Η νέα Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως έκανε από την πρώτη στιγμή αισθητή την παρουσία της, με το άγχος της να κάνει ελκυστικό το μάθημα των Θρησκευτικών. Πλην όμως πολύ πιο επιζήμιο είναι το σχέδιο που εξαγγέλλει για τα πλέον κρίσιμα ζητήματα, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια, μέσω της συστηματικής υπονόμευσης, στην υποβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας.

Πέρα από το γεγονός, ότι για μια ακόμη φορά, η αλλαγή Υπουργού επιφέρει νέα πειράματα σε βάρος της εκπαίδευσης  λίγο πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, οι «μεταρρυθμίσεις» που προωθούνται έχουν ένα χαρακτήρα συμβολικό – ιδεολογικό και ένα σκέλος ουσιαστικό που πλήττει τον πυρήνα του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

Το υπουργείο Παιδείας σχεδιάζει αλλαγές στην επιλογή των σημαιοφόρων, διατηρεί την ώρα έναρξης των μαθημάτων, επαναφέρει «αριστείες», πρότυπα και πειραματικά σχολεία, ενισχύει τον αγιασμό και τη θρησκευτική φυσιογνωμία του σχολείου.

Η παρωχημένη θρησκοληψία και η επιστροφή σε αντιλήψεις προηγούμενων δεκαετιών είναι απλώς το προκάλυμμα των ουσιαστικών αλλαγών, όπως η ακύρωση των προσλήψεων 10.500 εκπαιδευτικών, η ενίσχυση των προαγωγικών εξετάσεων από τάξη σε τάξη με επαναφορά της – αποτυχημένης – Τράπεζας Θεμάτων, γεγονός που θα ενισχύσει την παραπαιδεία. Ακόμη η επαναφορά της βάσης του «10» για την εισαγωγή στις σχολές και – συνολικά – η προωθούμενη δραματική μείωση των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα καταστήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση προνόμιο για λίγους.

Ο βασικός αυτός πυλώνας αλλαγών εμπεριέχει όλο το νεοφιλελεύθερο αφήγημα της Νέας Δημοκρατίας και το σαφές ταξικό της πρόσημο για Παιδεία. Περιορισμένος αριθμός θέσεων στα ελληνικά πανεπιστήμια, ακόμη και για αριστούχους στις περιζήτητες σχολές, περισσότερη ιδιωτική εκπαίδευση ή σπουδές στο εξωτερικό για όσους λίγους έχουν τη δυνατότητα, περισσότερη παραπαιδεία και «εμπόδια» στο Λύκειο, που χάνει πλήρως τον παιδευτικό του χαρακτήρα και γίνεται εξεταστικό κέντρο.

Αποτυπώνει ξεκάθαρα το σχέδιο και την αντίληψη που είχε «αποκαλυφθεί» άκομψα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε ανύποπτο χρόνο για τους ψυκτικούς από τις λαϊκές συνοικίες της Αθήνας και τους πτυχιούχους από τα εύπορα προάστια. Μια κυβέρνηση που βλέπει εχθρικά το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης των Ελλήνων, με τις αλλαγές στην Παιδεία επιχειρεί να διαιωνίσει και να ενισχύσει τις ταξικές διαφορές, να περιορίσει τις ευκαιρίες για τους νέους των χαμηλότερων κοινωνικών τάξεων, να υποβαθμίσει τη δημόσια παιδεία προς όφελος της ιδιωτικής και, εν τέλει να δημιουργήσει μια νέα γενιά εργαζομένων με χαμηλές επαγγελματικές και μισθολογικές προσδοκίες.

Μπορεί το περιτύλιγμα των αλλαγών να είναι το σχολείο του παρελθόντος και των θρησκευτικών προκαταλήψεων για να ικανοποιήσει το υπερσυντηρητικό κοινό, όμως αυτό που πραγματικά επιχειρεί η ΝΔ είναι η ταξική αναδιανομή της γνώσης.