Στο «μάτι» του Ιανού: Δι’ ευχών των αγίων αντοχών
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”120395″ img_size=”full”][vc_column_text]Τον Οκτώβριο του 2017 ήταν ο «Δαίδαλος» με καταιγίδες, χαλάζι και θυελλώδεις ανέμους. Έναν μήνα μετά η «Ευρυδίκη», που άφησε πίσω της (κυριολεκτικά) συντρίμμια, και ο Medicane «Ζήνων». Το 2018 ήταν η «Ιοκάστη» θαρρώ. Φθινόπωρο του ίδιου έτους ο «Ξενοφών» και ο «Ζορμπάς» αγκαλιά με τα μποφόρ και τα νερά.
Το 2020 που τα θέλει όλα σε μεγέθυνση δεν θα μπορούσε να κλείσει χωρίς να μιλήσει η φύση. Ιός, ύφεση, ελληνοτουρκικά, κατακλυσμός κι έχει ο καιρός. Ο «Ιανός» δηλώνει παρών, δι’ ευχών των αγίων αντοχών.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2011, κάθε χρόνο συμβαίνουν 1-2 Medicanes. Συνήθως Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, όταν η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας στη Μεσόγειο είναι μάλλον υψηλή. Οι Medicanes έχουν πολλά κοινά με τις τροπικές καταιγίδες, με ισχυρούς ανέμους που κινούνται γύρω από έναν πυρήνα και καταρρακτώδεις βροχοπτώσεις.
Στο αντίστοιχο στη χώρα μας το 2018, ο «Ζορμπάς» έριξε 400 χιλιοστά βροχής, σάρωσε τέσσερις ζωές και άφησε μεγάλες καταστροφές σε Φθιώτιδα και Πελοπόννησο.
Τώρα, ο «Ιανός» ήρθε με στροβιλισμό και θυελλώδεις ανέμους μέχρι και 100 χιλιόμετρα ανά ώρα, με φόρα από την μυθολογία και των Ρωμαίων τη λατρεία. Θεός των δημοσίων πυλών και των οδών, εξ ου και η παράσταση με δύο αντίθετα διευθύνσεων πρόσωπα.
Είναι διπρόσωπος τούτος ο κυκλώνας, με το ένα από τα συστεγαζόμενα πρόσωπα χαμογελαστό και το άλλο ανταριασμένο. Και αλλάζει ανάλογα με την περιοχή και το σεκλέτι της θάλασσας, όπου και θα γυρίσει, αφού μας σκοτίσει.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
