Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας: Ένα πρόβλημα υγείας με διαστάσεις επιδημίας
Η παχυσαρκία είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα υγείας, μια χρόνια νόσος με διαστάσεις επιδημίας και απαιτείται ολιστική αντιμετώπιση και ανάπτυξη ολοκληρωμένων σχεδίων δράσης. Ανησυχητική δεν είναι μόνο η παχυσαρκία των ενηλίκων που αυξάνεται σε κάθε ήπειρο, αλλά και η έκρηξη της παιδικής παχυσαρκίας, και η πρόληψη είναι η μεγαλύτερη επένδυση για τις επόμενες γενιές.
Η 4η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας, ενός προβλήματος με βαθιές ρίζες.
Αυτό επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης της Παχυσαρκίας, του Μεταβολισμού και των Διαταραχών Διατροφής (ΕΠΑΜΕΔΙ), Γιώργος Πανοτόπουλος. Το φετινό μήνυμα είναι «Αλλάζοντας τις προοπτικές: Ας μιλήσουμε για την Παχυσαρκία», με στόχο την μετατροπή της ευρείας ευαισθητοποίησης σε αποτελεσματική δράση.
Τα στοιχεία για την παχυσαρκία είναι χαρακτηριστικά του προβλήματος:
- Σχεδόν ένας στους έξι ενήλικες παγκοσμίως, δηλαδή 800 εκατομμύρια άνθρωποι, ήδη ζουν με την ασθένεια και πολλά εκατομμύρια ανθρώπων ακόμη είναι σε κίνδυνο.
- Η παιδική παχυσαρκία αναμένεται να αυξηθεί κατά 60% την επόμενη οκταετία, φτάνοντας τα 250 εκατομμύρια έως το 2030.
- Οι ιατρικές συνέπειες της παχυσαρκίας θα κοστίσουν πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια μέχρι το 2025.
Σύμφωνα με τον Γιώργο Πανοτόπουλο, η Ελλάδα ακολουθεί ό,τι ισχύει και στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο, δηλαδή 50 έως 65% είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και τουλάχιστον 25 έως 30% έχουν παχυσαρκία.
Δομικές οι ρίζες της παχυσαρκίας
Η παχυσαρκί, σύμφωνα με τον Έλληνα επιστήμονα είναι πολυπαραγοντικό πρόβλημα, και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται επιφανειακά και αποσπασματικά. Όπως εξηγεί, έχει γονιδιακό υπόβαθρο και υπάρχουν τρία στοιχεία που την προκαλούν: Η ψυχή, η διατροφή και η άσκηση.
Κατάλληλες ιατρικές υπηρεσίες υγείας για την αντιμετώπιση των ατόμων με παχυσαρκία είναι διαθέσιμες και η παρέμβαση σε πρώιμο στάδιο της νόσου για καλύτερα αποτελέσματα στη θεραπεία. «Δεν θα περιμένουμε να γίνει 60 ετών κάποιος και να έχει κάνει 50 δίαιτες, το φαινόμενο γιο- γιο για να παρέμβουμε», τονίζει ο Γιώργος Πανοτόπουλος.
Συνεπώς, χρειάζεται πρόληψη στους νεότερους, με στοχευμένες δράσεις και ουσιαστικούς πρακτικούς τρόπους για να μπορέσουμε να σταματήσουμε την παιδική και εφηβική παχυσαρκία. Η παιδική παχυσαρκία επηρεάζει τη σωματική και ψυχική υγεία, την αυτοεκτίμηση, την κοινωνική αποδοχή, τις επιδόσεις στις σπουδές και την ποιότητα ζωής παιδιών και εφήβων και συχνότατα οδηγεί στην παχυσαρκία στην ενήλικη ζωή.
Θεραπεία της παχυσαρκίας
Η παχυσαρκία είναι ένα χρόνιο νόσημα που είναι εξελισσόμενο και υποτροπιάζων και χρειάζεται ολιστική αντιμετώπιση, αναφέρει ο κ. Πανοτόπουλος.
«Δεν πρέπει να περιορίσουμε την παχυσαρκία στην διατροφή. Το πρόβλημα δεν θα λυθεί με μία δίαιτα και διαιτητικές οδηγίες. Η βιομηχανία του αδυνατίσματος καλά κρατεί, γι’ αυτό τα νούμερα αυξάνουν. Η θεραπεία της παχυσαρκίας δεν είναι μόνο το αδυνάτισμα και η απώλεια κιλών. Είναι η συνολική βελτίωση της υγείας. Μιλάμε για μία νόσο και πρέπει να ξεκινήσουμε από τον γιατρό μας και αυτός θα μας κατευθύνει», σημειώνει.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΠΑΜΕΔΙ, η προσφυγή μας σε κατάλληλες ιατρικές δομές είναι το πρώτο βήμα, καθώς το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό από μία οδηγία διατροφής.
«Η πρώτη άμυνα είναι η επαφή με το γιατρό και δεύτερο η απενεχοποίηση, δεν φταίει αυτός που είναι παχύσαρκος καθώς τις πιο πολλές φορές είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων. Κανείς δεν θέλει να είναι φαγανός, τεμπέλης και παχύσαρκος, αυτή είναι μια απλούστευση και έτσι οδηγούμαστε στο ρατσισμό και τον στιγματισμό. Πρέπει να ζητήσει βοήθεια από τον θεράποντα γιατρό του».
Δυστυχώς, προσθέτει ο κ. Πανοτόπουλος, στην Ελλάδα βρισκόμαστε πάρα πολύ πίσω σε αυτές τις δομές που θα υποδέχονται τους ανθρώπους με πρόβλημα παχυσαρκίας. Πρέπει να βελτιώσουμε την παροχή υπηρεσιών αντιμετώπισης της παχυσαρκίας και να διασφαλίσουμε την πρόσβαση σε αυτές για κάθε άτομο, παιδιά και ενήλικες, που τις χρειάζεται. «Περισσότερος σεβασμός. Καλύτερη φροντίδα. Τολμηρές πολιτικές. Πραγματική δράση», αυτά χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της παχυσαρκίας και ο καθένας έχει το ρόλο του να παίξει.