Μια πατόζα του ’50 ξύπνησε μνήμες…: Σπάνιας λαογραφικής αξίας αλωνιστική μηχανή απέκτησε το Λαογραφικό Μουσείο Αγίας Μαύρας

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”106005″ img_size=”full”][vc_column_text]Ένα σπάνιο παραδοσιακό μηχάνημα τεράστιας λαογραφικής αξίας, σε άριστη μάλιστα κατάσταση, μια παλαιά αλωνιστική μηχανή που τα παλιά χρόνια αποκαλούνταν Πατόζα, απέκτησε μόλις προχθές το Λαογραφικό Μουσείο Αγίας Μαύρας χάρη στις ενέργειες του βασικού δημιουργού και πρωτεργάτη του πρώην δημάρχου Τραγανού Γρηγόρη Γιαννακόπουλου. Σύμφωνα με πληροφορίες η Πατόζα  προέρχεται από δημότες του δήμου Ήλιδας και πλέον θα εκτίθεται στο Λαογραφικό Μουσείο της Αγίας Μαύρας το οποίο φιλοξενεί σπάνια και θαυμάσια εκθέματα από την ζωή των Ηλείων του προηγούμενου αιώνα, κατανεμημένα σε 26 θεματικές ενότητες. Το Λαογραφικό Μουσείο εγκαινιάστηκε στις 26 Μαίου του 2018 και λίγους μήνες αργότερα άνοιξε για το ευρύ κοινό, ενώ γνωρίζει μεγάλη επισκεψιμότητα σχολείων από όλη την Ηλεία και όχι μόνο.

Την Τετάρτη το μεσημέρι, η δημοτική αρχή Πηνειού, ο δήμαρχος Ανδρέας Μαρίνος, αντιδήμαρχοι και συνεργάτες του όπως και φίλοι και εθελοντές του Μουσείου μαζί με τον Γρηγόρη Γιαννακόπουλο υποδέχθηκαν το νέο απόκτημά του και όπως επισήμανε  ο δήμαρχος θα κατασκευαστεί άμεσα στέγαστρο για να φιλοξενήσει την Πατόζα στον αύλειο χώρο του, να προστατευτεί και να συντηρηθεί.

Ο κ. Ανδρέας Μαρίνος συνεχάρη τον Γρηγόρη Γιαννακόπουλο τονίζοντας «Τι να πει κανείς για τη δημιουργία αυτή που λέγεται Λαογραφικό Μουσείο Αγίας Μαύρας! Είμαστε ευγνώμονες, Γρηγόρη Γιαννακόπουλε σε σένα και στη παρέα που πίστεψε σε αυτό το θαύμα. Ο Δήμαρχος και η Δημοτική Αρχή θα πράξει όπως οφείλει!».

Μνήμες αλλοτινών εποχών στους καιρούς του θερισμού

Να σημειώσουμε ότι η Πατόζα ήταν μια  αλωνιστική μηχανή,  ένα αγροτικό μηχάνημα διαχωρισμού του καρπού (σιτάρι κ.α.) από το άχυρο, που εμφανίστηκε στην δεκαετία του ΄50  και άφησε πολλές νοσταλγικές αναμνήσεις σε όλους τους παλιότερους που έχουν βιώματα από αυτή την αγροτική εργασία. Τότε που στην Ηλεία υπήρχαν ακόμα καλλιέργειες σιτηρών και η αγροτιά ζούσε από αυτές κι όταν έπιανε  ο Ιούνιος, σχεδόν όλοι στα χωριά μιλούσαν για το θέρισμα και το αλώνισμα του σταριού τους. Αυτό ήταν το θέμα των συζητήσεων στις οικογένειες, στις γειτονιές και τα καφενεία… Μνήμες αλλοτινών εποχών…

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]