Τo βήμα στον πολίτη: Για την είσοδο της πόλης του Πύργου: Ρομά και Ρομαϊκό Δίκαιο

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”8432″ img_size=”full”][vc_column_text]

Του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου

Η εικόνα στα φανάρια της εισόδου και της εξόδου από την πόλη του Πύργου είναι γνωστή πλέον και δεν χρήζει καν περιγραφής.

Παιδιά Ρομά κάποια μικρά, κάποια μεγαλύτερα μαζί με κάποια άλλα ακαθόριστης ηλικίας, ελίσσονται ανάμεσα στα αυτοκίνητα, αδιάφορα αν αυτά είναι σταματημένα ή εν κινήσει, για να βγάλουν το μεροκάματο κάποιων μεγάλων που έχουν τα γραφεία της επιχείρησης τους λίγο πιο πέρα και επιβλέπουν.

Τόσο απλά.

Όλα μα όλα αυτά τα παιδιά κινούνται με απόλυτη άγνοια κίνδυνου και κάποια όχι λίγα γίνονται εριστικά και επιθετικά αν για κάποιον λόγο οι δουλειές δεν πάνε καλά και ο τζίρος είναι πεσμένος.

Μέχρι τώρα εκ συμπτώσεως δεν έχει γίνει κάποιο σοβαρό ατύχημα όταν άλλα παιδιά είναι στο παράθυρο του οδηγού άλλα έχουν «αναλάβει» τον συνοδηγό και άλλα τρέχουν να προλάβουν το προηγούμενο αυτοκίνητο που ξεκινάει στο φανάρι ή το επόμενο που έρχεται.

Κατάσταση κυριολεκτικά ανεξέλεγκτη και ο θεός βοηθός.

Αλλά όσο και αν αυτό είναι γνωστό όσο αν αυτή είναι η πρώτη εντύπωση της πόλης μπαίνοντας και η τελευταία βγαίνοντας εν τούτοις οι αρμόδιοι φαίνεται ότι όταν περνούν από κει παίζουν την τυφλόμυγα.

Δεν μπορεί να υποθέσουμε κάτι άλλο.

Αν κάποιοι είναι συνωμοσιολόγοι μπορεί να ψάχνουν τι είναι αυτό που κάνει τους πάντες να αγνοούν ένα τόσο σοβαρό θέμα.

Αλλά κάθε σκέψη συνωμοσιολογίας πάει στην άκρη αν βάλουμε στο τραπέζι μόνο την αδιαφορία.

Ναι την αδιαφορία κάποιων αρμοδίων μαζί με το πολιτικό κόστος των εντόπιων μαυρογιαλουρων.

Γιατί οι Ρομά λειτουργούν με χαρακτηριστικά ομάδας και αυτή η ομάδα καλώς ή κακώς ψηφίζει και οργανωμένα με χαρακτηριστικά ομάδας.

Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για του πολιτικούς αστέρες τέως νυν και αεί..

Ε δεν γίνεται λοιπόν να αφήσουμε στην άκρη τόσους ψήφους και μάλιστα μαζεμένους μόνο και μόνο για να προστατεύσουμε κάποια παιδιά που από την στιγμή που γεννιούνται είναι «όργανα» κάποιων «νονών» για να βγάζουν το καλό και το εύκολο μεροκάματο.

Και όλοι ξέρουμε ότι αυτά τα παιδιά υπηρετούν αυτήν την πραγματικότητα από τότε που είναι μωρά και τα περιφέρει στην ζητιανιά η «μαμά» κοιμισμένα, κατ άλλους ναρκωμένα, περιμένοντας να μεγαλώσουν και όταν μεγαλώσουν λίγο αναλαμβάνουν πιο ενεργό ρόλο στην επικερδή επιχείρηση.

Αυτό κανείς εκ των αρμοδίων δεν το βλέπει για να κάνει κάτι????

Κάποιοι Νόμοι για την προστασία των ανηλίκων ισχύουν σε αυτήν την πόλη?

Κάποιοι άλλοι για την οργανωμένη επαιτεία ?

Μη μιλήσουμε για την οδική ασφάλεια ….

Τελικά φαίνεται ότι τίποτα δεν ισχύει σε αυτήν την πόλη.

Όταν και αν ο μη γένοιτο γίνει το κακό όλοι οι αρμόδιοι θα πάρουν από μια ρακέτα και θα πετούν πέρα δώθε το μπαλάκι μέχρι να ξεχαστεί το θέμα.

Τώρα δεν υπάρχει καν μπαλάκι για να ασχοληθούν και σφυρίζουν αδιάφορα υποτιμώντας την νοημοσύνη μας.

Οι τοπικοί άρχοντες έχουν δώσει αυτήν την ιδιότυπη ασυλία και η κεντρική εξουσία κάνει ότι δεν ξέρει τίποτα.

Το κρυφτό πάντα ήταν το προσφιλές παιχνίδι των παιδιών όταν δεν είχαν τα κινητά να ανταλλάσουν sms

Σε μερικούς άρεσε τόσο πολύ που το συνεχίζουν και όντας «μεγάλοι».

Κάθε φορά λοιπόν που τίθεται το πρόβλημα κάνουν μια βαρύγδουπη δήλωση ότι ο αρμόδιος είναι άλλος και πρέπει να πούμε ότι αυτός ο άλλος πάντα μα πάντα είναι ευεργέτης μεγάλος για όλους όσους δεν έχουν διάθεση να κάνουν  κάτι.

Εν τω μεταξύ μετά πιάνουν υπηρεσία τα τοπικά παπαγαλάκια που δεν είναι αρμόδια αλλά που είναι παρατρεχάμενοι των αρμοδίων.

Αυτά άλλοτε επιδέξια και άλλοτε απολύτως άγαρμπα προσπαθούν να μας πουν ότι κανείς τοπικός δεν φταίει από την στιγμή που έχουν κάνει συγκινητικές προσπάθειες αλλά  κανείς δεν τους ακούει  ….

Και από την στιγμή που αυτοί δεν φταίνε εννοείται ότι  φταίει το ανάλγητο κράτος των Αθηνών φταίει η ΕΕ ο ΟΗΕ μπορεί και το ΝΑΤΟ.

Οπότε κάτω τα χέρια από τους τοπικούς αρμοδίους που για θέματα που άπτονται της κοινωνικής ευαισθησίας δεν είναι καθόλου αρμόδιοι.

Και όλα αυτά μη πάει ο νους σας ότι αυτά τα συμπαθή παπαγαλάκια έχουν κάποιο συμφέρον και κάνουν αυτό το ιδιότυπο bulling σε όποιον διανοηθεί να κάνει την στοιχειώδη κριτική.

Ούτε κατά διάνοια.

Το κάνουν από αγνό ενδιαφέρον και από υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και δικαιοσύνης.

Και εν τω μεταξύ η κατάσταση αυτή συνεχίζεται και λόγω της δεδομένης πλέον ασυλίας γίνεται κάθε μέρα χειρότερη την στιγμή μάλιστα που προστίθενται και νέα στοιχεία στο έργο.

Έτσι κάποια παιδιά προσπαθούν να ανοίξουν την πόρτα του συνοδηγού την στιγμή που κάποια άλλα χτυπούν το κεφάλι τους στο τζάμι του οδηγού αν δεν τους ανοίξει για να δώσει το κατιτί…

Κάποια άλλα πετούν σαπουνάδες στο παρμπρίζ για να δεχτείς να στο καθαρίσουν

Όλα αυτά είναι πλέον το φολκλορ της πόλης και κάποια στιγμή δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να το προβάλουμε όπως του πρέπει.

Γιατί δεν είναι μόνο τα παιδιά στα φανάρια.

Ενίοτε είναι και ολόκληρες οικογένειες Ρομά που κάνουν το πικνίκ τους στο γκαζόν της νησίδας και ταυτόχρονα επιβλέπουν και τους άξιους γόνους τους που λίγο πιο πέρα βγάζουν το μεροκάματο.

Αστεία αστεία αυτές οι οικογενειακές στιγμές και αυτή η ανεμελιά δημιουργεί μια κάποια νοσταλγία σε όλους εμάς που τρέχουμε να προλάβουμε πράγματα που τελικά δεν θα τα προλάβουμε ….

Για αυτό λέμε ότι όλο αυτό που συμβαίνει στα φανάρια της πόλης πρέπει να προβληθεί και ει δυνατόν οι ειδικοί να βρουν και τις κοινωνικές προεκτάσεις που σίγουρα θα υπάρχουν…..[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]