Το Λύκειο των Ελληνίδων Πύργου στα «Πορτρέτα Δωματίων»: Μια ξεχωριστή εκδήλωση στο σπίτι-έκθεση του Χάρη Κανελλακόπουλου

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”99501″ img_size=”full”][vc_column_text]Η πόρτα της έκθεσης- αφιέρωμα που έχει δημιουργήσει και συντηρεί ο διακοσμητής Χάρης Κανελλακόπουλος, στο σπίτι των παιδικών του χρόνων, τα «Πορτρέτα Δωματίων» ανοίγει την Παρασκευή στις 8 το βράδυ και υποδέχεται το Λύκειο Ελληνίδων Πύργου και την αστική φορεσιά της πόλης μαζί με άλλες αυθεντικές φορεσιές από την ιματιοθήκη του ΛΕΠ.

Μια ξεχωριστή εκδήλωση, ταξίδι στο χρόνο, όπου όλοι όσοι βρεθούν θα μεταφερθούν νοητά στο παρελθόν, μέσα σε ένα νοικοκυριό με υπέροχα κεντήματα, κιλίμια και πολύτιμα ενθύμια που φύλαξε και φρόντισε με αγάπη, ο Χάρης Κανελλακόπουλος. Την όμορφη αυτή βραδιά, θα πλαισιώνουν μουσικά η Στεφανία και η Μαρία Παπαγεωργίου.

«Άνοιξα την πόρτα της έκθεσης «Πορτρέτα δωματίων» για να υποδεχτώ την Πυργιώτισσα με τη φορεσιά της. Αυτή του Λυκείου των Ελληνίδων. Κάθισε στον καναπέ και με το χαμόγελο της μου διηγήθηκε ιστορίες από παλιά» σημειώνει ο κ. Κανελλακόπουλος και προσθέτει «Τότε που η πόλη ζούσε στην αρχοντιά των ανθρώπων της. Με τα ωραία σπίτια και την πλατεία με τις μουσικές της. Τις γαζίες στους δρόμους και τις μελωδικές καλημέρες. Στα χέρια των γυναικών άνθιζαν χρωματιστά κεντήματα και ταξίδευαν με τα όνειρα των παιδιών τους. Με ευγένεια και σεβασμό. Με προσφορά και καθαρές κουβέντες. Στις αξίες της ζωής. Καθημερινές ιστορίες μιας άλλης εποχής, παράδοσης και εθίμων. Μιας μνήμης που αντιστέκεται στον χρόνο και που ποτέ δεν ξεχνά».

Μιλώντας για τα «Πορτρέτα Δωματίων» τονίζει ότι είναι ένας χώρος για όλους. «Να θυμηθείς παλιές ιστορίες τα παιδικά σου χρόνια ανθρώπους που ζουν στην καρδιά σου. Όσα παίρνει ο άνεμος όσα φέρνει ο χρόνος. Όταν έστησα την έκθεση είχα την ανάγκη να πατήσω στο σκαλοπάτι της μνήμης και να συνεχίσω τα όνειρα μου. Ήταν ανάγκη. Έφυγαν οι γονείς μου και νόμιζα πως ακόμα ήμουν στην αγκαλιά της μάνας μου. Μάζεψα τα κομμάτια μου στόλισα τις αναμνήσεις μου και έκλεισα την πόρτα στην θλίψη. Έμεινε η αγάπη να μου στηρίζει τα βήματα και προχώρησα. Είναι ωραία η ζωή… όταν αγγίζεις το παρελθόν σου. Μια ευχή που σε ζεσταίνει. Ένα χρέος σου σ’ αυτούς που σου χάρισαν την ζωή. Είναι ωραία η ζωή όταν θυμάσαι … Την Παρασκευή η πόρτα της έκθεσης ανοίγει για να υποδεχθεί την Πυργιώτισσα με την φορεσιά της παρέα με άλλες φορεσιές του Λυκείου. Μια μυστική συνομιλία θα ακουστεί μέσα μας παρέα με μικρές ιστορίες για ότι πέρασε και δεν χάθηκε. Και όλοι μαζί να προσπαθήσουμε για ένα Μουσείο της πόλης του Πύργου. Όλοι μαζί. Μόνο έτσι τα φώτα της έκθεσης δεν θα κλείσουν ποτέ. Με αυτό το φως θα μείνει η πόλη ζωντανή. Ας περνάνε τα χρόνια. Ας υπάρχουν μίζεροι άνθρωποι που σκέφτονται τον ανδριάντα τους πριν πεθάνουν. Ας υπάρχουν εμπόδια. Εμείς θα τα ξεπεράσουμε. Για την μικρή μας πόλη. Όλοι μαζί .

Όπου υπάρχει μέλλον υπάρχει και παρελθόν. Αυτό μην το ξεχνάς. Αυτή η πόλη είμαστε όλοι μαζί. Όλοι μαζί… Σας περιμένουμε».

Φωτογραφίες Δημήτρης Παπαϊωάννου[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]