Συνεργατισμός: Μια κακοποιημένη έννοια

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”123859″ img_size=”full”][vc_column_text]

Του Θεόδωρου Κόλλια

Στην εν γένει οικονομία της χώρας η Ηλεία βρίσκεται στις προτελευταίες θέσεις.  

Οι πάντες ειδικοί και μη αποδέχονται ότι ο κύριος λόγος είναι το αγροδιατροφικό σύμπλεγμα και κυρίως ο πρωτογενής τομέας, που είναι ο βασικός πυλώνας της ανάπτυξης της περιοχής  και όλης της χώρας. Ο Θουκυδίδης το  είπε από τότε ότι «Ευ φερομένης της Γεωργίας και άλλαι τέχναι ευ φέρονται» [ Όταν η γεωργία πάει καλά, τότε όλα τα άλλα επαγγέλματα πάνε εξίσου καλά].

Στην Ηλεία η συμμετοχή της πρωτογενούς τομέα στην όλη οικονομία είναι μεγάλη,  το 24,64% του συνολικού ΑΕΠ του νομού προέρχεται  από αυτή [13,14% από τον  Δευτερογενή Τομέα και 62,21% από τον Τριτογενή Τομέα]. Και εκτός αυτού είναι σημαντική καθότι και οι άλλοι τομείς, περισσότερο ο δευτερογενής ευ φέρονται, όπως μας λέει και ο  Θουκυδίδης.

Όμως από την αρχή της ίδρυσης του κράτους ο πρωτογενής τομέας νοσεί επικίνδυνα, [παραγωγή, ανταγωνιστικότητα, κόστος] με βασικό, κύριο πρόβλημα την παντελή έλλειψη της συνεργατικής, συνεταιριστικής  οργάνωσης και λειτουργίας με την κυριαρχία των νόμων της νεοφιλελεύθερης αγοράς.

Βεβαίως στην ίδια μοίρα είναι όλη η χώρα αλλά στον τόπο μας είναι τραγική.

Την τελευταία βδομάδα στον τοπικό τύπο ο Μάκης Μπαλαούρας κατέθεσε σε τέσσερες συνέχειες μια εμπεριστατωμένη μελέτη για όλο το φάσμα του συνεργατισμού.

Παραθέτουμε μόνο δύο στοιχεία που κάνουν την κατάσταση τραγική πανελληνίως και την επιλογή μοναδική:

• Αν και η χώρα μας είναι γεωργοκτηνοτροφική, δεν είμαστε επαρκείς σε κανένα απολύτως γεωργικό προϊόν (αγροτικό και κυρίως κτηνοτροφικό], οπότε το ισοζύγιο εισαγωγών – εξαγωγών των γεωργικών προϊόντων είναι εξ αρχής αρνητικό περίπου 70 με 30. Τα δε μεγέθη είναι τεράστια, το ποσό για εισαγωγές τέτοιων προϊόντων , βασικών στην διαβίωση ανθρώπων και ζων, είναι πολλαπλάσιο των ποσών για εισαγωγές ειδών ενέργειας, πετρελαιοειδών κτ.λ.
• Στις χώρες της Δυτ. Ευρώπης, και δη στις Σκανδιναβικές χώρες με την πολυσχιδή βιομηχανική και τεχνολογική ανάπτυξη σε όλους τους τομείς το 70-80 % των εξαγωγικών γεωργικών προϊόντων γίνεται μέσω συνεταιριστικών φορέων με τεράστια επιχειρηματική ανάπτυξη σε όλο τον κόσμο.

Τα στοιχεία [2] για την Ηλεία είναι πιο τραγικά και το πρόβλημα οξύ, μόνιμο και γενικό.

Δυστυχώς όλα τριγύρω αλλάζουνε και αυτά χειροτερεύουν.

Οπότε  κύριε Διευθυντά μου επιτρέπεται νομίζω να σας καταθέσω δυο τρία ερωτήματα:

Ο νομός μας κατά κύριο λόγο είναι αγροκτηνοτροφικός, έτσι δεν είναι; Οπότε οι αιρετοί άρχοντες  από όλη την γκάμα, αρχής γενομένης από τους αξιότιμους Βουλευτές μας μέχρι και αυτούς της Τ/Α,  Α΄ και Β΄ βαθμού, Δημάρχους, Περιφερειάρχες  αλλά και Προέδρους τόσων φορέων και οργάνων, που δόξα τω Θεώ έχουμε αρκετούς, εκλέγονται 80-90 % από αγρότες και αυτούς τελικά εκπροσωπούν βάσει των θεσμών της δημοκρατίας μας. Έτσι δεν είναι;

Κι όμως είναι αδιανόητο, πέρα από κάθε λογική και συνάμα υπερβολικά οξύμωρο, με το βασικό πρόβλημα της αγροτιάς κανείς μας κανείς δεν ασχολείται, ούτε από τους νυν ούτε από τους πρώην.

Κάθε μέρα στις εφημερίδες όλοι τους καταθέτουν τα ..διαπιστευτήρια τους. Πότε ο ένας και πότε ό άλλος και επί παντός του επιστητού. Όμως για το κύριο πρόβλημα του  νομού τσιμουδιά. Έπεα πτερόεντα. Μασκαρεμένη ομερτά εξ ανάγκης ή παντοτινή σύνταξη των …ανθρωποφυλάκων. Αναρωτιέμαι γιατί ; [3]

Σε αυτό το σημείο θέλω να συγχαρώ δημόσια τον Μάκη Μπαλαούρα που μας βομβάρδισε με τέσσερα εμπεριστατωμένα και αξιόλογα άρθρα, μια απεγνωσμένη κραυγή για τη δραματική κατάσταση στην πρωτογενή παραγωγή, στην αγροτιά στο  νομό μας και σε όλη τη χώρα.  Και είναι ο μόνος από όλους τους πρώην βουλευτές που συνεχίζει να παρεμβαίνει στα δρώμενα του τόπου.

Παρεμπιπτόντως  να «ευλογήσω και λίγο τα γένια μου»

Στις αλλοτινές εποχές, πριν από 37 χρόνια, στα χρόνια της νιότης, είχα εκδώσει μια συμπαθητική εφημεριδούλα: Τα “ΒΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ”

Δείτε τι έγραφα τότε στο 2ο φύλλο  για την μεγάλη ανάγκη, της ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ οργάνωσης  που έπρεπε να πάρει η Ανάπτυξη (Παραγωγή, Παρασκευή, Διακίνηση) στον Πρωτογενή Τομέα.

Με την όλη γνωστή παγιωμένη, κυρίαρχη κατάσταση που έγκειται ως επί το πλείστον στη μη ευαισθησία ή καλλίτερα  αποστροφή των αγροτών και των υπολοίπων συμμετεχόντων,   το μεγάλο θέμα είναι το δια ταύτα, τι τελικά πρέπει γίνει. Στον νομό μας πρέπει οπωσδήποτε να γίνει μια πανστρατιά από όλους τους παράγοντες και φορείς, βουλευτές, αυτοδιοικητικοί, επιμελητήριο, εκπαιδευτικοί και λοιπούς. Βεβαίως διαπαραταξιακά και ακομμάτιστα.

Προσεχώς  επί αυτού ακριβώς του θέματος, θα καταθέσω την άποψή μου, που είναι απότοκος μιας σειράς γνώσεων και εμπειριών λόγω   της 30ετούς επιστημονικής,  επαγγελματικής ασχολίας μου, στο υπουργείο Γεωργίας, με τον Πρωτογενή τομέα, και δη την κτηνοτροφία που είναι ένας από τους πιο κρίσιμους τομείς,. Συνάμα και μέσα από την πολύχρονη συμμετοχή μου στο αγροτικό τμήμα του Συνασπισμού έχω μια συνολική εικόνα από όλο το φάσμα της γεωργίας και της πρωτογενής παραγωγής.

[1] Το 1981 το ΑΕΠ/κάτοικο % Μ.Ο. χώρας για την Ηλεία ανερχόταν σε 80%, το 1991 έπεσε στο 76% και το 2001 κατρακύλησε στο 63%. Στην ταξινόμηση των Νομών με βάση το επίπεδο κινδύνου φτώχειας: Η Ηλεία έχει δείκτη 35,8% και βρίσκεται στην 41η θέση (Αχαΐα 30,4% , 30η θέση, Αιτωλοακαρνανία 28,6%  26η θέση). Αλλά και πληθυσμιακά έχει πτωτική τάση, μεταξύ 2001 και 2011  η μείωση είναι της τάξης του 17%περίπου.

[2] Όλα τα οικονομικά στοιχεία του νομού [ΑΕΠ, Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία, Ακαθάριστο Εγχώριο προϊόν, είναι πολύ χαμηλά και η κατάσταση χειροτερεύει.[Περισσότερα δες http://odisseasml.blogspot.com/2016/12/7.html]

[3] Μια εξήγηση είναι ότι η εκπαίδευση και η παιδεία τους δεν σχετίζεται με την Γεωργία και όταν ασχολούνται αυτό γίνεται εντελώς επιφανειακά.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]