Πώς ήταν η πρώτη μέρα επιστροφής στα θρανία για τα μικρότερα παιδιά με συνθήκες κορονοϊού
-Μάσκες, αυστηρά μέτρα, καθοδήγηση από τους εκπαιδευτικούς, αγιασμός για “λίγους” και σαστισμένα πρωτάκια!
Μια διαφορετική πραγματικά έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, βίωσαν μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς στα Δημοτικά Σχολεία της Ηλείας με την παράσταση να κλέβουν ως συνήθως τα πρωτάκια τα οποία αυτή τη φορά, δεν συνοδεύονταν από τους γονείς τους και όπως ήταν αναμενόμενο το νέο σχολικό περιβάλλον για αυτά σε συνδυασμό με τα αυστηρά πρωτόκολλα και τους κανόνες, τους προκάλεσε μια μικρή ανησυχία.
Η προετοιμασία των εκπαιδευτικών για τον τρόπο διαχείρισης ήταν εμφανής καθώς η είσοδος στο προαύλιο γινόταν με οργάνωση και πρόγραμμα και ένας -ένας μαθητής, φορώντας μάσκα, οδηγούνταν στην τάξη του.
Ενδεικτικά, θα σας παρουσιάσουμε την πρώτη μέρα στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Πύργου, στο οποίο βρέθηκε από νωρίς το πρωί η «Πρωινή» και παρακολούθησε βήμα- βήμα όλα όσα έγιναν μέχρι και το σχόλασμα.
Η οργάνωση από τη Διεύθυνση του σχολείου, στη δύσκολη αυτή συνθήκη, φάνηκε πως πέτυχε αν και οι εκπαιδευτικοί χρειάστηκε να διανύσουν … «χιλιόμετρα», πέρα- δώθε ώστε να παραδώσουν τους μαθητές στους υπευθύνους των τμημάτων. Εκεί, κάθε δάσκαλος, αφιέρωσε τον περισσότερο χρόνο, στη συζήτηση και την επεξήγηση όλων των μέτρων προστασίας έναντι του κορονοϊού ενώ έγινε και η διανομή μάσκας, παγουρίνου και των σχολικών βιβλίων.
Στις 10.30 ξεκίνησε ο αγιασμός, στο προαύλιο του σχολείου, παρουσία εκπροσώπων μαθητών από τις μεγαλύτερες τάξεις, χωρίς μάσκα και στη συνέχεια ο παπάς, πέρασε απ’ όλα τα τμήματα και αγίασε έναν – έναν τους μαθητές.
Η αποχώρηση των μαθητών, έγινε και πάλι με τάξη, ένα- ένα τμήμα, δίνοντας προτεραιότητα στα πρωτάκια.
Οι συνθήκες ωστόσο μέσα στις σχολικές αίθουσες δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν … ιδανικές. Σε ελάχιστες μόνον εξαιρέσεις, υπήρχε η δυνατότητα της τήρησης αποστάσεων μεταξύ των θρανίων καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις, η διάταξη ήταν όπως και πριν τον κορονοϊό. Με 25αρια τμήματα, σε τάξεις λίγων τετραγωνικών, ο ένας μαθητής, ήταν ουσιαστικά… πάνω στον άλλον! Όσο για τις μάσκες, η πλειοψηφία των μαθητών προσπάθησε να τις διαχειριστεί και παρότι βάσει της εγκυκλίου υπήρχαν «διαλείμματα μάσκας» ελαχίστων λεπτών, οι μικροί μαθητές κυρίως, δυσκολεύονταν πολύ να τη διατηρήσουν σωστά φορεμένη.
Τέλος, η μεγάλη αντίφαση, ήταν με την εικόνα των μαθητών να αποχωρούν από το σχολείο και βγαίνοντας από την καγκελόπορτα να «πέφτουν» στην κυριολεξία πάνω σε πλήθος στρυμωγμένων γονιών, χωρίς μάσκες και τήρηση αποστάσεων…
