Τα τρία αυτοάνοσα του ΣΥΡΙΖΑ
Δεν έχει αποτιμηθεί πόσο επηρεάζει τη συνείδηση το fb, το tiktok και όλα τα συναφή. Δεν έχει αποτιμηθεί η μικρή κυκλοφορία των εφημερίδων και των πολιτικών βιβλίων και θεωρητικών περιοδικών. Ο κόσμος στην πλειονότητά του ενημερώνεται με τίτλους και πιασάρικα σλόγκαν. Εδώ είναι που απαιτείται μία σοβαρή επιστημονική ανάλυση από κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, δημοσιολόγους, στατιστικολόγους κ.ά. που πιθανώς θα μας αποκαλύψει πραγματικότητες που δεν φανταζόμαστε. Για παράδειγμα, η υπερπροβολή μέσω του fb και άλλων μέσων μπορεί να δημιουργεί ή να ενισχύει έναν αρρωστημένο ναρκισσισμό που δεν βοηθά στην προώθηση συλλογικών αξιών αλλά στην ενίσχυση της ατομικότητας
Βασίλης Λιόσης, εκπαιδευτικός-συγγραφέας (efsyn.gr)
Αξίζει κανείς να επισκεφθεί τον ιστότοπο της ΕΦΣΥΝ και να αναγνώσει γραμμή γραμμή το εξαιρετικά διεξοδικό κείμενο του Βασίλη Λιόση, στο οποίο αποσαφηνίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό οι αιτίες της εκλογικής συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο, κατά την ταπεινή μου άποψη, οφείλουν να πράξουν και τα στελέχη του κόμματος, μιας και δυστυχώς φαίνεται ότι αρκετά εξ’ αυτών δεν έχουν καταλάβει τι έχει συμβεί. Όχι «σύντροφοι», δεν είναι στραβός ο γιαλός, ούτε χαζός ο λαός.
Στραβά αρμενίζατε και θα ήταν ευχής έργον, τόσο για τον τελευταίο, όσο και για τη δημοκρατία στον τόπο, να αλλάξετε ρότα. Οι υπόλοιποι, μια χαρά την κάνουν τη δουλειά. Και μπορεί αυτός ο ίδιος λαός να μην είναι ούτε σοφός, αλλά πάντως μερικές φορές επιδεικνύει τη στοιχειώδη διαύγεια η οποία του επιτρέψει να τιμωρεί τους μπαρουφολόγους για τις μπαρούφες τους.
Φταίει μόνο ο Κατρούγκαλος ή η Φωτίου; Όχι, αν και είναι σαφές ότι ο Κατρούγκαλοςέβαλε με το χεράκι του ή καλύτερα με το στοματάκι τουτο κερασάκι στην τούρτα της εκλογικής κατάρρευσης, τρεις μόλις μέρες πριν την κάλπη. Τα προβλήματα ωστόσο είναι πολύ πιο βαθιά, πολύ πιο δομικά και πολύ πιο δύσκολα, τουλάχιστον σε σχέση με το κομμάτι της ευθύνης το οποίο αποδίδεται ευθέως στο ΣΥΡΙΖΑ και όχι σε κάποιον άλλο παράγοντα, όπως διεθνής συγκυρίασυντηρητικοποίησης, απώλεια εκλογικού σώματος μέσω braindrain, απόλυτη κυριαρχία του αντιπάλου στα παραδοσιακά ΜΜΕ κλπ. Θα αρκεστούμε λοιπόν μόλις σε τρία αυτοάνοσα.
Πρώτο: Εδώ και χρόνιαεξηγούνταν στρατηγικές επιλογές του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με το σκεπτικό της κατάκτησης του κέντρου και του κεντρώου χρόνου. Το κέντρο για τις εκλογές, για την κάθε εκλογική αναμέτρηση, αποτελεί στοίχημα και βαρόμετρο. Αυτά είναι γνωστά πράγματα. Το ζήτημα είναι πως το κατακτάς. Εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι ούτε το κέντρο κατακτήθηκε, αλλά παράλληλα, πολύ πιο επώδυνο, χάθηκε η αριστερή φυσιογνωμία και δυναμική, όχι μόνο «στυλιστικά», αλλά και ουσιαστικά. Αντί να προσεταιριστεί αριστερές θέσεις το κέντρο, προσεταιρίστηκε μετριοπαθείς τάχα θέσεις ο ΣΥΡΙΖΑ για να το φέρει κοντά του, χάνοντας τελικά και το κέντρο, και τον αριστερό κόσμο.
Δεύτερο: Ρίζες στην κοινωνία. Το έχουμε πει, το έχουμε ξαναπεί και το ξαναλέμε. Δεν στέριωσε κόμμα, ποτέ και πουθενά, χωρίς ανθρώπους. Δε χρειάζονται μόνο ψηφοφόροι, χρειάζονται άνθρωποι. Το περιλάλητο άνοιγμα στην κοινωνία, δεν έγινε ποτέ, και ακόμη χειρότερα, δεν επιχειρήθηκε ποτέ. Το γεγονός ότι κάποιες εκατοντάδες ή χιλιάδες νέα μέλη εγγράφηκαν στα κιτάπια του κόμματος δε λέει τίποτα. Είναι πρόβλημα και όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά και για την ποιότητα της δημοκρατίας και την λειτουργία των θεσμών. Δεν μπορεί ένα κόμμα εξουσίας, να μη διαθέτει ανθρώπους στην κοινωνία των πολιτών, πέρα από κομματικά στελέχη. Θα πρέπει επιτέλους να βρουν τον τρόπο να το λύσουν.
Τρίτο: Πολιτική ταυτότητα με προγραμματικό περιεχόμενο. Αλλιώς, επί το λαϊκότερο, πες μας με απλά λόγια γιατί να διαλέξουμε εσένα και τι σε διαφοροποιεί από τον άλλον. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν έγινε αυτό, αλλά ένα υποτιθέμενο κόμμα εξουσίας, ψάχνοντας προεκλογικά συνεργασίες και τρώγοντας διαρκώς πόρτες, έχασε και το ήδη ισχνό πολιτικό του στίγμα. Τα μηνύματα, αν υποθέσουμε ότι υπήρχαν, δεν πέρασαν στον κόσμο. Αυτό διορθώνεται άμεσα, με την προϋπόθεση ότι στην Κουμουνδούρου έχουν καταλάβει τι έχει συμβεί. Γιατί αυτό το οποίο μόλις συνέβη δεν αποτυπώνεται τόσο στον θρίαμβο της ΝΔ, όσο στην πανωλεθρία του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα δηλαδή, δεν κέρδισε η ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε, κι αν δεν αλλάξουν τα πράγματα δραματικά, κινδυνεύει να συρρικνωθεί.
