Γεώργιος Θ. Ντοάς: Παιδιά και έφηβοι

Σε χρονικό διάστημα των τριών τελευταίων ημερών, στη Βόρεια Ελλάδα, μαθητής τραυμάτισε         με μαχαίρι καθηγήτριά του, που νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο για την αντιμετώπιση των σωματικών  της βλαβών.

Στη Βόρεια Ελλάδα, ανήλικοι λήστεψαν καθηγητή, με ιδιάζουσα ωμότητα εναντίον του.

Στην Πάτρα, 7χρονος  μαθητής του Δημοτικού Σχολείου, ξυλοκόπησε άγρια 9χρονο μαθητή, ενώ παρόντας φίλος του δράστη βιντεοσκοπούσε με το κινητό του το γεγονός και το διοχέτευσαν στο διαδίκτυο (τικ-τοκ), όμοιο περιστατικό έγινε και στο Ηράκλειο.

Στην Κομοτηνή συνελήφθησαν τρεις ανήλικοι για χρήση και εμπορία ναρκωτικών.

Η κοινωνικοποίηση, η εκλογίκευση και ο συναισθηματικός κόσμος των παιδιών και των εφήβων, πηγάζουν από ένα καθολικό, εμπράγματο περιβάλλον εκφυλισμών και βιασμών της ανθρώπινης φύσης.

Ο πνευματικός πολιτισμός πυρπολείται , οι ιδέες, οι αρχές και οι αιτίες της δίκαιης κοινωνίας αποτεφρώνονται, η αρετή έχει εξοντωθεί από τα μεγάλα πάθη της κακίας, της λαιμαργίας για ύλες, της μνησικακίας, της μισαλλοδοξίας, των φθόνων.

Τα παιδιά και οι έφηβοι κοινωνικοποιούνται, πλην φωτεινών εξαιρέσεων, μέσα στις διαμορφωμένες συνθήκες ηγεμονίας των έκλυτων ηθών και της αποδοχής του αδίκου, ως του κοινού αισθήματος των πολιτών.

Κοινωνικοποιούνται κατά κανόνα, σε μια καθολικότητα ομογενοποιημένων στην  σκληρότητα, στην αναίδεια και στην αναλγησία ενηλίκων, που μεταβιβάζουν το υπόδειγμα της κακότητάς τους στις γενιές των επιγόνων τους.

Κοινωνικοποιούνται διαμορφώνοντας, εν πολλοίς, το χαρακτήρα τους, στις οθόνες των ηλεκτρονικών μέσων, που πέραν της ωφέλειας στη γνώση, προβάλλουν ως πρότυπά τους διαποτισμένους με τις ορμές  της κάθε μορφής ψυχολογικής και σωματικής αγριότητας σε βάρος των άλλων.

Με βάση τον ισχύοντα υπέρ της βίας γενικό κοινωνικό νόμο, φαίνεται ότι αυτή δεν μπορεί να καταπολεμηθεί μέχρι τις ρίζες της, με μεγαλοστομίες, τιμωρητικά μέτρα και ποινές της καταστολής, που όμως  μπορούν ακόμη και να την γιγαντώσουν.

Μπορεί να αναστραφεί η πορεία προς το έρεβος;

Ναι, υπό προϋποθέσεις.

Είναι αδήριτη ανάγκη να αναπροσαρμοστούν τα βιβλία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με έμφαση στη διδασκαλία των ανθρωπιστικών ιδεών, αξιών και αρχών.

Είναι αδήριτη ανάγκη να εμπεδώσουμε στα παιδιά και στους εφήβους την πίστη ότι η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη, η καλοσύνη, η αμοιβαία μέριμνα και στοργή, είναι υπέρτατα ιδανικά, καταχωρημένα στο σκληρό πυρήνα της αυθεντικής ανθρώπινης φύσης.

Είναι αδήριτη ανάγκη να εμπεδώσουμε στα παιδιά και στους εφήβους, την πεποίθηση ότι ο ανθρωπισμός είναι η πηγή της αγάπης των ανθρώπων,  η καθαρή ιδέα του εαυτού τους και η πράξη τους, χάριν του εαυτού τους και του συνανθρώπου τους.

Το φοβερό παρόν προοιωνίζει  φοβερότερο μέλλον.

Ελλοχεύει ο μεγάλος κίνδυνος να διοχετευτεί η επιθετικότητα των παιδιών και των εφήβων, πλην των άλλων, εναντίον των δασκάλων και των καθηγητών, μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας ή μέσα στα γραφεία τους.

Ελλοχεύει ο μεγάλος κίνδυνος να διοχετευτεί η  τραχύτητα των παιδιών και των εφήβων μέσα στους κόλπους της οικογένειας, αλλά τότε θα είναι αργά.

Εξ ορισμού όμως, κάθε εναντίον δρα και επενεργεί κατά του εναντίον του, άρα το καλό και το κακό ήταν, είναι και θα είναι πάντα σε μια αδιάρρηκτη, σθεναρή αντιπαλότητα, πλήττοντος και πληττόμενου, άγνοια της διάκρισης δεν συγχωρείται.

Εξ ιερού καθήκοντος, μπορούμε να προβάλλουμε και να δώσουμε στα παιδιά και στους εφήβους, το παράδειγμα προς μίμηση του δίκαιου, έντιμου, ειρηνικού, αλληλέγγυου, ειλικρινούς ανθρώπου, παραβίαση του καθήκοντός μας δεν συγχωρείται.

Αυτό το παράδειγμα προς μίμηση, αναζητείται!