Δημήτρης Θεοδωρόπουλος: Επειδή υπάρχουν και «αποτυχόντες»…

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”8432″ img_size=”full”][vc_column_text]

Γράφει ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ηλείας Δημήτρης Θεοδωρόπουλος

[/vc_column_text][vc_column_text]Δόθηκαν στην δημοσιότητα οι βάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Τέτοιες μέρες οι τοπικές εφημερίδες έχουν γίνει άλμπουμ οικογενειακών φωτογραφιών.

Οι πολιτικοί μοιράζουν απλόχερα ευχές και συγχαρητήρια στους επιτυχόντες γιατί πάντα μπροστά τους έχουν ψήφους και τίποτα άλλο.

Και τα παιδιά που πέτυχαν καλούνται να πουν τα μυστικά της επιτυχίας τους στους περίεργους δημοσιογράφους και με την ευκαιρία να ευχαριστήσουν τους γονείς και τους καθηγητές που τους βοήθησαν, του σχολείου του φροντιστηρίου κανείς δεν ξέρει.

Είναι αυτά τα παιδιά που επέτυχαν να μπουν σε μια σχολή που στόχευαν αλλά και αυτά που πέρασαν σε κάποια σχολή που δεν ήθελαν πριν αλλά τώρα την θέλουν.

Τι άλλο να κάνουν ……

Φέτος είχαμε άλλο εξεταστικό σύστημα πέρσι άλλο και του χρόνου σίγουρα κάποιο άλλο.

Κάθε πικραμένος που παίρνει το Υπουργείο Παιδείας έχει όραμα και προσπαθεί να το υλοποιήσει αλλά αυτό που εισπράττει η Ελληνική κοινωνία και πάνω απ΄όλα τα παιδιά είναι οι εφιάλτες του.

Κάποιοι μετράμε τους επιτυχόντες κάποιοι τους αποτυχόντες.

Οι μεν για να δουν το όποιο μέλλον αυτής της χώρας και οι δε για να δουν αν θα είναι γεμάτα τα τραπεζοκαθίσματα σε κάποιες επαρχιακές πόλεις.

Σε ελάχιστες περιπτώσεις διακρίνεις την αγωνία για την πραγματική παιδεία που χρόνο με τον χρόνο πάει στα αζήτητα.

Τα παιδιά που πέτυχαν στην πλειοψηφία τους εμπέδωσαν καλά το σύστημα των εξετάσεων και επένδυσαν πάνω σε αυτό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Στην μεγάλη τους πλειοψηφία κατάλαβαν ότι το σχολείο δίνει το απολυτήριο και η παραπαιδεία τις απαραίτητες τυποποιημένες γνώσεις για να κάνουν το παραπάνω βήμα.

Κάποια από αυτά θα αποκτήσουν ένα δίπλωμα με συγκεκριμένο αντικείμενο και κάποια άλλα θα πάρουν ένα δίπλωμα και θα περιμένουν τους πολιτικούς όποτε και αν ευαρεστηθούν να το κατοχυρώσουν…

Πολλά τα παραδείγματα.

Αλλά υπάρχουν και τα παιδιά που απέτυχαν.

Απέτυχαν ίσως γιατί κάτι δεν εκτίμησαν σωστά στα θέματα μπορεί όμως να απέτυχαν επειδή δεν «είδαν» όπως θα έπρεπε το όλο εξεταστικό σύστημα.

Αυτά τα παιδιά τώρα σκέπτονται τι να κάνουν αύριο.

Ήδη από τα δεκαοκτώ τους ζουν μια αποτυχία που είναι πολύ δύσκολο να την εξηγήσουν και ακόμη πιο δύσκολο να την διαχειριστούν.

Ελάχιστοι είναι δίπλα τους ……

Και από αυτούς πολύ λιγότεροι είναι σε θέση να τους δώσουν πραγματική βοήθεια.

Από τους πρόθυμους που σπεύδουν να μοιράσουν συγχαρητήρια στους επιτυχόντες κάνεις δεν τους ξέρει και κανείς δεν τους θυμάται.

Βέβαια τους «θυμούνται» τα διάφορα ιδιωτικά ΙΕΚ τα Κολέγια και τα Πανεπιστήμια του εξωτερικού το ενδιαφέρον των οποίων είναι πολύ συγκινητικό.

Με το που βγαίνουν τα αποτελέσματα όλα τα ΜΜΕ γεμίζουν με τις σχετικές διαφημίσεις με τις οποίες υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια.

Σίγουρη δουλειά και πολλές ευκαιρίες για λαμπρή καριέρα.

Η αλήθεια είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις τα διπλώματα που δίνουν αυτά τα ΙΕΚ και αυτά τα κολέγια είναι πιο κατοχυρωμένα από κάποιες σχολές-εφευρέσεις που εξυπηρετούν κύρια την περιφερειακή τουριστική ανάπτυξη.

Έχει φροντίσει προς τούτο η αρμόδια Υπουργός που εξίσωσε πολλά πτυχία κολεγίων με αυτά των Πανεπιστημιακών σχολών.

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο όσοι έχουν την οικονομική επάρκεια δεν θα χαθούν αν αποτύχουν στις εξετάσεις και όποιος κατάλαβε κατάλαβε.

Του χρόνου είναι σίγουρο ότι θα έχουμε κάποιο άλλο εξεταστικό σύστημα.

Μπορεί καλύτερο μπορεί χειρότερο.

Δύσκολο να προβλέψεις και ακόμη πιο δύσκολο να κρίνει κάποιος το καλύτερο και το χειρότερο.

Τα παιδιά θα το υποστούν και αυτό.

Κάποιοι εκ των πολιτικών θα κάνουν πάλι την κριτική τους και θα ξεδιπλώσουν τις δικές τους προτάσεις.

Ίδιες κάθε φορά αυτήν την περίοδο.

Δυστυχώς πάλι θα εστιάσουν στον αριθμό των εισαχθέντων σαν το πιο σημαντικό πρόβλημα χωρίς να λείπουν και οι τοπικιστικές διεκδικήσεις των απανταχού μαυρογιαλούρων.

Η Παιδεία στο σύνολο της ποτέ δεν ήταν ζητούμενο πέρα από μεγάλα λόγια και λαϊκισμούς.

Ακόμη και οι πολιτικές αναλύσεις που γίνονται όποτε γίνονται δύσκολα ξεφεύγουν από αυτήν την λογική.

Πολλά έχουν γίνει για να έχουμε μια όσο δυνατόν λιγότερο ταξική παιδεία.

Σαφώς όμως πρέπει να γίνουν ακόμη περισσότερα.

Αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο αν κι όποτε κάποια διακομματική επιτροπή ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα.

Αλλά καλό είναι να επισημάνουμε ότι κάποιες προτάσεις που επανέρχονται κατά καιρούς όπως κάθε χωριό και ΙΕΚ κάθε πόλη και Πανεπιστήμιο σε συνδυασμό με την άκριτη αύξηση των εισαχθέντων δυστυχώς καταλήγει ακριβώς στο αντίθετο αποτέλεσμα

Ο ταξικός χαρακτήρας της παιδείας είναι σίγουρο ότι θα ενταθεί μέσω της αναπόφευκτης υποβάθμισης που θα προκύψει αν εφαρμοστούν αυτά και είναι απορίας άξιον πως αυτοί που τα προτείνουν δεν το έχουν «υποπτευθεί».[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]