Το χρονογράφημα: Ας μην τους «κλέψουμε» και τα Χριστούγεννα
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”126027″ img_size=”full”][vc_column_text]Το πρώτο σημάδι ήταν τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια, οι γιρλάντες και ο λοιπός «μπαλκονικός» στολισμός. Πρώτη φορά φέτος έκαναν τόσο νωρίς –ήδη από τα μέσα του Νοέμβρη– την εμφάνισή τους οι φωτεινές συστοιχίες στα μπαλκόνια των σπιτιών και των πολυκατοικιών. Πρώτη φορά ξεθάφτηκαν κούτες, που περιμένουν όλο τον χρόνο να ξαναβγούν στο φως, στριμωγμένες ανάμεσα σε σωρούς από άχρηστα πράγματα, καταχωνιασμένες σε πατάρια γεμάτα σκόνη, υγρασία και σκοτάδι. Τότε δεν είχα δώσει μάλλον την απαραίτητη σημασία στον ρόλο αυτής της πρόωρης φωταγώγησης. Ειδικά όμως όσοι έχουν μικρά παιδιά καταλαβαίνουν ή κατάλαβαν εξαρχής πως τα φωτάκια και τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, που κι αυτά ορθώθηκαν σαν ολοφώτιστοι φάροι στο μέσο των μπαλκονιών πολύ πριν το ημερολογιακό-εθιμικό ορόσημο του Αγίου Νικολάου, υποδηλώνουν μία έκτακτη ανάγκη φυγής της φετινής χρονιάς.
Να φύγει μια ώρα αρχύτερα το «είκοσι», μπας κι εξορκιστεί το κακό του κορονοϊού. Μέσα σε αυτό το χάος θανάτου, οικονομικής καταστροφής και απομόνωσης, οι γονείς στράφηκαν στα φωτάκια, προκειμένου να μην στερήσουν από τα μικρά παιδιά την μαγεία των Χριστουγέννων. Να σώσουν το πνεύμα των Χριστουγέννων ή και να εμψυχωθούν οι ίδιοι, ώστε να μπορέσουν να διαδραματίσουν επαρκώς τον ρόλο τους σε αυτήν την ομολογουμένως ευαίσθητη για τις παιδικές ψυχες υπόθεση. Ήδη, οι παιδίατροι επισημαίνουν ότι τα παιδιά αποτελούν κι αυτά θύματα άγχους και ψυχολογικής πίεσης, καθώς η απουσία της φυσικής τάξης εξάλειψε την κοινωνικοποίησή τους και ένα ουσιώδες μέρος της καθημερινής τους ρουτίνας, ενώ η τηλεκπαίδευση τα υποχρεώνει να περνούν πλέον μεγάλο μέρος της μέρας τους μπροστά σε μία οθόνη, και σε ένα μάθημα το οποίο εκτός των άλλων διαταράσσεται συχνά από τεχνικές δυσλειτουργίες.
Ήρθε όμως και το δεύτερο σημάδι μέσα από μία διαφήμιση, η οποία ξεκίνησε να προβάλλεται μόλις πριν από λίγες μέρες στην τηλεόραση. Σπάνιο γεγονός, οφείλω να σημειώσω, καθώς τα τελευταία χρόνια η πλειοψηφία των διαφημίσεων είναι από βαρετές και γελοίες έως επιεικώς απαράδεκτες. Δεν ήταν εντυπωσιακή, ούτε καμιά υπερπαραγωγή αλλά ήταν πετυχημένη γιατί εστίαζε στο μείζον για τα παιδιά και κατ’ επέκταση για τους γονείς. Έδειχνε παιδιά να απευθύνονται στο 2020, και να του ξεκαθαρίζουν ότι παρά τις δυσκολίες και όσα έχουν συμβεί, αυτά θα περάσουν τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής τους, γιατί θα τα περάσουν με τους γονείς τους και φυσικά θα ανοίξουν το δώρο τους κάτω από το δέντρο. Αυτό είναι! Και εδώ που τα λέμε, αυτό ήταν πάντα το ζητούμενο. Το τόσο απλό, που ορισμένες φορές φαντάζει τόσο δύσκολο να το σκεφτούμε, δίνοντάς του την διάσταση που του αρμόζει.
Όλοι γνωρίζουμε πως έχει η κατάσταση. Όλοι αντιμετωπίζουμε προβλήματα, και όλοι ανησυχούμε ή ακόμη χειρότερα φοβόμαστε την επόμενη μέρα. Όλοι, και κανείς δεν ξέρει τι μας ξημερώνει. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά. Μόνο να υπομείνουμε, έστω κριτικά, έστω καρτερικά, έστω στοχαστικά ή όπως άλλως θέλετε, αυτό που συμβαίνει, μέχρι να περάσει. Μέχρι όμως εκείνη την ευλογημένη ώρα, δεν έχουμε το δικαίωμα να στερήσουμε στα παιδιά μας τα Χριστούγεννα, και γιατί όχι, να τα κάνουμε και φέτος να μοιάζουν μαγικά, σε έναν κόσμο ολότελα απομαγευμένο. Αυτή είναι η πρόκληση. Αυτή είναι και η υποχρέωση. Γιατί πραγματικά, τους το χρωστάμε.. Αυτή την χρονιά τους κλέψαμε τα πάντα. Ας μην τους κλέψουμε και τα Χριστούγεννα.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
