ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ: Οι «Μέρες Καριέρας» ήρθαν για να μείνουν
Ό,τι σπείρεις, θα θερίσεις. Απλό δεν είναι; Βγαλμένο από τη ζωή δεν είναι; Κρυστάλλινα καθαρό, σαν το γάργαρο νεράκι της πηγής, δεν είναι; Τότε πως τείνουμε να το εκλαμβάνουμε ή να το μεταχειριζόμαστε, κυρίως με αρνητικό πρόσημο; Όπως και το εξίσου δημοφιλές, «όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς»; Σα να σου λέει, «δεν έστρωσες καλά, δε θα κοιμηθείς καλά. Ας πρόσεχες». Μάλλον αυτή η αίσθηση σχετίζεται με το στερνό χαρακτήρα της γνώσης, την οποία κομίζει μόνο η εμπειρία, και κατά κανόνα η αρνητική εμπειρία. Παράδειγμα βγαλμένο από τη ζωή και τη… φιλοσοφία: Το κώνειο. Είναι δηλητηριώδες φυτό. Το έμαθαν αυτό οι άνθρωποι, όπως έμαθαν και για όλα τα άλλα, με το δύσκολο τρόπο. Κάποια στιγμή κατάλαβαν τι μπορούσαν να καταναλώσουν και τι όχι. Στο μεταξύ κάποιοι είχαν χαθεί, αλλά η απώλεια οδήγησε στη γνώση και τελικά στην προστασία της ζωής.
Και έτσι επιτυγχάνεται η πρόοδος, όταν δηλαδή μαθαίνεις από τα λάθη και προσπαθείς να αλλάξεις μία κατάσταση η οποία μοιάζει παγιωμένη, όπως οι λεγόμενες «χαμένες γενιές». Καθώς φαίνεται λοιπόν, η «Πρωινή» δεν έκανε κάποιο λάθος. Και έστρωσε καλά και η σπορά της έπεσε σε γόνιμη γη. Επιχείρησε να συμβάλλει, αφενός στην κατανόηση του φαινομένου της ανεργίας και αφετέρου στη βελτίωση των προοπτικών απασχόλησης των νέων και όχι μόνο ανθρώπων του τόπου μας. Και να που ήδη τα πρώτα αποτελέσματα την δικαιώνουν. Και να που ήδη καταγράφηκε έμπρακτα το ενδιαφέρον επιχειρήσεων να προσλάβουν, να πάρουν ανθρώπους στη δουλειά, να δώσουν μία ευκαιρία στον κόσμο για εργασία και προκοπή. Και να που η πρώτη σπορά αποδίδει ήδη καρπούς και βεβαιότατα θα αποδώσει και στο μέλλον.
Σαν εφημερίδα, σα ζώσα οντότητα, σαν σάρκα από τη σάρκα τελικά αυτής της κοινωνίας, τολμήσαμε κάτι για το οποίο ούτε εμείς οι ίδιοι ήμασταν βέβαιοι για το βαθμό επιτυχίας του. Ευτυχώς δικαιωθήκαμε, καθώς παρά τις δυσκολίες και τα ποικίλα εμπόδια της εποχής, οι «Ημέρες Καριέρας» όχι απλώς κέρδισαν τις εντυπώσεις, αλλά πέτυχαν μία ουσιαστική δημόσια διαπραγμάτευση του μείζονος ζητήματος της επαγγελματικής αποκατάστασης. Σε αυτό το σημείο όμως οφείλουμε να προχωρήσουμε σε μία ειλικρινή παραδοχή: Η «Πρωινή» πιστώνεται μονάχα την πρωτοβουλία και την υποστήριξη του εγχειρήματος, το οποίο σημαίνει ότι τα υπόλοιπα σχετίζονται άμεσα και καθοριστικά με την ενεργητική εμπλοκή, φορέων, επιστημόνων και επιχειρηματιών. Αυτοί και μόνο αυτοί δικαιούνται δια να ομιλούν για την υπόθεση της ανεργίας.
Γι’ αυτό και ήταν ιδιαίτερα μεγάλη η χαρά και η ικανοποίηση για τα συγχαρητήρια και τους επαίνους τους οποίους εισπράξαμε μετά το πέρας του διημέρου από αυτούς τους ίδιους ανθρώπους. Η δική τους γνώμη έχει βαρύνουσα σημασία, όπως και η συμμετοχή τους. Και στ’ αλήθεια, τα λόγια τους, δεν είχαν καμία σχέση με τις συνήθεις φιλοφρονήσεις και κενολογίες οι οποίες ανταλλάσσονται με το κιλό σε αντίστοιχες περιστάσεις. Λάβαμε feedbackουσίας, γιατί στοχεύσαμε εξαρχής στην ουσία και αντίστοιχα θέτουμε την πυξίδα μας για το μέλλον. Οι επιστήμονες έδωσαν το στίγμα και τα διακυβεύματα της εποχής, οι μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν καταφέρει να μείνουν ζωντανές εξέφρασαν τις ανάγκες τους, και αυτή τη στιγμή τα emailτης «Πρωινής» διαμεσολαβούν ώστε να διασυνδεθούν οι υποψήφιοι εργαζόμενοι με την παραγωγή. Απλά πράγματα, κατά τα άλλα, που το κράτος ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να αναπτύξει, ούτε καν στο επίπεδο μιας ουσιαστικής και όχι τυπικής δημόσιας διαβούλευσης.
Ο κύβος όμως ερρίφθη. Η πρώτη σπορά έδωσε μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον. Ένας θεσμός δημιουργήθηκε μέσα από το πείσμα μιας χούφτας ανθρώπων και την αναγνώριση των συμμετεχόντων, οι οποίοι διέγνωσαν την ποιοτική διαφορά σε μία ουσιαστική διαδικασία κοινωνικής συνεισφοράς, σε σχέση με τα καθιερωμένα πανηγυράκιαmarketing. Αυτή είναι η πραγματική καταξίωση για μας. Η ευχή όλων ήταν ομόφωνη. Να επαναληφθεί το εγχείρημα. Η «Πρωινή» τους διαβεβαιώνει ότι οι «Μέρες Καριέρας» ήρθαν για να μείνουν.
Ο εκδότης
