Την Κυριακή στην Ν. Φιγαλεία η 2η Γιορτή Ελιάς και Ελαιολάδου

Την εκδήλωση που περιλαμβάνει πολλές δράσεις, αγροτικές, ενημερωτικές και πολιτιστικές διοργανώνουν όλοι οι τοπικοί φορείς της περιοχής

Μαθητές θα αναβιώσουν το αρχαιοελληνικό έθιμο της Ειρεσιώνης

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

Την 2η Γιορτή Ελιάς και Ελαιολάδου, διοργανώνουν όλοι οι τοπικοί φορείς Νέας Φιγαλείας και Φασκομηλιάς που ενώνουν τις δυνάμεις τους, την προσεχή Κυριακή 5 Νοεμβρίου , στην κεντρική πλατεία της Ν. Φιγαλείας στις 11 το πρωί. Αυτή είναι η δεύτερη χρονιά που πραγματοποιείται η Γιορτή Ελιάς και Ελαιολάδου, καθώς η περσινή διοργάνωση σημείωσε πολύ μεγάλη επιτυχία και συγκέντρωσε πλήθος κόσμου από την ευρύτερη περιοχή της ορεινής Ηλείας αλλά και της Αρκαδίας. Είναι γεγονός ότι η Ν. Φιγαλεία ( Ζούρτσα) είναι τόπος ελαιοπαραγωγικός με πολλούς ελαιώνες και το ελαιόλαδο είναι ένα από τα βασικά προϊόντα της περιοχής που στηρίζει την τοπική οικονομία και σκοπός της Γιορτής είναι να αναδείξει την σημασία του.

Η 2η Γιορτή Ελιάς και Ελαιολάδου, θα περιλαμβάνει όπως και πέρυσι, πολλές δράσεις, αγροτικές, ενημερωτικές και πολιτιστικές όπως ομιλίες γεωπόνων για το ελαιόλαδο, έκθεση γεωργικών μηχανημάτων αλλά και τοπικών προϊόντων, κεράσματα τοπικών προϊόντων. Παράλληλα θα υπάρχουν πολιτιστικές δράσεις αλλά και δραστηριότητες για παιδιά, όπως εργαστήριο body percussion, δηλαδή εργαστήριο μουσικής με το σώμα για μικρούς και μεγάλους, κωμικό θεατρικό σκετς, παραδοσιακοί χοροί αλλά και γλέντι με ζωντανή μουσική. Ωστόσο , μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναβίωση του εθίμου της Ειρεσιώνης από μαθητές σχολείων της Ν. Φιγαλείας.

Το αρχαιοελληνικό έθιμο της Ειρεσιώνης

Το έθιμο της Ειρεσιώνης είναι αρχαιοελληνικό, η λέξη Ειρεσιώνη προέρχεται από το είρος= έριον, μαλλί και είναι κλάδος αγριελιάς. Η Ειρεσιώνη ήταν λοιπόν ένα κλαδί αγριελιάς, πάνω στο οποίο κρεμούσαν λευκές και κόκκινες κορδέλες από μαλλί προβάτου πάνω στις οποίες έδεναν κάθε λογής καρπούς, από την φθινοπωρινή σοδειά: σύκα, αποξηραμένα φρούτα, αμύγδαλα, καρύδια, δημητριακά, βελανίδια, ρόδια, μέλι, λάδι, κάσταν, ψωμί και πολλά άλλα (εκτός από μήλα και αχλάδια). Η κόκκινη κορδέλα λέγεται ότι συμβόλιζε το αίμα των ανθρώπων και η λευκή το αίμα των θεών. Η Ειρεσιώνη ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα, τον Ήλιο και τις Ώρες. Την εβδόμη ημέρα λοιπόν του μηνός Πυανεψιώνος (22 Σεπτεμβρίου-20 Οκτωβρίου), αμφιθαλείς παίδες, παιδιά δηλαδή των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν, περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών και τραγουδούσαν τα κάλαντα (καλένδες) από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας το αντίστοιχο φιλοδώρημά από τους νοικοκυραίους. Όταν έφθαναν έξω από το σπίτι, κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την επόμενη χρονιά οπότε και την έκαιγαν τοποθετώντας τη νέα Ειρεσιώνη. Να σημειώσουμε ότι τα αρχαιοελληνικά κάλαντα δεν είχαν, ως φαίνεται, θρησκευτικό χαρακτήρα, αλλά μάλλον κοινωνικό και χρονικό/ημερολογιακό. Ουσιαστικά λοιπόν, η Ειρεσιώνη αποτελεί τον πρόγονο του στολισμού των δέντρων και ασφαλώς του χριστουγεννιάτικου δέντρου.