Πάνος Τριγάζης: Υπάρχουν πολλές Αριστερές

Tου Πάνου Τριγάζη

Δυστυχώς, έχασα ένα μέρος της όντως πλούσιας συζήτησης, στο πλαίσιο της πρώτης συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, επειδή την πρώτη μέρα ήμουν στην Κύπρο για συνέλευση του εκεί ΣΥΡΙΖΑ.

Αναμφίβολα κάναμε ένα νέο αισιόδοξο ξεκίνημα, με στόχο ένα πιο μαζικό και ριζωμένο στην κοινωνία πολιτικό υποκείμενο, με σύγχρονες ιδέες, ικανό να εκφράσει την μεγάλη προοδευτική παράταξη που πάντοτε ήταν πλειοψηφική  σε αυτή την χώρα.

Επειδή γίνεται λόγος περί κινδύνου απώλειας της ταυτότητάς μας, θέλω να επισημάνω ότι η Αριστερά γεννήθηκε με την Γαλλική Επανάσταση του 1789, όπως εύστοχα παρατήρησε ο Γιώργος Σταθάκης, παρουσιάζοντας τους βασικούς άξονες του νέου προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Και όταν προέκυψε το λεγόμενο ιστορικό σχίσμα του 1914, δημιουργήθηκαν δύο μεγάλα ρεύματα του αριστερού κινήματος, το σοσιαλδημοκρατικό και το κομμουνιστικό. Στο ίδιο το κομμουνιστικό ρεύμα υπήρχαν πάντοτε πολλές τάσεις.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καταγράφηκαν οι πρώτες αναζητήσεις για μια νέα Αριστερά, οι οποίες ενισχύθηκαν από τα τότε νέα ριζοσπαστικά κινήματα, όπως ο Μάης του ’68, το κίνημα κατά του «βρώμικου πολέμου» στο Βιετνάμ, καθώς και από το τότε αιρετικό φεμινιστικό κίνημα.

Μετά ήρθε η «Άνοιξη της Πράγας», μια πρώιμη περεστρόικα, κυρίως όμως εμφανίστηκε η «διπλωματία των λαών», με το αντιπυρηνικό κίνημα, από τις τάξεις του οποίου γεννήθηκε η πολιτική οικολογία, με παρόμοιο τρόπο που άλλοτε τα συνδικάτα γέννησαν τα σοσιαλιστικά κόμματα. Θα έλεγα ότι ένας λόγος παρακμής των ΚΚ, ακόμα και των ευρωκομμουνιστών, ήταν το γεγονός ότι δεν συνέλαβαν ούτε πρωταγωνίστησαν σε αυτές τις εξελίξεις.

Μεταψυχροπολεμικά, αρχικά φάνηκε ότι η Αριστερά έχανε το έδαφος κάτω από τα πόδια της, γινόταν λόγος ακόμα και για το τέλος της. Ωστόσο, εκείνη αναγεννήθηκε σταδιακά, κυρίως μέσω της συνεργασίας των διάφορων εκφράσεών της, που επιτεύχθηκε και στο Ευρωκοινοβούλιο με την συγκρότηση κοινής Ομάδας, της GUE/NGL, το 1994, που στην σύνταξη της συστατικής της  δήλωσης είχα λάβει μέρος.  Διευκρινίζω ότι το δεύτερο συνθετικό NGL, σημαίνει Nordic Green Left, δηλαδή, Βόρεια Πράσινη Αριστερά, που διευκόλυνε την συμμετοχή των μη «ορθόδοξων» αριστερών κομμάτων της Σκανδιναβίας.

Μεταγενέστερα, είχαμε την άνοιξη των νέων κοινωνικών κινημάτων, με αφετηρίες  το Πόρτο Αλέγκρε κα τη Γένοβα, το 2001,  με πολύ ενεργητική συμμετοχή του τότε ΣΥΝ, καθώς και του αρχικού ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν ο Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς. Με άλλα λόγια, ο δρόμος  της δικής μας Αριστεράς ήταν διαρκής δρόμος μετασχηματισμού και θα τον διανύσουμε ξανά, με μια νέα έφοδο στο μέλλον.

Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ