Το κυνήγι της τσίχλας
Στο καρτέρι και το περπατητό η θήρευσή της
Η τσίχλα είναι ένα από τα πιο δημοφιλή θηράματα στη χώρα και με πάρα πολλούς θιασώτες. Το κυνήγι της είναι δύσκολο, απαιτητικό, χρειάζεται σκοπευτική δεινότητα και σωστή επιλογή φυσιγγίων.
Η τσίχλα είναι ένα πουλί μικρού μεγέθους, 21-25 εκ. Το συναντάμε ο1 όλη την Ελλάδα και σε αρκετά υποείδη… Τα πιο γνωστά είναι η κοκκινότσιχλα, η κεδρότσιχλα και η κελαηδότσιχλα. Οι αποδημίες της τσίχλας από τα βόρεια προς τα νότια ξεκινούν το μήνα Οκτώβριο και διαρκούν μέχρι τη λήξη της κυνηγετικής περιόδου. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της είναι ότι πετάει με μεγάλη ταχύτητα κι έχει μικρή συνολική επιφάνεια. Το κρέας της τσίχλας είναι πολύ νόστιμο και υπάρχουν πολλοί τρόποι που μπορεί να μαγειρευτεί.
Ποιος είπε ότι το κυνήγι της τσίχλας είναι για τους «λιγότερο» κυνηγούς; Το κυνήγι της τσίχλας είναι κυνήγι που χρειάζεται ιδιαίτερη εμπειρία και ικανότητες. Είναι θήραμα που σε βοηθά να «σπουδάσεις» την σωστή χρήση του όπλου και των φυσιγγίων. Μην ξεχνάτε ότι οι τσιχλάδες είναι οι καλύτεροι πελάτες των κυνηγετικών καταστημάτων!
Μπορεί το καθάρισμα της τσίχλας να είναι λίγο μπελάς, αλλά μας αποζημιώνει η γεύση της και η διασκέδαση που μας προσφέρει, όταν καθίσουμε στο τραπέζι με την καλή παρέα μας. Το κυνήγι της τσίχλας γίνεται σε μία εποχή που είναι ίσως η ιδανικότερη για καλές παρέες, τζάκι, καλό κρασί και κυνηγοσυζητήσεις
Τρόποι κυνηγίου
Η τσίχλα κυνηγιέται με δύο τρόπους: ο ένας είναι στο καρτέρι και ο άλλος είναι το περπατητό κυνήγι. Οι δυο αυτοί τρόποι διαφέρουν μεταξύ τους και ο κάθε ένας χρειάζεται ιδιαίτερες κυνηγετικές ικανότητες.
Καρτέρι
Τα καρτέρια της τσίχλας γίνονται το πρωί που κατεβαίνει στους κάμπους για να φάει και το απόγευμα που ανεβαίνει για να κουρνιάσει.
Το πρωινό καρτέρι είναι πιο δύσκολο, γιατί τα πουλιά κατεβαίνουν με μεγάλη ταχύτητα, κάνοντας πολλούς ελιγμούς. Οι τουφεκιές είναι δύσκολες και πολύ γρήγορες.
Το πρωινό καρτέρι ξεκινάει με την ανατολή του ήλιου – και όπως λέει ο νόμος – μισή ώρα μετά την ανατολή του ήλιου. Τα μέρη που υπάρχει πρωινό πέρασμα είναι αυτά όπου συνδυάζεται κάμπος με πλαγιά βουνού, όπου δεν υπάρχει πυκνή βλάστηση.
Τα πουλιά κουρνιάζουν όλη νύχτα μέσα στο πυκνό και το πρωί κατεβαίνουν για να φάνε στον κάμπο. Ο καιρός παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιλογή της πλαγιάς που κάθονται τα πουλιά (βόρεια – νότια). Το πρωινό καρτέρι απαιτεί σωστή επώμιση και γρήγορη τουφεκιά (προτέρημα πεπειραμένου τσιχλοκυνηγού) κι έχει μικρή χρονική διάρκεια (περίπου 1 ώρα) και αυτό γιατί τα πουλιά κατεβαίνουν όλα μαζί.
Το απογευματινό καρτέρι. Εδώ τα πράγματα είναι περίπλοκα, γιατί υπάρχουν καρτέρια, που τα πουλιά περνούν χαμηλά και καρτέρια που τα πουλιά περνούν ψηλά. Ο συνδυασμός αυτός καλύπτεται καλύτερα με ένα όπλο που διαθέτει δύο κάννες (πλαγιόκαννο – αλληλεπίθετο). Όσοι κυνηγούν με αυτογεμή, θα πρέπει να διαθέτουν όπλα με εναλλασσόμενα στενώματα.
Αν φυσάει αέρας, τα πουλιά πετάνε χαμηλά, ανάμεσα από τα δέντρα και οι τουφεκιές είναι πολύ δύσκολες και επικίνδυνες. Πάντα θα πρέπει να ξέρει ο κυνηγός που βρίσκονται οι άλλοι κυνηγοί και να προσέχει ιδιαίτερα τις χαμηλές τουφεκιές του. Όσο βραδιάζει, οι τσίχλες χαμηλώνουν, με αποτέλεσμα να περνάνε δίπλα από τον κυνηγό, πράγμα που κάνει την τουφεκιά σχεδόν αδύνατη.
Στο απογευματινό καρτέρι μας δίνεται η δυνατότητα να σκοπεύσουμε με μεγαλύτερη άνεση, αλλά χρειάζεται καλή προσκόπευση και φυσίγγι με καλή κατανομή.
Περπατητό κυνήγι
Το περπατητό κυνήγι γίνεται συνήθως σε ρεματιές και σε περιοχές που έχει θάμνους. Ο κυνηγός περπατώντας «ξεσηκώνει» τσίχλες και πυροβολεί. Οι περισσότερες τουφεκιές είναι σε μικρές αποστάσεις. Χρειάζεται όπλο με «ανοιχτή κάννη» και φυσίγγια διασποράς ή με μάλλινες τάπες. Όταν κυνηγάμε παρέα, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τις τουφεκιές μας, γιατί οι περισσότερες είναι στο ύψος του ανθρώπου.
Το περπατητό κυνήγι της τσίχλας είναι δύσκολο, χρειάζεται γρήγορη επώμιση και πυροβολισμό άμεσο. Θα πρέπει το όπλο που έχουμε να κάθεται καλά στον ώμο και να στέλνει τα σκάγια εκεί που βλέπουμε σκοπεύοντας. Όταν κυνηγάμε με παρέα το περπατητό κυνήγι μπορεί να γίνει συστηματικά και να αποδώσει περισσότερο παρά όταν κυνηγάμε μόνοι μας.
Η παρέα θα πρέπει να γνωρίζει πως θα κινηθεί και ιδιαίτερα όταν το περπατητό γίνεται μέσα σε ελαιόδεντρα που είναι πυκνά μεταξύ τους και η ορατότητα είναι περιορισμένη. Το περπατητό κυνήγι της τσίχλας είναι ένα από τα δυσκολότερα κυνήγια, σε ότι αφορά την τουφεκιά.
Όπλα και φυσίγγια για το κυνήγι της τσίχλας – Τα κριτήρια επιλογής
Το κυνήγι της τσίχλας στη χώρα μας δεν αφορά ένα μόνο είδος πουλιών. «Τσίχλες» εννοούν οι κυνηγοί, πέντε διαφορετικά είδη, στα οποία περιλαμβάνεται η κοινή τσίχλα, η κοκκινότσιχλα, η γερακότσιχλα, η δεντρότσιχλα και ο κότσυφας. Αν και το καθένα έχει τη δική του συμπεριφορά, εμείς οι κυνηγοί τα κυνηγάνε με τον ίδιο περίπου τρόπο, με τα ίδια όπλα και λίγο διαφορετικά φυσίγγια.
Το κυνήγι τους γίνεται είτε με περπάτημα δύο ή τριών κυνηγών στις περιοχές όπου τρέφονται οι τσίχλες κατά τη διάρκεια της ημέρας, ή με καρτέρι κατά τις ώρες της μετακίνησης, που συνήθως είναι πρωί και απόγευμα. Συχνά, και ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, οι τσίχλες αλλάζουν τόπους διατροφής και κατά τη διάρκεια της ημέρας, οπότε μπορεί να γίνει κυνήγι σε καρτέρι πολύ περισσότερες ώρες απ’ ότι το πρωί και το απόγευμα.
Εξαίρεση αποτελεί η δεντρότσιχλα, η οποία σπάνια κυνηγιέται με «περπατητό». Το κυνήγι της γίνεται με καρτέρι σε μεγάλο υψόμετρο, όπου υπάρχουν συνήθως έλατα, ή σε περιοχές όπου υπάρχει πλούσια τροφή, όπως είναι καλλιέργειες μήλων κλπ. Ειδικά για τη δεντρότσιχλα, προτιμώ ένα όπλο με μήκος κάννης 70 εκατοστά και σύσφιξη ¾ (**). Φυσίγγια προτιμώ με 33 γραμμάρια σκάγια Νο 7.
Ο λόγος είναι ότι πρόκειται για μεγαλύτερο πουλί από τα υπόλοιπα της οικογένειας και δεν πλησιάζει εύκολα τον άνθρωπο, οπότε οι βολές γίνονται κατά κανόνα σε μεγάλη απόσταση. Στα υπόλοιπα είδη, θα προτιμούσα όπλο με 70 εκατοστά κάννη και σύσφιξη ½ (***) αν πρόκειται για καρτέρι και 66 εκατοστά με ¼ (****) αν πρόκειται για περπατητό κυνήγι.
Πολλοί κυνηγοί χρησιμοποιούν αυτογεμές όπλο, όμως κι εδώ πιστεύω ότι ένα δίκαννο είναι πιο κατάλληλο, διότι είναι πιο εύχρηστο, μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε δύο διαφορετικές στενώσεις ανά πάσα στιγμή και μας κάνει πιο προσεκτικούς.
Όπλα και φυσίγγια για το κυνήγι της τσίχλας – Νούμερα σκαγιών…
Σκάγια χρησιμοποιώ Νο 8 στο καρτέρι και Νο 9 στο περπατητό κυνήγι. Η γόμωση που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι κυνηγοί είναι 32 γραμμάρια με πλαστική βυσμάτωση (κυάθιο). Ορισμένοι που έχουν συχνές αστοχίες χρησιμοποιούν και φυσίγγια διασποράς στο περπατητό κυνήγι, όμως σε αυτή την επιλογή είμαι πολύ επιφυλακτικός, διότι τραυματίζονται άσκοπα αρκετά πουλιά, τα οποία δεν φθάνουν στο σακίδιό μας και κινδυνεύουν με τραυματισμό και οι φίλοι με τους οποίους κυνηγάμε παρέα.
Πολλοί κυνηγοί τα τελευταία χρόνια έχουν διαπιστώσει ότι και με λιγότερα σκάγια (28 ή 30 γραμμάρια) έχουν αρκετές επιτυχίες και τα προτιμούν, διότι έχουν χαμηλότερη ανάκρουση, καλύτερη συγκέντρωση και ενδεχομένως μικρότερο κόστος.
Η ποιότητα των φυσιγγίων της τσίχλας είναι ένα θέμα που απασχολεί όλους τους κυνηγούς οι οποίοι λόγω μεγάλης κατανάλωσης, αναζητούν οικονομικές λύσεις.
Αντιλαμβάνομαι και συμμερίζομαι απόλυτα το πρόβλημα, φτάνει να μην υπερβαίνουμε τα εσκαμμένα. Όλοι θέλουμε να ξοδεύουμε λιγότερα, όμως δεν πρέπει να το κάνουμε σε βάρος της ασφάλειάς μας, χρησιμοποιώντας ευτελή και ενδεχομένως επικίνδυνα φυσίγγια, ούτε σε βάρος της απόδοσης, ασπαζόμενοι το δόγμα του ότι «όλα είναι ίδια».
Ασφαλώς και δεν είναι όλα ίδια, διότι η αγορά προσαρμόζεται στη ζήτηση πάντοτε. Κάθε τι (εν προκειμένω τα φυσίγγια) έχει το κόστος, την ποιότητα και την τιμή του. Εναπόκειται σε μας να κάνουμε τις επιλογές μας και να σταθμίζουμε κάθε φορά, τι κερδίζουμε και τι χάνουμε.
kynhgesia.gr
