Τίτλοι τέλους για το ιστορικό ζαχαροπλαστείο «Λίντο» μετά από 120 χρόνια λειτουργίας!
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”128913″ img_size=”full”][vc_column_text]
Μια “γλυκιά” ανάμνηση για πολλές γενιές Πυργιωτών που γεύτηκαν τα υπέροχα γλυκά του από το 1901 έως και το Γενάρη του 2021!
-Μιλά στην Πρωινή ο τελευταίος των ιδιοκτητών κ. Θοδωρής Αποστολόπουλος
[/vc_column_text][vc_column_text]Μια “γλυκιά” ανάμνηση για τους Πυργιώτες, θα παραμείνει στο εξής, το ιστορικό, παραδοσιακό Ζαχαροπλαστείο “Λίντο”, σημείο αναφοράς για την πόλη του Πύργου και την νεώτερη ιστορία της, αφού κλείνει μετά από 120 χρόνια συνεχούς λειτουργίας! Απίστευτο αλλά αληθινό!
Η βιτρίνα του με τα λογής- λογής γλυκά με τις μοναδικές γεύσεις και την σφραγίδα ποιότητας “Λίντο” που απόλαυσαν τρεις και τέσσερις γενιές κατοίκων του Πύργου, από χθες το πρωί, καλύφθηκε με λευκό χαρτί και μια σεμνή, λακωνική ανακοίνωση από τους ιδιοκτήτες που γράφει: «1901-2021.. 120 ΧΡΟΝΙΑ ΛΙΝΤΟ…Ένας μεγάλος κύκλος συνεχούς λειτουργίας κλείνει. Ευχαριστούμε !» Η ίδια ανακοίνωση αναρτήθηκε και στην σελίδα του ΛΙΝΤΟ στο φβ, αιφνιδιάζοντας τους πάντες, ενώ από κάτω την συνοδεύει ένας στόλος σχολίων με τα ατέλειωτα “ευχαριστώ” των χιλιάδων φίλων του για την παρουσία του στα ζωή της πόλης πάνω από έναν αιώνα, για την ακρίβεια έναν αιώνα λειτουργίας και 20 χρόνων ακόμα. Σχολίων που αποτελούν έναν καμβά αναμνήσεων κυρίως, αφού ο καθένας διηγείται από κάτω τις δικές του θύμησες από το ζαχαροπλαστείο Λίντο, τα μαρμάρινα τραπεζάκια του στο πρώτο κατάστημα της οδού Γερμανού που αποτελούσαν και το στέκι της νεολαίας του ‘ 60, ’70 και 80΄ ακόμα, όταν μετά τον Κυριακάτικο εκκλησιασμό τα νεαρά αγόρια και κορίτσια από το Θηλέων και Αρρένων της πόλης, έδιναν εκεί τα κρυφά τους ραντεβουδάκια! Σε εκείνα τα μαρμάρινα τραπεζακια, ένοιωσαν τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα που συνοδεύονταν από ένα πιάτο ζεστούς λουκουμάδες με μέλι και κανέλα, ένα θεσπέσιο προφιτερόλ ή το μοναδικό του γαλακτομπούρεκο και το χειροποίητο παγωτό του!
Τα εκλεκτά γλυκά του που είχαν πάντα τη σφραγίδα ποιότητας, φτιαγμένα με πολύ αγάπη και αγνά υλικά με τις μυστικές τους συνταγές, συνόδεψαν τις γιορτές και τα τραπέζια όλων μας και ήξερες ότι αν πας κάπου καλεσμένος με γλυκά από το Λίντο, δεν υπήρχε περίπτωση να ντροπιαστείς για οποιοδήποτε λόγο.
Ένα ζαχαροπλαστείο, μια ιστορία
Ο τελευταίος των ιδιοκτητών της οικογένειας Αποστολόπουλου που αποτελεί και την 3η γενιά, ο κ. Θοδωρής Αποστολόπουλος μιλώντας στην Πρωινή χθες με δυσκολία και φωνή που έτρεμε από την συγκίνηση, μας είπε ότι η απόφαση αυτή δεν ήταν εύκολη, όταν έχεις περάσει όλη σου τη ζωή μέσα σε αυτο το ζαχαροπλαστείο, αλλά κατά τον ίδιο ήταν επιβεβλημένη.
“Οι δύο τεχνίτες που είχα στο εργαστήριο που εργαζόταν εδώ από 14 χρονών και στους οποίους είχαμε τυφλή εμπιστοσύνη, τώρα συνταξιοδοτήθηκαν, συνταξιοδοτήθηκα και εγώ είμαι πλέον 65 ετών, διάδοχη κατάσταση δεν υπάρχει και θεώρησα πιο τίμιο σεβόμενος την ιστορία του Λίντο, προκειμένου να βάλω στο εργαστήριο ή να το παραδώσω σε ανθρώπους που δεν γνωρίζω, να το κλείσω και να μείνει ο κόσμος με την γλυκιά ανάμνηση του Λίντο! Με αυτόν τον τρόπο θεωρώ ότι τιμώ την ιστορία του ,που ειναι και ένα μέρος της ιστορίας του Πύργου”.
Ιδιαίτερα συγκινημένος, μας μίλησε για το πώς ξεκίνησε το ζαχαροπλαστείο Λίντο, μια μικρή τότε επιχείρηση που δημιούργησε η Βασιλική Αποστολοπούλου στην οδό Γερμανού και στη συνέχεια ανέλαβαν τα μεγαλύτερα αδέλφια του πατέρα του. Αργότερα, πήρε τα σκήπτρα της επιχείρησης ο πατέρας του Σπύρος μαζί με τον αδελφό του Βασίλη, αλλά ο τελευταίος στην πορεία αποχώρησε και δημιούργησε το ζαχαροπλαστείο “Αστόρια” και η επιχείρηση παρέμεινε στον πατέρα του. Ο κ. Θοδωρής Αποστολόπουλος είναι ο τελευταίος ιδιοκτήτης του Λίντο, που συνέχισε την δημιουργική πορεία του ζαχαροπλαστείου στην οδό Γερμανού αλλά όπως μας λέει όταν έγινε η ανάπλαση του δρόμου από την δημοτική αρχή και μετατράπηκε σε ήπιας κυκλοφορίας, δεν μπορούσαν να σταματήσουν τα αυτοκίνητα για να προμηθευτούν γλυκά και η κίνηση μειώθηκε. Έτσι αναγκάστηκαν να μεταφέρουν αρχικά το εργαστήριο ζαχαροπλαστικής στην Εθνικής Αντιστάσεως και αργότερα όλο το ζαχαροπλαστείο στο νεοκλασικό κτίριο που βρισκόταν μέχρι σήμερα. Μέχρι την ώρα που η οικογένεια αποφάσισε να ρίξει τίτλους τέλους στο Λίντο.
Κι εμείς κρατάμε φυσικά εκτός από τις αναμνήσεις και αυτό που μας είπε ο κ. Θοδωρής Αποστολόπουλος, ότι θεώρησε πως το να το κλείσει ήταν η πιο τίμια απόφαση που μπορούσε να πάρει, δεδομένων των συνθηκών. Και βεβαίως αυτό το σκεπτικό και η φιλοσοφία, τιμά και τον ίδιο και την οικογένεια του και αυτή ακριβώς η τιμιότητα, ήταν φαντάζομαι και η συνταγή επιτυχίας της μακραίωνης ιστορίας των 120 χρόνων της ζωής του ζαχαροπλαστείου Λίντο…
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
