλή, ενώ χιλιάδες αγροτοκτηνοτρόφοι από κάθε μέρος της Ελλάδας, από τον Έβρο ως την Κρήτη,   συμμετείχαν στο  μεγαλειώδες αγροτικό συλλαλητήριο στέλνοντας ηχηρό μήνυμα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που επιμένει να μην κάνει δεκτά τα βασικά τους αιτήματα. Στους διαδηλωτές είχαν  προστεθεί  χθες το απόγευμα, ομοσπονδίες, σωματεία και συνδικάτα εργαζομένων από δεκάδες τομείς, αλλά και φοιτητές, για να συμπαρασταθούν στους αγρότες, τους οποίους υποδέχτηκαν με το σύνθημα: «Εργατιά, αγροτιά ενωμένοι μια γροθιά».

Τη φωνή τους με τους συναδέλφους τους από όλη τη χώρα ένωσαν και  πάρα πολλοί αγρότες από την Ηλεία που κατέφτασαν στην Αθήνα με λεωφορεία και ιδιωτικά οχήματα, από την Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας ,  την Ομάδα Παραγωγών Αμαλιάδας και αγροτικούς συλλόγους του νομού που έδωσαν το αγωνιστικό “παρών” στο Σύνταγμα. Όσοι αγρότες έμειναν πίσω, φυλάνε “Θερμοπύλες” στις περιοχές τους με μπλόκα στις εθνικές οδούς, ενώ στην Ηλεία από χθες υπάρχει και νέο μπλόκο στο ύψος της Γαστούνης.

Με το βλέμμα στην επόμενη μέρα

Το αγροτικό συλλαλητήριο, πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα σε όγκο και παλμό, ίσως η μεγαλύτερη κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων, ήταν με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα και αποτελούσε μια «κραυγή αγωνίας» και όχι μια «παράσταση» διαμαρτυρίας. Τo «τετελεσμένο» των κυβερνητικών αποφάσεων πάνω στα αιτήματα των αγροτών, καθώς όπως επισήμανε για ακόμα μια φορά  ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, «έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια, δεν θέλουμε να δημιουργούμε προσδοκίες», εξαντλεί εξίσου τα περιθώρια αντοχής των παραγωγών. Ωστόσο, το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι εάν η χθεσινή κινητοποίηση στο κέντρο της πρωτεύουσας θα αποτελέσει την «τελετή λήξης» των φετινών κινητοποιήσεων ή εάν ο αγροτικός κόσμος θα επιμείνει στις διεκδικήσεις του. Πάντως οι αγρότες βροντοφώναζαν ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν, ούτε να φύγουν από την Αθήνα για να επιστρέψουν στα χωράφια τους, αν δεν ακουστεί η φωνή τους από την κυβέρνηση

 «Κανένας δημοσιονομικός χώρος δεν χρειάζεται, χρειάζεται να μειωθεί η διαφορά ανάμεσα χονδρική και λιανική τιμή ρεύματος, που υπάρχει για να αισχροκερδούν οι εταιρείες, και να πέσουν οι τιμές στο ράφι», τονίζουν αγρότες από το Σύνταγμα.

Είναι γεγονός ότι ο απολογισμός των κυβερνητικών μέτρων που έχουν εξαγγελθεί διά στόματος πρωθυπουργού δεν ικανοποίησε την πλειονότητα του αγροτικού κόσμου, συνεπώς η απόφαση για υπαναχώρηση θα μεταφραστεί σε σπουδαία νίκη για την κυβέρνηση, οι χειρισμοί της οποίας σε ό,τι αφορά το αγροτικό μέτωπο ήταν σημαντικά πιο «αποστασιοποιημένοι» και «υπολογισμένοι» σε σχέση π.χ. με την αντίδραση της Γαλλίας που προχώρησε σε γενναίο πακέτο παροχών στους παραγωγούς. Σαφώς και στη σύγκριση σημαντικό ρόλο παίζουν και τα περιθώρια  των κρατικών ταμείων, ωστόσο η ρητορική της ανοιχτής πόρτας για διάλογο, χωρίς ωστόσο πρόθεση για περαιτέρω παρεμβάσεις, θέτει στον άξονα της αστικής ευγένειας τα  όρια στις διαπραγματεύσεις.

Οι προκλήσεις και η διαδρομή από το χωράφι στο ράφι

Οι αξεπέραστες δυσκολίες στη διατήρηση των καλλιέργειών και της συνέχισης της κτηνοτροφικής δραστηριότητας που βιώνουν οι αγρότες σε όλη την επικράτεια, οδηγεί  τη δυναμική του εγχώριου πρωτογενούς τομέα να βαίνει μειούμενη. Αυτή η μείωση σηματοδοτεί υψηλότερη εξάρτηση από τις εισαγωγές και κατ’ επέκταση ακόμα πιο υψηλά κόστη διατροφής.

Η διαδρομή από το χωράφι στο ράφι καθιστά αναγκαιότητα να επιλυθούν με μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα ζητήματα που αφορούν τόσο το κόστος παραγωγής όσο και τον τρόπο προσέγγισης του επαγγελματία αγρότη. Χωρίς καμία νέα πολιτική στήριξης, η επιστροφή του αγροτικού κόσμου στο χωράφι θα είναι μια μεγάλη πρόκληση και εάν σήμερα η κυβέρνηση «σπείρει» αδιαλλαξία και αδυναμία ελιγμού προς όφελος της αγροτικής οικονομίας, τότε αύριο θα θερίσει «εγκατάλειψη».

Ήδη ο μέσος ρυθμός εγκατάλειψης τόσο σε αριθμό παραγωγών όσο και σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις διαμορφώνεται στο 13%, ποσοστό ιδιαίτερα ανησυχητικό για την εξέλιξη της εγχώριας οικονομίας, που μολονότι έχει εστιάσει στην παροχή υπηρεσιών πρέπει να εξασφαλίσει επισιτιστική επάρκεια προσβάσιμη σε όλους.