Στα χέρια του Ιερώνυμου η λύση για τις «ιερές εκτάσεις»

-Η Πρωινή αποκαλύπτει το περιεχόμενο άρθρου σε Σ/Ν που κατατέθηκε στη Βουλή

-Σταθερή η απουσία βούλησης επίλυσης του προβλήματος από την πολιτεία

Του Παναγιώτη Φωτεινόπουλου

Σταθερή παραμένει η απροθυμία του κράτους να διευθετήσει με δίκαιο τρόπο το ιδιοκτησιακό των «ιερών» εκτάσεων στην ορεινή ζώνη του δήμου Πύργου, ωστόσο προκύπτει διαφαινόμενη αλλαγή δεδομένων ως προς διαχείρισή του, αφού αποκτά ισχυρό ρόλο η επίσημη Εκκλησία εις βάρος της Μονής Αγίων Θεοδώρων Καλαβρύτων.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα η «Πρωινή», στο σχέδιο νόμου που έχει κατατεθεί προς ψήφιση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής από το υπουργείο Οικονομικών, περιλαμβάνεται διάταξη που προβλέπει πως «το δικαίωμα διοίκησης και διαχείρισης της Εκκλησίας της Ελλάδος που ασκείται διά της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών (ΕΚΥΟ) σύμφωνα με το άρθρο 2 της υπ. αρ. 324/2020 (Α’ 249) απόφασης της Εκκλησίας της Ελλάδος επί της μοναστηριακής περιουσίας κυριότητας των Ιερών Μονών, που δύναται να ρευστοποιηθεί (εκποιητέα) σύμφωνα με τα διατάγματα του πρώτου εδαφίου, είναι εγγραπτέο με βάση το άρθρο 12 του ν. 2664/1998 (Α’ 275) στα κτηματολογικά φύλλα των οικείων ακινήτων που τηρούν τα κατά τόπους αρμόδια Κτηματολογικά Γραφεία, όπου αναγράφεται ως δικαιούχος κυριότητας η Ιερά Μονή και δεκτικό υποβολής δήλωσης κατά το άρθρο 2 του ν. 2308/1995 (A’ 114), όταν πρόκειται για ακίνητο κυριότητας της Μονής σε περιοχή όπου εκτελούνται εργασίες κτηματογράφησης. H μοναστηριακή περιουσία προσδιορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν. 4684/1930 (Α΄ 150) και τα σε εκτέλεσή αυτού σχετικά διαχωριστικά διατάγματα».

Αυτό σημαίνει πως τον πρώτο λόγο για το τι μέλλει γενέσθαι, τον έχει πλέον η κεντρική υπηρεσία της Εκκλησίας και όχι η Μονή Καλαβρύτων.

Όπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση, το δικαίωμα διοίκησης και διαχείρισης της μοναστηριακής περιουσίας, που διατηρεί διά της (Ε.Κ.Υ.Ο.) η Εκκλησία της Ελλάδος με απόφαση του 2020, περιλαμβάνει την κατοχή των ακινήτων και το δικαίωμα σύστασης, διάθεσης, αλλοίωσης, κατάργησης των εμπραγμάτων δικαιωμάτων επ’ αυτών, με τη σύμφωνη γνώμη των Ιερών Μονών.

Αυτό το δικαίωμα συνιστά παρεπόμενο δικαίωμα διοίκησης, χρήσης και κάρπωσης των ακινήτων χωρίς χρονικό περιορισμό αλλά εις το διηνεκές και με όλες τις εξουσίες του διοικητή, νομέα, κατόχου και κυρίου του ακινήτου ακόμη και της εκποιήσεως αυτού, της τελευταίας υπό τον όρο της σύμφωνης γνώμης της κυρίας Ιεράς Μονής.

Η συγκεκριμένη αλλαγή οδεύει προς ψήφιση διότι εκτιμάται πως «η εγγραφή του εν λόγω δικαιώματος στα Κτηματολογικά Γραφεία εξυπηρετεί και το δημόσιο συμφέρον, διότι προστατεύει το δικαίωμα διοίκησης και διαχείρισης της ρευστοποιητέας περιουσίας των Ιερών Μονών που εξυπηρετεί δημόσιους σκοπούς, αλλά εξυπηρετεί και τις συναλλακτικές αρχές, διότι προστατεύει τους συναλλασσόμενους τρίτους, δεδομένου ότι η κυρία Ιερά Μονή στερείται εξουσίας διαθέσεως της ρευστοποιητέας ακίνητης περιουσίας της, εφόσον κάθε δικαιοπραξία με αντικείμενο τη σύσταση, αλλοίωση, μεταβίβαση εμπράγματου ή ενοχικού δικαιώματος επί ακινήτου που ανήκει στην κατηγορία της ρευστοποιητέας ακίνητης περιουσίας είναι άκυρη όταν ενεργείται ερήμην και εν αγνοία της Εκκλησίας της Ελλάδος».

Όπως σχολίασαν στην Πρωινή νομικοί κύκλοι, αφενός η κυβέρνηση δεν δείχνει το παραμκρό ενδιαφέρον για να βοηθήσει τους πολίτες που επί δεκαετίες καλλιεργούν αυτές τις εκτάσεις και αφετέρου πως πλέον η όποια συζήτηση ή διαπραγμάτευση για να βρεθεί λύση, θα πρέπει να γίνει όχι με τη Μονή Καλαβρύτων αλλά απευθείας με την Εκκλησία της Ελλάδος.