Προς γονείς, εκπαιδευτικούς και τους νέους

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”110509″ img_size=”full”][vc_column_text]

Του Ηλία Παπαχατζή, εκπαιδευτικού, πρ. προέδρου Ελμε Ηλείας

Μέσα στην κάψα του καλοκαιριού αποφάσισε η κυβέρνηση να μεταρρυθμίσει το σχολείο. Αφού οι «κάτοικοι» των σχολείων έφυγαν για διακοπές, ήρθαν οι «προσωρινοί ένοικοι της εξουσίας» να αλλάξουν τους κανόνες του χώρου. Τι ευαισθησία, μα την αλήθεια!

Και τι απεφάνθησαν οι επισκέπτες;  Ότι δεν αξίζει να διαθέτουν λεφτά
για τέτοια κτίρια και ότι η μάθηση εκεί δεν παρέχεται σωστά, γιατί της
λείπει η επίβλεψη. Κι έτσι σκαρφίστηκαν ένα διευθυντή-σούπερμαν, που
και λεφτά θα βρίσκει για τη λειτουργία του σχολείου (χορηγίες, συμφωνίες
για προγράμματα με εταιρείες, διάθεση του χώρου τα απογεύματα, γονείς
κλπ.) και στις τάξεις θα μπαίνει για να διαπιστώνει και ν’ αξιολογεί
την παιδαγωγική σχέση των εκπαιδευτικών με τα παιδιά (με ποιες γνώσεις
άραγε;) και γενικός συντονιστής θα είναι…παίρνοντας μάλιστα από
μόνος του τις πιο πολλές αποφάσεις.

Κι ακόμα, επειδή θεωρούν ότι είναι ανεπαρκής ο έλεγχος των
επιδόσεων των μαθητών, είπαν να αυξήσουν τις εξετάσεις στη διάρκεια
της χρονιάς και ακόμα να προσθέσουν εξετάσεις πανελλαδικού τύπου στην
ΣΤ’ Δημοτικού και στην Γ’ Γυμνασίου…για να διαπιστώσουν -λέει- το
επίπεδο των μαθητών και των σχολείων. Άλλωστε ο ΟΟΣΑ ισχυρίζεται ότι
στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά σχολεία και επομένως “δε μπορούν” να
επιβιώσουν όλα.

Κανείς δεν τους έχει μιλήσει, φαίνεται, για το ότι οι επιτυχίες ενός σχολείου συνδέονται με την περιοχή, που βρίσκεται (μέσα, κοντά ή  μακριά από αστικά κέντρα), από την οικονομική κατάσταση και το μορφωτικό επίπεδο των οικογενειών των μαθητών, τις υποδομές του, το αν έχει μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών,  την επαρκή ή μη χρηματοδότηση, τα βιβλία, τα αναλυτικά προγράμματα και το κατά πόσον ανταποκρίνονται στις ανάγκες των μαθητών κλπ. Σε ποιους από τους παραπάνω τομείς έχουν να επιδείξουν έργο οι κυβερνήσεις των
τελευταίων χρόνων και ιδίως η παρούσα κυβέρνηση, η οποία παραβλέποντας τις επιστημονικές μελέτες θέλει να επιβάλει την ατομική ευθύνη ως τον καθοριστικό παράγοντα για τη λειτουργία του σχολείου λες και αυτό είναι επιχείρηση;

Δε φτάνει, που με την ελάχιστη βάση εισαγωγής αποκλείουν χιλιάδες
παιδιά απ’ τα Πανεπιστήμια, για να ενισχύσουν τα κολλέγια…δε φτάνει,
που με την επιβολή της Τράπεζας Θεμάτων προσπαθούν να αποτρέψουν τα
παιδιά από το να συνεχίσουν στα Λύκεια (Γενικά και ΕΠΑΛ). Θέλουν να
φορτώσουν τις ανεπάρκειες της αντιεκπαιδευτικής τους πολιτικής στους
μαθητές, τους γονείς τους και τους εκπαιδευτικούς.

Αν λοιπόν, αγαπητοί γονείς και μαθητές, θέλετε ένα σχολείο με
αγχωμένα παιδιά και φοβισμένους δασκάλους, πολύ χειρότερο απ’ το
σημερινό, τότε ναι, ας περάσει και ας εφαρμοστεί ο αντιεκπαιδευτικός
νόμος, που προσπαθεί να ψηφίσει η κυβέρνηση. Αν όμως θέλετε μια
δημόσια-δωρεάν Παιδεία για όλους, με την ελπίδα ότι θα πάψετε να
βάζετε συνέχεια το χέρι στην τσέπη για τη μόρφωση των παιδιών σας,
ελάτε μαζί μας στον κοινό αγώνα.

Ο αγώνας για ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ είναι αγώνας για όλη την κοινωνία. Για όποια κοινωνία σκέφτεται το μέλλον..

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]