Τάσος Νούσιας: «Η αλαζονεία προκαλεί την πτώση και η πτώση τη συνειδητοποίηση της θνητότητάς μας»

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”116722″ img_size=”full”][vc_column_text]Επιμέλεια: Ηρώ Ρήγα

Η παράσταση «Ριχάρδος Β’-Το Ρέκβιεμ ενός Βασιλιά» από το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννηςπου συγκλόνισε το θεατρικό κοινό σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με soldout παραστάσεις, αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές, έρχεται την Κυριακή 2 Αυγούστου, στις 21:15, στο θέατρο Φλόκα, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Τεχνών Αρχαίας Ολυμπίας.

Ο Τάσος Νούσιας που μιλά σήμερα στην Πρωινή, φορά το κοστούμι του αλαζόνα βασιλιά Ριχάρδου Β’ του Σαίξπηρ, βουτώντας στα άδυτα της ψυχοσύνθεσής του, ενσαρκώνοντας παράλληλα και τους κύριους αντιπάλους του.Ο Ριχάρδος Β’ ήταν ένας από τους πιο αινιγματικούς Άγγλους βασιλιάδες, που μετατράπηκε από τον Σαίξπηρ σε μια συναρπαστική, συγκινητική, μελέτη ενός τραγικού ήρωα και μιας ψυχής ποιητικής.

Από τον Προμηθέα Δεσμώτη σ έναν ακόμα εμβληματικό ρόλο τον Ριχάρδο το Β’. Ποιο είναι το εσωτερικό νήμα που συνδέει την αρχαία τραγωδία με τη δραματουργία του Σαίξπηρ, το ένα με το άλλο πρόσωπο;

Η δραματουργική δομή αρχικά και κατ’ επέκταση η θεματολογία. Ο Σαίξπηρ ως αυστηρός μελετητής και λάτρης της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας έχει κρατήσει απ’ αυτήν, μέχρι κεραίας και την δραματουργική δομή, αλλά και την έμμετρα-ποιητική ρυθμολογία στα θεατρικά του έργα. Άλλωστε έχουμε έργα του όπως ο «Τίμων ο Αθηναίος» που προέρχονται από τα σπλάχνα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Για να σας αποκαλύψω δε, την εσωτερική σύνδεση των ηρώων (Προμηθέα-Ριχάρδου Β’) θα μου επιτρέψετε να δανειστώ μια φράση από τον Προμηθέα που λέει, όταν τον ρωτάει ο χορός των Ωκεανίδων γεμάτος απορία, «γιατί ένας τιτάνας σαν και σένα να θυσιαστεί για ένα ταπεινό πλάσμα όπως είναι ο άνθρωπος;». Απαντώντας ο ίδιος στην συνέχεια: «γιατί με συγκίνησε η θνητότητά του». Για τον ίδιο λόγο καταπιάνεται εδώ κι ο Σαίξπηρ με τον Ριχάρδο Β’, τον συγκινεί, όπως κι εμένα που τον ερμηνεύω, η θνητότητά του. Ένας βασιλιάς, ο απόλυτος εκπρόσωπος του θεού επί γης, αντιλαμβάνεται, μέσα από την παταγώδη πτώση κι απαξία του, την θνητότητά του.

Ξεκινάτε το έργο από το τέλος, όταν ο Ριχάρδος ο Β’ είναι ήδη στην φυλακή και αναρωτιέται «και τώρα που τα έχασα όλα, ποιος είμαι;». Θέτετε κι εσείς ανάλογα υπαρξιακά ερωτήματα σε σχέση με τη ζωή και τη δουλειά σας;

Συνεχώς, γι’ αυτό κι η επιλογή αυτού του έργου. Να θυμίσει σε όλους μας ότι η «αλαζονεία συχνά προηγείται της πτώσης», όπως λέει κι ο Ριχάρδος Β’. Ο άνθρωπος έχει την τάση να γίνεται πολύ συχνά αμετροεπής, γραπώνεται από τα οποιαδήποτε κεκτημένα του, προσδοκώντας την αιωνιότητα, ξεχνώντας την ταπεινή καταγωγή του και το εφήμερο πέρασμά του από αυτό που λέγεται ζωή. Όταν δε μέσα από ένα ακραίο γεγονός έρχεται αντιμέτωπος με τα γεννήματά του, είναι συνήθως πολύ αργά για να τα αντιμετωπίσει. Η γύμνια, η ήττα και η συντριβή είναι απευκταίες ποιότητες. Ενώ θα έπρεπε να λειτουργούν σαν σπουδή για την εξέλιξή του.

Γενικά τι σας προσελκύει και τι σας απωθεί στην προσωπικότητα του Ριχάρδου του Β’;

Ο Ριχάρδος Β’ παρόλο που έγινε εν τη βασιλεία του το πιο απεχθές πρόσωπο, ταυτόχρονα φανερώνει και μια εξαιρετικά ποιητική διάσταση. Στον αντίποδα βέβαια κουβαλάει κι όλες τις απεχθείς ποιότητες των πάσης φύσεως εξουσιαστών.[/vc_column_text][vc_single_image image=”115728″ img_size=”full”][vc_column_text]

Πόσο πρόκληση είναι για σας να παίξετε όχι μόνο το Ριχάρδο το Β’, αλλά και τα υπόλοιπα πρόσωπα του έργου, όπως τον θείο του Γκαντ και τον ξαδελφό του Μπόλιμπροκ; Γενικά νιώθετε ότι κάθε φορά που ανεβαίνετε στη σκηνή ο πήχης πρέπει να ανεβαίνει για σας; Η σκηνή είναι μια επαναλαμβανόμενη πρόκληση των δυνατοτήτων σας;

Η πρόκληση είναι συνεχώς παρούσα. Η εναλλαγή όμως των προσώπων καθώς κι η μεταμορφωτική ικανότητα του ηθοποιού δεν είναι πρόκληση, είναι ζητούμενο και δομικό υλικό της ύπαρξής του. Περνώντας δε τα χρόνια, μέσα από την δουλειά έρχονται διάφορα στάδια υποκριτικής ωρίμανσης, σχεδόν ανά δεκαετία θα έλεγα. Με αφορμή λοιπόν την αρχή της τρίτης δεκαετίας μου στην δουλειά, ξαναμετράω τις δεξιότητες και την σπουδή που αποκόμισα στις προηγούμενες δυο. Και όπως πάντα τα κλασσικά κείμενα, με την διαχρονικότητά τους αφενός και την πανανθρώπινη θεματική τους αφετέρου, γίνονται το πιο πρόσφορο έδαφος για να ξεδιπλώσει κανείς τις «ικανότητές» του.

Σας σκηνοθετεί η σύζυγός σας ΜαρλένΚαμίνσκι. Ποια είναι τα θετικά του να σας σκηνοθετεί ένας άνθρωπος που σας αγαπά, άρα θέλει το καλύτερο για σας, αλλά και ο κίνδυνος να μη δει κάτι αρνητικό και να σας «κανακέψει», που λέμε, πάλι λόγω αγάπης;

Αυτό δεν απαλείφει τον πόνο, πιστέψτε με, κι αυτό το λέω γιατί, για να γεννηθεί ένας ρόλος πόσο μάλλον μια παράσταση, απαιτεί οδύνες! Η Μαρλέν είναι μια σπουδαία ολιστική καλλιτέχνης που καταπιάνεται με όλο τον σχεδιασμό της παράστασης. Από την σκηνοθετική γραμμή της, μέχρι την δραματουργία, την σκηνογραφία και την εκτέλεση της παραγωγής της. Συνεπώς, δεν υπάρχει χώρος για κανάκεμα για κανέναν απ’ τους δυο μας. Το ότι γνωριζόμαστε δε τόσο ουσιαστικά, γίνεται εφαλτήριο για να ξεπεράσουμε εαυτό αμφότεροι. Γι’ αυτό άλλωστε και πολύ συχνά επιχειρούμε πράγματα οι δυο μας.

Το θέατρο για σας είναι μάθημα ζωής;

Είναι όλη μου η εξελικτική διαδρομή, μεγαλώνουμε μαζί. Έτσι το θέατρο γίνεται η σπουδή μου, η μαθητεία μου κι ο δάσκαλός μου ταυτόχρονα.[/vc_column_text][vc_single_image image=”117028″ img_size=”full”][vc_column_text]

Τι σας πληγώνει στη σημερινή Ελλάδα;

Η αναξιοπρέπειά της, ο παραγκωνισμένος αξιακός της κώδικας κι ο διασυρμός της. Παρόλο που κάποιοι αντιστέκονται, δεν είναι αρκετό να υπερνικήσουν την κρίσιμη μάζα των παρατημένων.

Στο έργο του Σαίξπηρ δίνεται συχνά η εντύπωση ότι ο συγγραφέας είναι σαν να μιλάει για την Ελλάδα σήμερα: «Αχ ανιψιέ! Κι όλου του κόσμου αν ήσουν Βασιλιάς, θα ’ταν ντροπή να δώσεις με νοίκι αυτή την χώρα. Όμως, όταν για κόσμο σου δεν έχεις, παρά μονάχα την χώρα αυτή! Δεν είναι περισσότερο κι από ντροπή να την ντροπιάζεις έτσι;» Τι λέτε;

Τι να πω εγώ; Τα λέει όλα τόσο πυκνά και ξεκάθαρα ο Σαίξπηρ, που ο δικός μου λόγος περισσεύει

Ποια είναι τα σχέδια, αλλά και τα όνειρά σας;

Λέει μια σοφή ρήση ότι «όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο θεός γελά».[/vc_column_text][vc_single_image image=”117029″ img_size=”full”][vc_column_text]

Πόσο εξακολουθεί να σας δονεί η ηπειρώτικη σας καταγωγή;

Αυτός ο σπουδαίος τόπος η μήτρα της Ελλάδας, η ντοπιολαλιά της, οι μουσικές της, τα έθιμα ο αξιακός της κώδικας και οι σπαργανική μου σύνδεση με τους φίλους-ανθρώπους της, είμαι εγώ.

Και το εφηβικό σας όνειρο να γίνετε ναυτικός σήμερα βγαίνει με μια διάθεση ταξιδιού εσωτερικού και εξωτερικού και σε ποιους τόπους;

Παντού, όπου υπάρχει γης κι όπου υπάρχει ψυχή.

*Τιμή Εισιτηρίου: €15 κανονικό – €12 προπώληση-μειωμένο (ΑΜΕΑ, φοιτητικό, πολύτεκνο, ανέργων, παιδικό)[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]