Του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου
Η επίδραση του λαϊκού παράγοντα γενικά στα πολιτικά δρώμενα ποτέ δεν ήταν αμελητέα και σε πολλές περιπτώσεις είναι απόλυτα καθοριστική.
Το διαχρονικό ερώτημα ήταν και είναι το πότε και πως
Στην περίπτωση του Νοσοκομείου της Αμαλιάδας η όποια συμμετοχή αυτού του παράγοντα στο πρόσφατο παρελθόν έδωσε κάποια αποτελέσματα έστω και σε επίπεδο ευαισθητοποίησης των αρμόδιων στην κατεύθυνση να βρεθεί μια κάποια λύση σε προσωρινή βάση βέβαια
Το ότι δεν βρέθηκε στην ουσία μόνιμη λύση έχει να κάνει με αυτήν καθ αυτήν την παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος που είναι εγκλωβισμένο ανάμεσα στην μέγγενη των μνημονιακων υποχρεώσεων και την αγρας ψήφων με κάθε πρόσφορο μέσο….
Η συνέχεια μπορεί να είναι προδιαγεγραμμένη αλλά αυτό σε καμιά περίπτωση δεν ήταν λόγος να μην γίνουν οι ενέργειες που έγιναν…
Εδώ πρέπει να πούμε ότι η όλη κίνηση είχε όντως οργανωτικές ατέλειες λόγω και του ανεπίσημου χαρακτήρα της.
Ίσως αυτές τις οργανωτικές ατέλειες έρχεται να «θεραπεύσει» η δημιουργία του Συλλόγου Φίλων Νοσοκομείου Αμαλιάδας (ΣΦΙΝΑ) που ανηγγέλθη από τον Υποδιοικητή τον κο Χουζουρη
Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιες λογικές και στην λειτουργία αυτού του είδους των Συλλόγων
Πολύ περισσότερο όταν αυτή η δομή παίρνει έναν τόσο επίσημο χαρακτήρα με καταστατικά Πρωτοδικεία Πρόεδρους και όλα τα άλλα συναφή …..
Μετά από αυτό μπορούμε να πούμε ότι μάλλον τα νερά είναι αχαρτογράφητα και ίσως να έχουν δίκιο όσοι εκφράζουν αντιρρήσεις και ανησυχίες που μπορεί να είναι εύλογες από την στιγμή οι Σύλλογοι αυτής της δομής παραπέμπουν κατ ευθείαν σε αυτούς που προσπαθούν να διατηρήσουν στην ζωή με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο είδη που νομοτελειακά οδηγούνται στην εξαφάνιση …..
Πάντως η ιδέα από ότι φαίνεται έτυχε θερμής υποδοχής από κάποιους και έχει οργανωθεί μια αρχική δομή η οποία κάνει ήδη εγγραφές μελών και όπως ήταν επόμενο κυκλοφόρησε και η σχετική αφίσα που καλεί τον λαό να εγγραφεί….
Μια αφίσα «βαρύγδουπη» και «θορυβώδης» που πιάνει τον άλλον από το λαιμό και δεν τον αφήνει να πάρει ανάσα ….
Τρεχάτε γειτονοι χάνουμε το Νοσοκομείο μας και εσύ τώρα πολίτη της Ηλείας καλείσαι μέσω του Συλλόγου να το σώσεις
Μάλιστα αυτήν την προσπάθεια την τοποθετεί και σε μια κάποια ανταλλακτική βάση…. «θυμάσαι πόσες φορές σε βοήθησε και αν το στηρίξεις μπορεί και καλύτερα ….»
Με άλλα λόγια ήρθε η σειρά σου να κάνεις και συ κάτι για να μπορεί και αυτό να σε βοηθήσει καλύτερα στο μέλλον ….
Και καλά μέχρι εδώ αλλά στην συνέχεια φτάνουμε και σε απίστευτες υπερβολές
Με μια φωτογραφία της νέας πτέρυγας αφού μας θυμίζει ότι εμείς την έχουμε πληρώσει, λες και δεν το ξέραμε, προχωρεί στο κομβικό ερώτημα «τι λες θα την ανοίξουμε?»
Δεν μας διευκρινίζει όμως πως θα την ανοίξουμε …
Με κλειδαρά μέρα μεσημέρι ή με λοστό μετά τα μεσάνυχτα
Καλά είναι δυνατόν οι συντάκτες της αφίσας να μην ξέρουν και να μην έχουν ακούσει τι έχει γίνει και τι δεν έχει γίνει με αυτήν την αμαρτωλή νέα πτέρυγα που ακολουθεί τα αχνάρια του γεφυριού της Άρτας??
Κάποιοι αρμόδιοι μέσω πράξεων και παραλείψεων έφτασαν τα πράγματα εδώ που τα έφτασαν …
Τι μπορεί να κάνει ο πολίτης της Ηλείας σαν μέλος του συγκεκριμένου Συλλόγου που δεν μπορούσαν να κάνουν τόσα χρόνια και δεν μπορούν ακόμη και τώρα να κάνουν οι καθ ύλην αρμόδιοι????
Ένας λόγος παραπάνω που αυτοί οι αρμόδιοι με τον ένα ή τον άλλον τρόπο είναι ακόμη και σήμερα στα πολιτικά δρώμενα της πόλης ???
Αν τουλάχιστον μας έλεγαν τι πρακτικό μπορούμε να κάνουμε και με ποιον τρόπο, θα μπορούσαμε ίσως να κατανοήσουμε καλύτερα αυτήν την προσέγγιση ….
Πέρα όλων των άλλων αντιρρήσεων που μπορεί να έχει κάποιος για τέτοιες κινήσεις καλό είναι ειδικά για τόσο σοβαρά θέματα να έχουμε πιο χαμηλούς τόνους να είμαστε σοβαροί, ακριβείς και να μην κινούμεθα με οπαδικό και χουλιγκανικο πνεύμα …
Κάποιοι μιλάνε για την αισθητική λες και αυτή αφορά μόνο θεατρικές παραστάσεις ….
Καλό είναι λοιπόν να ξέρουμε ότι αφορά την καθημερινότητα μας την ζωή μας και την έχουμε περισσότερο ανάγκη από αυτούς που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο μας διοικούν και καθορίζουν την ζωή μας
Μέσα λοιπόν από αυτήν την αφίσα φαίνεται μια «βιασύνη» και μια «προχειρότητα» κάτι που δεν προϊδεάζει για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος
Και η επιτυχία σε αυτά τα καινοφανή εγχειρήματα δεν έχει να κάνει με τον αριθμό των μετεχόντων όπως αφήνουν να εννοηθεί οι συντάκτες της αφίσας, που μάλλον βάζουν πολύ ψηλά τον πηχυ, αλλά η σοβαρότητα με την οποία θα λειτουργήσει αν εντέλει υπάρχει έδαφος να λειτουργήσει αυτός ο Σύλλογος….
