Πάνος Τριγάζης: Ο πόλεμος και η τρομοκρατία αλληλοτροφοδοτούνται

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”94197″ img_size=”full”][vc_column_text]Πριν από δέκα χρόνια, η ανθρωπότητα συγκλονιζόταν από το τριπλό τρομοκρατικό χτύπημα της Αλ Κάιντα στην καρδιά των ΗΠΑ, με χιλιάδες νεκρούς και ισοπέδωση του Κέντρου Παγκόσμιου Εμπορίου στην Νέα Υόρκη. Επρόκειτο για τρομοκρατική επίθεση χωρίς προηγούμενο, που αποτέλεσε την αρχή μιας σκοτεινής περιόδου, με τον λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» εκ μέρους της τότε κυβέρνησης των ΗΠΑ.

«Η κοινή γνώμη σε όλο τον κόσμο – δήλωνε ο πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος – είναι αποσβολωμένη  συγκλονισμένη και βαθειά προβληματισμένη για αυτά που συνέβησαν, για αυτά που διαδραματίζονται, τα οποία θα έχουν βάθος χρόνου.  Καμιά ιδεολογία, καμιά θρησκεία –συνέχιζε – καμιά πολιτική ή παραπολιτική θεώρηση, κανένας πολιτισμός δεν νομιμοποιεί την τρομοκρατία και από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχουν ιεροί πόλεμοι, δεν υπάρχουν μιλιταριστικοί ανθρωπισμοί, δεν υπάρχουν ανθρωπιστικοί βομβαρδισμοί. Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας πρέπει να γίνει με έμφαση στις πολιτικές αρχών».

Από την πλευρά της, η Ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο προειδοποιούσε ότι «η επικράτηση της λογικής του πολέμου στο πλαίσιο της οποία κινούνται οι δηλώσεις του προέδρου Μπους, καθώς και η ενεργοποίηση του άρθρου 5 από τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, θα οδηγήσουν την διεθνή κοινότητα σε σειρά από γεγονότα με ανυπολόγιστες συνέπειες. Η ΕΕ οφείλει να κάνει ότι μπορεί για να σταματήσει αυτήν την επικίνδυνη πορεία, χωρίς να ενδώσει σε καμιά περίπτωση στις σχετικές πιέσεις».

Δυστυχώς, η θεωρούμενη «μόνη υπερδύναμη» απάντησε σχεδόν αμέσως, με τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, που αρχικά υπήρξε νικηφόρος για την ισχυρότερη πολεμική μηχανή του κόσμου, αλλά συνεχίστηκε επί δύο δεκαετίες, με ταπεινωτικό αποτέλεσμα για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Επιπλέον, στο όνομα καταπολέμησης της τρομοκρατίας και με βάση το ψευτοδίλημμα ασφάλεια ή δημοκρατία, υπήρξαν πλήγματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως, με ανεξίτηλο στίγμα τις φυλακίσεις στο Γκουαντάναμο, όπου κρατήθηκαν άνθρωποι χωρίς δίκη ως ύποπτοι για τρομοκρατικές πράξεις και προθέσεις.

Εκείνες τις σκοτεινές μέρες της καχυποψίας και του φόβου, ακόμα και κυβερνήσεις χωρών της Ευρώπης, της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης, έγιναν συνεργοί απαγωγών και μυστικών πτήσεων της CIA για την μεταφορά υπόπτων για τρομοκρατία, που κατά κανόνα εντοπίζονταν ανάμεσα στους μετανάστες και πρόσφυγες.

Σύμπασα η διεθνής Αριστερά είχε καταδικάσει το πολύνεκρο τρομοκρατικό χτύπημα  εις βάρος των ΗΠΑ, με την εξαίρεση κάποιων περιθωριακών ομάδων που το θεώρησαν πλήγμα κατά του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Πρώτη το καταδίκασε η αμερικανική Αριστερά, η οποία και οργάνωσε μεγάλα αντιπολεμικά συλλαλητήρια μετά τις φιλοπόλεμες δηλώσεις του προέδρου Μπους του νεώτερου, υπενθυμίζοντας την ρήση του κήρυκα της μη βίας Μάρτιν Λούθερ Κινγκ «το οφθαλμόν αντί οφθαλμού θα μας κάνει όλους τυφλούς».

Από την πλευρά του Συνασπισμού είχε οργανωθεί, δύο εβδομάδες μετά, φιλειρηνικό συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος (29.9.2001), με μεγάλη συμμετοχή και πολλά μηνύματα αλληλεγγύης  από το εξωτερικό, μεταξύ άλλων από τον ιστορικό ηγέτη της βρετανικής Αριστεράς, Τόνι Μπεν, που κατέληγε: «Δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει ειρήνη, ενώ συνεχίζεται η άρνηση δικού τους κράτους στους Παλαιστίνιους, ενώ αθώοι Ιρακινοί πεθαίνουν ως αποτέλεσμα των κυρώσεων και των βομβαρδισμών και ενώ το χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς συνεχίζεται και βαθαίνει».

Δυστυχώς, ο πόλεμος στο Αφγανιστάν συνοδεύτηκε το 2003 από τον αμερικανοβρετανικό  (Μπους-Μπλερ) στο Ιράκ, που ήταν εντελώς αδικαιολόγητος διότι το καθεστώς του Σαντάμ ούτε τρομοκράτες φιλοξενούσε ούτε πυρηνικά όπλα διέθετε.

Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]