Το Δεκέμβριο του 2022 η δίκη των Θιβετιανών ακτιβιστών!
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”156968″ img_size=”full”][vc_column_text]
– Αναβλήθηκε χθες η εκδίκαση της υπόθεσης λόγω παρέλευσης ωραρίου- Τι δήλωσαν οι συνήγοροι υπεράσπισης, Αντ.Μπαχούρος, Αλ. Αναγνωστάκης και Μάικλ Πόλακ
Επιμ.: Παναγιώτη Φωτεινόπουλου
Για την 1η Δεκεμβρίου του 2022, λόγω παρέλευσης ωραρίου, αναβλήθηκε η εκδίκαση της υπόθεσης των τριών Θιβετιανών ακτιβιστών από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηλείας, οι οποίοι είχαν συλληφθεί στις 18 Οκτωβρίου του 2021, κατά τη διάρκεια της τελετής αφής της Ολυμπιακής Φλόγας στην Αρχαία Ολυμπία, για το αδίκημα της απόπειρας ρύπανσης, βλάβης και παραμόρφωσης του αρχαιολογικού χώρου. Υπενθυμίζεται πως οι τρεις κατηγορούμενοι είχαν εκφράσει τη διαμαρτυρία τους φωνάζοντας συνθήματα και κρατώντας ένα πανό που έγραφε «Όχι Αγώνες Γενοκτονίας» και μια θιβετιανή σημαία που κυμάτιζε. Ακολούθησε η σύλληψή τους από τις αστυνομικές Αρχές της Ηλείας και η κράτησή τους για δύο ημέρες, μέχρι που οδηγήθηκαν στα δικαστήρια του Πύργου και αφέθηκαν ελεύθεροι αφότου ορίστηκε δικάσιμος.
Χθες το μεσημέρι, η ομάδα υπεράσπισης των ακτιβιστών, την οποία απαρτίζουν ο Ηλείος δικηγόρος Αντώνης Μπαχούρος, ο Έλληνας ποινικολόγος και πρόεδρος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Επιτροπής Ευρωπαίων Ποινικολόγων, Αλέξης Αναγνωστάκης, και ο Βρετανός ποινικολόγος και διευθυντής της νομικής ομάδας του δικηγορικού γραφείου «Justice Abroad», Μάικλ Πόλακ, αιτήθηκαν την κατά προτίμηση διεξαγωγή της δίκης, λόγω της φύσης της υπόθεσης, ωστόσο το αίτημα δεν έγινε δεκτό με συνέπεια την αναβολή της, καθώς ήταν στις τελευταίες υποθέσεις του πινακίου.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης των τριών ακτιβιστών ανέφεραν πως οι εντολείς τους κατηγορούνται για αβάσιμες κατηγορίες πέρα από το πεδίο οποιασδήποτε από τις πράξεις τους. Η νομική εκπροσώπηση των ακτιβιστών πιστεύει επίσης ότι η δίωξη για αυτές τις κατηγορίες, και οποιαδήποτε επακόλουθη καταδίκη, συνιστά παραβίαση των δικαιωμάτων τους στην ελευθερία της συνέλευσης, στην ελευθερία της έκφρασης και στην ελευθερία σκέψης και συνείδησης βάσει της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Ο Chemi Lhamo, ένας από τους ακτιβιστές που συνελήφθησαν στις 18 Οκτωβρίου 2021 δήλωσε: «Καμία καταστροφή οποιουδήποτε ιστορικού μνημείου από ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν έλαβε χώρα στην Ελλάδα—στις 18 Οκτωβρίου κρατούσα ένα πανό “Όχι Γενοκτονικοί Αγώνες” και έκανα μια ερώτηση: “Πώς μπορεί να επιτραπεί στο Πεκίνο να φιλοξενήσει τους αγώνες δεδομένου ότι διαπράττουν γενοκτονία κατά των Ουιγούρων;” Κανένα δικαστήριο δεν μπορεί να πιστέψει ότι αυτό με καθιστά ένοχο για “απόπειρα καταστροφής ιστορικού τόπου” χωρίς να χάσει τη νομιμότητά του ως αμερόληπτου και δίκαιου δικαστικού σώματος.[/vc_column_text][vc_single_image image=”156970″ img_size=”full”][vc_column_text]Τι δήλωσαν οι συνήγοροι υπεράσπισης των τριών ακτιβιστών
O κ. Μπαχούρος δήλωσε: «Σήμερα (σ.σ. χθες), στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ηλείας, εκδικαζόταν η ποινική υπόθεση των τριών αλλοδαπών, οι οποίοι συνελήφθησαν κατά την τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, κατά τη διάρκεια μιας ειρηνικής διαμαρτυρίας στο πρανές του χώρου που πραγματοποιούνταν η τελετή. Δυστυχώς, ενώ αιτηθήκαμε την κατά προτίμηση διεξαγωγή της δίκης, λόγω της φύσης της υποθέσεως και της σπουδαιότητας που έχει αυτή για τους εντολείς μας, οι οποίοι αδίκως κατηγορούνται για ένα σοβαρότατο αδίκημα, όπως η φθορά αρχαιολογικού μνημείου, το Δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημά μας, με αποτέλεσμα η υπόθεση να αναβληθεί λόγω ωραρίου για την 1η Δεκεμβρίου 2022. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συναδέλφους κ.κ. Αλέξιο Αναγνωστάκη, δικηγόρο Αθηνών και μέλος της Ένωσης Ευρωπαίων Ποινικολόγων (Εuropean Criminal Bar Association) και Μάικλ Πόλακ, δικηγόρο Λονδίνου και μέλος του Middle Temple, καταξιωμένους ποινικολόγους και γνωστούς για την ευαισθησία τους στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πανελλαδικά και εκτός Ελλάδος, που ήρθαν στον Πύργο για την υπόθεση αυτή, τα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και όλους όσους ευαισθητοποιήθηκαν για αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν ειρηνικά και με απόλυτο σεβασμό στις αξίες και τα ολυμπιακά ιδεώδη, χωρίς βία και χωρίς να προκαλέσουν οποιαδήποτε φθορά ή ζημία, ούτε στο χώρο ούτε σε κάποιο συνάνθρωπό μας.
Ο κ.Αναγνωστάκης, δήλωσε ότι κατά τη γνώμη του, η κατηγορία είναι αβάσιμη και άκυρη. «Δεν έγινε καμία καταστροφή ιστορικών μνημείων, αντιθέτως ήταν μια συμβολική ειρηνική διαμαρτυρία, που προστατεύεται από το εσωτερικό και το διεθνές δίκαιο. Η δράση των διαδηλωτών ήταν μια πράξη ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης του παγκόσμιου κοινού σχετικά με τα κατοχικά εγκλήματα και την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Θιβέτ και αλλού. Επέλεξαν την Ακρόπολη και την Ολυμπία ως σύμβολα της δημοκρατίας και το λίκνο του δυτικού πολιτισμού. Από την Ακρόπολη και την Ολυμπία υπερασπίστηκαν συμβολικά τη δημοκρατία και την ελευθερία του λαού. Οι διαδηλωτές αξίζουν έπαινο αντί για συλλήψεις και χειροπέδες», τόνισε.
Ο Michael Polak, διευθυντής της Δικαιοσύνης στο Εξωτερικό, εξέφρασε επίσης ανησυχίες. «Οι ακτιβιστές σε αυτήν την υπόθεση ρώτησαν πώς μπορεί να επιτραπεί στο Πεκίνο να χρησιμοποιήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τα σύμβολά τους για σκοπούς προπαγάνδας, ενώ η γενοκτονία και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας λαμβάνουν χώρα κατά του λαού των Ουιγούρων, ενώ η έντονη καταστολή κατά των Θιβετιανών συνεχίζεται αμείωτη, και ενώ η καταστροφή των ελευθεριών στο Χονγκ Κονγκ λαμβάνει χώρα μπροστά στα μάτια μας. Πολλοί σε όλο τον κόσμο θα κάνουν τις ίδιες ερωτήσεις. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αντιμετωπίζει πολύ αυστηρά τις προσπάθειες περιορισμού του σημαντικού δικαιώματος στην ελευθερία του συνέρχεσθαι, της έκφρασης και της σκέψης και της συνείδησης. Έχει δηλώσει ότι “η παρέμβαση σε ειρηνικές συνελεύσεις, εκτός από εκεί που υπήρξε υποκίνηση σε βία ή απειλή για τις δημοκρατικές αρχές, αδικεί τη δημοκρατία και μάλιστα τη θέτει σε κίνδυνο (Faber κατά Ουγγαρίας)”. Η κατηγορία των ακτιβιστών για ένα σκοτεινό αδίκημα που δεν ανταποκρίνεται στα γεγονότα των γεγονότων αποτελεί σαφή παραβίαση των δικαιωμάτων τους βάσει της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της αρχής ότι οποιοσδήποτε περιορισμός αυτών των δικαιωμάτων πρέπει να προβλέπεται από το νόμο».[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
