«Το παλτό» – 13 παράδοξες ιστορίες…
Στον κατάμεστο χώρο εκδηλώσεων της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Πύργου η συγγραφέας και ποιήτρια Μαρία Κουτσουνά παρουσίασε το νέο της βιβλίο
- Η συγγραφέας έκανε μια συγκινητική αναδρομή στα παιδικά της χρόνια στο Αλποχώρι που καθόρισαν τη μετέπειτα ζωή της
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Στην κατάμεστη από κόσμο Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Πύργου, παρουσιάστηκε το απόγευμα της Τετάρτης σε μια πολύ ωραία και συγκινητική εκδήλωση, το νέο βιβλίο της Μαρίας Κουτσουνά που έλκει την καταγωγής της από το Αλποχώρι, μια συλλογή διηγημάτων με 13 παράδοξες ιστορίες που έχει τον τίτλο «Το παλτό». Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο της συγγραφέως και ποιήτριας σε πεζό λόγο – το πρώτο ήταν το μυθιστόρημά της «Με μια σταγόνα» από τις εκδόσεις Θερμαϊκός το 2019- ενώ η Μαρία Κουτσουνά έχει εκδώσει επίσης τις ποιητικές συλλογές «Με τρυφερότητα και χωρίς προσμονή» (1987) και τα «Τέσσερα σημεία στον ορίζοντα» (2022) από τις εκδόσεις Εκάτη.
Πολλοί φίλοι, συντοπίτες και βιβλιόφιλοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια βιβλιοπαρουσίαση υψηλού επιπέδου με διακεκριμένους ομιλητές, καθώς το βιβλίο προλόγισαν οι συγγραφείς Νίκος Ασημακόπουλος, Μαρία Στασινοπούλου,
Γιώργος Συμπάρδης και Δημήτρης Δασκαλόπουλος. που αναφέρθηκαν στις 13 ιστορίες της συλλογής διηγημάτων «Το παλτό» που έχουν στοιχεία μυθοπλασίας με πολλές εκπλήξεις και ανατροπές. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί μια ρέουσα γλώσσα με δωρική λιτότητα και σαφήνεια, ιστορίες που διηγείται με μια πρωτοφανή άνεση σαν τη ροή ενός παραμυθιού.
Συγκινητική αναδρομή στην παιδική ηλικία
Η ίδια η Μαρία Κουτσουνά παίρνοντας το λόγο, μίλησε πολύ λιγότερο για το βιβλίο της και περισσότερο για την ζωή της, κάνοντας μια αναδρομή στην παιδική της ηλικία στο Αλποχώρι που μεγάλωσε και σε κάποια χαρακτηριστικά γεγονότα που την καθόρισαν και κυρίως την ώθησαν στην γραφή και πρωτίστως στην ποίηση που αγαπά ιδιαίτερα.
Όπως διηγήθηκε, όταν ήταν ακόμα μαθήτρια στο μονοθέσιο σχολείο του Αλποχωρίου, ο δάσκαλός τους ανάμεσα σε όσα τους μάθαινε, τους είπε ότι από τις τέσσερις πράξεις των μαθηματικών, η πιο σπουδαία πράξη είναι η αφαίρεση. « Αυτά του τα λόγια μπορώ να πω ότι με καθόρισαν, μεγαλώνοντας κατάλαβα πραγματικά πόσο σπουδαία πράξη είναι η αφαίρεση και έγινε αξίωμα της ζωής μου».
Στη συνέχεια η κ. Κουτσουνά αναφέρθηκε σε μια ακόμα μικρή ιστορία των παιδικών της χρόνων, όταν σε μια εκδήλωση ένας διασκεδαστής –κάτι σαν το σημερινό stand up comedy– , ζήτησε από το κοινό να πει ορισμένες λέξεις και καταλήξεις και αφού τις συγκέντρωσε προχώρησε στη σύνθεσή τους και έπλασε αυτομάτως μια ιστορία που εντυπωσίασε το κοινό. «Αυτό το πράγμα στα παιδικά μου μάτια, έμοιαζε ως κάτι μαγικό, νόμιζα πως ήταν μαγεία και θέλησα αργότερα να τον μιμηθώ. Κάπως έτσι άρχισα να γράφω ποιήματα με εκείνην την ανάμνηση. Ποιήματα γράφω από νεαρή ηλικία, τα κρατάω σε ένα ημερολόγιο με την ημερομηνία και τον τόπο που το έγραψα, γιατί η έμπνευση μπορεί να μου έρθει παντού, στο δρόμο, στο μετρό, στη δουλειά κ.ο.κ και γι αυτό κρατώ πάντα αυτό το ημερολόγιο.»
Σε ότι αφορά τη νέα συλλογή διηγημάτων της, η συγγραφέας ανέφερε ότι «Το παλτό» περιλαμβάνει 13 ιστορίες τις οποίες η ίδια χαρακτηρίζει ως παράδοξες γιατί ενώ η ρίζα της κάθε μιας είναι αληθινή, στην συνέχεια χρησιμοποιεί στοιχεία μυθοπλασίας για να ολοκληρώσει τη διήγηση, δεν είναι δηλαδή μια κατεξοχήν αληθινή ιστορία.
Η ιστορία «Το παλτό» μιλά για την ανάγκη για κοκεταρία, «Η εκδίκηση» είναι μια αναζήτηση της χρησιμότητάς της, «η Μιμή» αναφέρεται στους δύσκολους έρωτες, «Το αγόρι» είναι μια ιστορία σαν παραμύθι κ.ο.κ, δεκατρείς ιστορίες που έχουν κάτι ξεχωριστό να πουν η καθεμιά και μάλιστα η μια καλύτερη από την άλλη, μικρά αυτόνομα διηγήματα.
Μετά την παρουσίαση η κ. Μαρία Κουτσουνά υπέγραψε βιβλία της και συνομίλησε με τον κόσμο, ενώ η ίδια ήταν πράγματι πολύ συγκινημένη που παρουσίασε το νέο της βιβλίο στον τόπο της, σαν μια επιστροφή στη γενέτειρά της.
Η Μαρία Κουτσουνά είναι αρχιτέκτονας νοσοκομειολόγος. Γεννήθηκε στο Αλποχώρι του Πύργου και έχει κάνει λαμπρές σπουδές με μια εξίσου λαμπρή σταδιοδρομία. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Αυστρία και εν συνεχεία έκανε τη διδακτορική της διατριβή στο Βερολίνο με θέμα «Μοντέλα για την οργάνωση της Πρωτοβάθμιας Περίθλαψης στην Ελλάδα υπό το πρίσμα της ιδιαιτερότητας της χώρας». Εργάστηκε στη Βιέννη, στο Βερολίνο και στην Αθήνα όπου και ζει τα τελευταία χρόνια, ενώ επισκέπτεται τακτικά την Ηλεία και τον τόπο καταγωγής της με τον οποίο διατηρεί ισχυρούς δεσμούς.
