Της Κυριακής το όνειρο…
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”93429″ img_size=”full”][vc_column_text]Κι όμως, το βράδυ των εκλογών στα τηλεοπτικά πάνελ όλοι ήταν χαρούμενοι. Ο Κυριάκος γιατί βρήκε την Ιθάκη του. Ο Αλέξης γιατί διατήρησε ποσοστό πάνω από 30 τοις εκατό μετά από 1.500 μέρες κολλημένος στις Συμπληγάδες. Η Φώφη γιατί ο φαγανός Βενιζέλος δεν κατάπιε τα ποσοστά της. Ο Βελόπουλος γιατί μπήκε στη Βουλή με συστατική επιστολή από τον ίδιο τον Ναζωραίο. Ο Βαρουφάκης γιατί πέρασε τον πήχη χωρίς να τον ρίξει με τον γοφό, όπως στις ευρωεκλογές. Το ΚΚΕ πανηγυρίζει γιατί μένει στο πέντε τοις εκατό παρότι οι συνθήκες δεν είναι ώριμες ούτε καν για κάτι τέτοιο. Οι χρυσαυγίτες γιατί με την αποτυχία τους να εκλεγούν εκπλήρωσαν με συνέπεια τον πρωταρχικό στόχο τους: Να ξεβρομίσει ο τόπος…
Αφού λοιπόν όλοι οι παραπάνω συγκεντρώνουν συνολικά το 95 τοις εκατό του εκλογικού σώματος σημαίνει ότι και όλοι εμείς οι ψηφοφόροι πρέπει να χαιρόμαστε. Χαιρόμαστε;
Αυτήν ειδικά τη φορά δεν υπήρξαν ούτε αυθόρμητα γλέντια ούτε χαρές στους δρόμους.
Κι αυτό γιατί όλοι ξέρουμε ότι όσο πιο πολλοί τεχνοκράτες μπαίνουν στα οφίτσια τόσο το χειρότερο. Έρχονται «κόκκινα» δάνεια-πλειστηριασμοί για πρώτο πιάτο και ακολουθεί πλούσιο μενού από βραβευμένους σεφ του Νεοφιλελευθερισμού. Ακόμη και οι περισσότεροι από όσους ψήφισαν τον Κυριάκο ξέρουν ενδόμυχα ένα πράγμα:
Τις Κυριακές, ακόμη και της Αγίας Κυριακής ανήμερα να πέφτει, δεν είναι για πολλά όνειρα. Το λέει κι ο λαός:
της Κυριακής το όνειρο μέχρι το μεσημέρι…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
