Πολιτική – επιστήμη σημειώσατε τι;

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”85299″ img_size=”full”][vc_column_text]

Του Παντελή Μπουκάλα

Η σχέση της πολιτικής με την επιστήμη δεν είναι ποτέ αγαθή, ούτε καν ουδέτερη. Οι πολιτικοί δρουν πεπεισμένοι πως η εξουσία τούς μετατρέπει σε αυθεντίες σε κάθε τομέα, σε οιονεί πανεπιστήμονες. Επιπλέον, με το έωλο επιχείρημα ότι μόνον αυτοί αφουγκράζονται την πραγματική κοινωνία, ενώ οι επαΐοντες είναι αποκομμένοι στα γραφεία και στα εργαστήριά τους, συχνά επιβάλλουν αυθαίρετα την περιβόητη πολιτική τους βούληση, συνώνυμη της κομματικής τους ανάγκης, πνίγοντας την άποψη των ειδημόνων. Σε θέματα λ.χ. δημόσιας υγείας, περιβάλλοντος, οικονομίας κ.ά.

Το ξανάδαμε αυτό και με την πανδημία. Στην πρώτη φάση της μόνον αυταρχικοί δεσπότες τύπου Τραμπ, Μπολσονάρο ή Ερντογάν αδιαφόρησαν για τον επιστημονικό λόγο ή, πολύ χειρότερα, τον διέ-βαλαν και τον πολέμησαν. Οι περισσότεροι ηγέτες των δημοκρατικών χωρών, αντίθετα, αιφνιδιασμένοι και τρομαγμένοι, έδειξαν ότι ακούν με προσοχή τους ειδήμονες και εμφανίστηκαν πρόθυμοι να χαράξουν την πολιτική τους βασιζόμενοι αποκλειστικά στις προτάσεις των ειδικών της υγείας. Δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς, γιατί γρήγορα έγινε αντιληπτό ότι οι αλαφιασμένοι πολίτες εμπιστεύονταν περισσότερο τους εθνικούς λοιμωξιολόγους που αναδείχτηκαν σταδιακά, όπως ο κ. Αντονι Φάουτσι στις ΗΠΑ και ο κ. Σωτήρης Τσιόδρας στην Ελλάδα, παρά τους υπουργούς Υγείας.

Σήμερα, και ενώ βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το τρίτο κύμα, η αρχική πολιτική ταπεινοφροσύνη έχει υποχωρήσει σημαντικά, αν δεν εξαλείφθηκε πλήρως. Αίφνης, οι ειδήμονες που απαρτίζουν τις εθνικές επιτροπές απειλούνται να μετατραπούν σε αποδιοπομπαίους τράγους, αφού επικρίνονται, ακόμα και από υπουργικά ή και πρωθυπουργικά χείλη, σαν υπερευαίσθητοι ή φοβικοί, σαν αδιάφοροι για την πραγματική οικονομία, ακόμα και σαν διάκονοι ιδιοτελών συμφερόντων.

Το ζούμε και στην πατρίδα μας. Και οι περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις των κυβερνώντων αδυνατούν να το διαψεύσουν. Η διάσταση απόψεων κυβέρνησης και ειδικής επιτροπής σε κρίσιμα θέματα δεν είναι πια φήμη, αλλά γεγονός μαρτυρημένο από έκτακτες αναιρετικές συνεδριάσεις και από εξουθενωτικά αντιφατικές πολιτικές αποφάσεις. Θα ήταν κρίμα, σε περίοδο με όλους τους δείκτες στο κόκκινο, να υπονομευτεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στους επιστήμονες, με διαρροές, διαδικτυακές κακίες και απαξιωτικές δηλώσεις, μόνο και μόνο για να αποκτήσει βακτηρία η κλονιζόμενη κυβερνητική αξιοπιστία. Αν πολιτεύεται κανείς προσηλωμένος στις δημοσκοπήσεις, καταντάει όμηρός τους. Είναι βέβαιο άλλωστε πως οι εκτός ΜΕΘ είναι και εκτός γκάλοπ.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]