Συγκινεί το τελευταίο αντίο από την Μ.  Βαρδινογιάννη στον 8χρονο Χρήστο Κωστόπουλο από τη Γαστούνη που έχασε τη μάχη με τον καρκίνο παλεύοντας σαν ήρωας

-Το τελευταίο της δώρο στον Χρήστο θα είναι μια μεγάλη παιδική χαρά στη Γαστούνη απέναντι από το σπίτι του για τις ώρες που δεν πρόλαβε να παίξει

Στη γειτονιά των αγγέλων βρίσκεται πλέον ο 8χρονος Χρήστος Κωστόπουλος από τα Καβάσιλα, που τα τελευταία πέντε χρόνια έδινε μια μεγάλη μάχη με τον καρκίνο, με απίστευτη γενναιότητα και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, αισιόδοξος ότι στο τέλος θα τα καταφέρει! Δυστυχώς  ο αγώνας ήταν άνισος, ο Χριστάκης “’εφυγε” αφύ άφησε πίσω του το τελευταίο χαμόγελο στους γονείς του στο θάλαμο του Νοσοκομείου και το Σάββατο όλη η Γαστούνη τον αποχαιρέτισε με πόνο ψυχής.

Ο Χρήστος που είχε κατά καιρούς συγκινήσει όλη την Ελλάδα, έσβησε” στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων, του παιδιατρικού νοσοκομείου “Αγία Σοφία” όπου νοσηλευόταν καθώς από το 2014 είχε διαγνωστεί με ραβδομυοσάρκωμα οφθαλμικού κόγχου. Στις εκκλήσεις τις οικογένειάς του, του 37χρονου πατέρα του Πάνου και της 35χρονης μητέρας του Εριέττας  για οικονομική στήριξη λόγω των πολλαπλών χειρουργείων, ένα τεράστιο κύμα αγάπης από όλη την Ηλεία, αλλά και όλη τη χώρα, αγκάλιαζε τον Χρήστο. Διοργανώθηκαν πολλές εκδηλώσεις για την οικονομική του στήριξη, συναυλίες, ποδοσφαιρικοί αγώνες κτλ, ενώ παράλληλα όποιος μπορούσε βοήθησε από το υστέρημά του. Στο πλευρό του Χρήστου στάθηκαν καλλιτέχνες και αθλητές, οι εργαζόμενοι στον  ξενώνα ΕΛΠΙΣ  από το ίδρυμα Μαριάννα Βαρδινογιάννη και όλο το προσωπικό, όπως και η ίδια η κ. Βαρδινογιάννη.

Τα χειρουργεία και οι χημειοθεραπείες που υποβλήθηκε από τότε ήταν πολλά,  με τον μικρό Χρήστο αλλά και τους γονείς του με απίστευτο θάρρος προσπαθούν να νικήσουν την νόσο. Κάθε φορά και μια καινουργια μάχη! Όμως αυτήν την τελευταία αφού ο μικρός είχε παρουσιάσει υποτροπή, δεν κατάφερε να την κερδίσει. Το ‘φευγιό’ του σκόρπισε μεγάλη συγκίνηση στη Γαστούνη και τα Καβάσιλα και όλος ο κόσμος προσπαθεί να συμπαρασταθεί στους δύο ήρωες γονείς του.

Συγκινητικά λόγια από την Μαριάννα Βαρδινογιάννη

Τον μικρό Χρήστο όμως αποχαιρέτισε με μια συγκινητική ανάρτηση και η Μαριάνα Βαρδινογιάννη, με την οποία είχαν αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια μια πολύ ζεστή και ανθρώπινη σχέση με την διαμονή του στον ξενώνα ΕΛΠΙΔΑ. .Η κ. Βαρδινογιάννη στη μνήμη του Χρήστου αποφάσισε να δωρίσει μια παιδική χαρά στην Γαστο΄η για τις ώρες που το παιδάκι δεν πρόλαβε όπως είπε να παίξει και ανάρτησε στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος Μ. Βαρδινογιάννη το παρακάτω αποχαιρετιστήριο μήνυμα:

“Κάθε φορά που σε συναντούσα έτρεχες στην αγκαλιά μου. Με υποδεχόσουν με το πιο φωτεινό σου χαμόγελο δείχνοντας μου την αγάπη σου. Καθόμασταν μαζί και μου ψιθύριζες στο αυτί τα μυστικά σου. Τι δώρο περιμένεις από τον Άη Βασίλη, ποιο παιχνίδι σου αρέσει περισσότερο, κάποιες φορές ακόμα και την τελευταία σου σκανταλιά.

Η δύναμή σου να ξεπερνάς όλες τις δυσκολίες με έναν τρόπο μοναδικό είχε διαψεύσει ακόμα και τους ίδιους τους γιατρούς. Και οι στιγμές αυτές ήταν πολλές. Γιατί για 5 ολόκληρα χρόνια πάλεψες σαν αληθινός ήρωας. Κάθε φορά και ένα νέο εμπόδιο. Κάθε φορά και ένας νέος αγώνας.

«Εγώ δεν θα πεθάνω. Θα το νικήσω» μου είπες πριν από ένα μήνα όταν τα πράγματα ήταν πια πολύ δύσκολα. Και το πίστεψα γιατί στα μάτια μου ήσουν ένας πραγματικός ήρωας. Και ακόμα και αν έφυγες, είσαι νικητής για όλους μας: για τους γιατρούς σου, για τους νοσηλευτές, τους ανθρώπους του Ξενώνα και για τους ανθρώπους της «ΕΛΠΙΔΑΣ».

Στο σπίτι σου στη Γαστούνη, όπου επέστρεφες όταν ένιωθες καλύτερα, όλοι μιλούν για το χιούμορ και το χαμόγελό σου. Στο δεύτερο σπίτι σου, στον Ξενώνα της ΕΛΠΙΔΑΣ, που πέρασες πέντε ολόκληρα χρόνια κανείς δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει την απουσία σου.

Γιατί στο βλέμμα σου είδαμε όλοι την ΕΛΠΙΔΑ. Ο αγώνας σου απέναντι σε έναν σκληρό εχθρό συμβολίζει για εμένα τον αγώνα κάθε παιδιού και κάθε οικογένειας απέναντι στον καρκίνο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί μας δίδαξες το πιο σπουδαίο μάθημα: πως ποτέ δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω. Αυτό έκανες μέχρι την τελευταία στιγμή.

Εκφράζω την αγάπη μου και την λύπη μου την μητέρα σου Έρη, που στάθηκε όλα αυτά τα χρόνια ακούραστα στο πλευρό σου, χωρίς ποτέ να δυσανασχετήσει, χωρίς ποτέ να ρωτήσει γιατί σε εμένα, χωρίς ποτέ να πει κουράστηκα. Κρατώ μέσα στην καρδιά μου το χαμόγελο και τη ζεστασιά της ψυχής της.

Στον πατέρα σου, τον Παναγιώτη, ο οποίος ήταν ο βράχος ολόκληρης της οικογένειας σε αυτό το δύσκολο μονοπάτι .

Και στην αδελφούλα σου Βανέσσα που ξέρω πως πάντοτε θα σε έχει στην καρδιά της.

Αγαπημένε μου Χρήστο. Ήσουν μόλις 3 ετών όταν πρωτοαρρώστησες.

Σε κάθε μας συνάντηση σε ρωτούσα τι δώρο θέλεις να σου φέρω. Τώρα, που δεν είσαι πια κοντά μας να μου απαντήσεις, διάλεξα εγώ ένα δώρο για εσένα: μια παιδική χαρά κοντά στο σπίτι σου.

Μια παιδική χαρά για όλες τις ώρες που δεν πρόλαβες να παίξεις. Μια παιδική χαρά που πάντοτε θα συμβολίζει την χαρά των παιδιών και την ελπίδα τους για ζωή.

Να πας στο καλό φίλε μου. Παίρνεις μαζί σου ένα κομμάτι από την καρδιά μου. Θα είσαι για πάντα ο μικρός μου άγγελος.

Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη

Αθήνα, 12 Ιουνίου 2020”