Θυμάμαι πριν από πολλά πολλά χρόνια, με είχε φωνάξει η δασκάλα μου  στο σχολείο να μου μιλήσει ιδιαιτέρως. Περπατούσα περίλυπος προς το μέρος της, με εκείνο το χαρακτηριστικό ύφους του ένοχου, που δεν γνωρίζει ακριβώς γιατί πρόκειται να κατηγορηθεί. Προς μεγάλη μου έκπληξη και ευχαρίστηση, εκείνη η δασκάλα -καλή της ώρα ό,που κι αν βρίσκεται- με συνεχάρη για την τελευταία μου έκθεση, και μου παρήγγειλε να επισημάνω στους γονείς μου ότι έχω κλίση στο γράψιμο.

Δεν θυμάμαι τι έγινε ύστερα αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία, διότι σήμερα αλλού είναι το δια ταύτα, και συγκεκριμένα στους παράγοντες οι οποίοι συμβάλλουν στην «κατασκευή» ενός ανθρώπου. Πέρα από τους γονείς, οι οποίοι προφανώς και επιστημονικά αποδεδειγμένα ασκούν τεράστια επιρροή στην διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός παιδιού, υπάρχουν χιλιάδες πράγματα που φτιάχνουν χαρακτήρα.

Στην προκειμένη περίπτωση, ένα απ’ αυτά ήταν σίγουρα τα βιβλία των εκδόσεων Στρατίκη, με τα οποία ως παιδιά περάσαμε τόσα και τόσα καλοκαίρια, διαβάζοντας για τις περιπέτειες των ηρώων της αρχαίας Ελλάδας, και τα μυθικά κατορθώματά τους. Ούτως ή άλλως, το καλοκαίρι ο χρόνος γεμίζει δύσκολα για τα παιδιά εφόσον τα σχολεία κλείνουν και εκτός αυτού, τα μεσημέρια όπου κηρυσσόταν σιωπητήριο, οι εναλλακτικές ήταν συγκεκριμένες: Ύπνος ή διάβασμα.

Και επειδή κατά κανόνα τα παιδιά προτιμούν οτιδήποτε άλλο εκτός από το να πέσουν για ύπνο, έτσι και εμείς διαλέγαμε πάντα το διάβασμα. Στην αρχή για να ξεφύγουμε από τον καταναγκασμό, στην συνέχεια όμως από αγάπη για το βιβλίο, το οποίο μάς συντρόφευσε μέχρι την ενηλικίωση και παράλληλα όξυνε καθοριστικά την φαντασία, την γνώση και γενικότερα το σύνολο των διανοητικών μας δυνατοτήτων.

Χρωστούν λοιπόν πολλά όλες αυτές οι γενεές στον Πότη Στρατίκη, ο οποίος πριν λίγες μέρες έφυγε από την ζωή, σε ηλικία ενενήντα τριών ετών. Όχι μόνο για την σειρά με τα εξαιρετικά βιβλία μυθολογίας αλλά και για τον «Μικρό Σερίφη», και για πολλά ακόμη βιβλία και περιοδικά, στα οποία συμμετείχε ως εκδότης, συγγραφέας ή δημοσιογράφος.

Με αφορμή τον θάνατό του, μάθαμε, τουλάχιστον κάποιοι για πρώτη φορά, ότι στα νιάτα του είχε και αντιστασιακή δράση, γεγονός το οποίο τον τοποθετεί ακόμη ψηλότερα στην εκτίμησή μας. Του ευχόμαστε καλό ταξίδι.