Πάει ο παλιός ο χρόνος 2022. Στον αγύριστο….!
Του Γιώργου Ευθυμίου, Εκπ/κού
Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά!!
Έτσι αρχίζει το τραγούδι των παιδιών. Και δεν ήταν δυνατό να άρχιζε αλλιώτικα, γιατί τα παιδιά δεν ένιωσαν και δε νιώθουν να τα βαραίνουν στον ίδιο βαθμό με τους μεγάλους τα μύρια τόσα προβλήματα, που ταλανίζουν την ανθρωπότητα.
Γιορτάζουν όμως για τη χρονιά που έρχεται από διαίσθηση πως θα είναι καλύτερη από την απελθούσα, που αμέτρητα δεινά επισώρευσε στα ίδια και στους γονείς τους.
Μερικά μάλιστα απ’ αυτά όχι μόνο τον επιούσιο δε γεύτηκαν, αλλά ούτε την υγεία τους δε χάρηκαν, αφού άλλα την έχασαν και σαν αγγελούδια πέταξαν σε χώρους χωρίς γυρισμό μήπως και βρουν εκεί μιαν αχτίδα χαράς, και άλλα μεταμορφωμένα σε ανθρώπινα ράκη από την πείνα και τη δυστυχία, δεν περιμένουν κάτι καλύτερο από τον άσπλαχνο τούτον κόσμο, που κάποιοι δε σκέφτονται τίποτε άλλο παρά τον εαυτό τους και το πώς θα ζήσουν εκείνοι πλουσιοπάροχα και ας πεθαίνει ο διπλανός τους κι από έλλειψη ακόμη ενός φαρμάκου, ενώ οι ίδιοι μπορεί να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας, όταν μάλιστα έχουν σχέση με το Κατάρ.
Τώρα τι είδους ευτυχία μπορεί να είναι αυτή, όταν η δυστυχία αποτελεί τη μόνιμη κατάσταση, μέσα στην οποία ζουν και κινούνται, δεν μπορούν να καταλάβουν όσοι δε διαθέτουν έστω και ίχνος ανθρωπιάς..
«Η ευτυχία μου στηρίζεται στη δυστυχία των άλλων», έλεγε κάποιος απορροφημένος από τα υλικά του αγαθά, που όμως δεν του φάνηκαν καθόλου χρήσιμα, όταν βρέθηκε κι αυτός στην αντίπερα όχθη, από κάποια αναπάντυχη ολοκληρωτική καταστροφή του.
Τα παιδιά, λοιπόν, γιατί όχι κι εμείς οι μεγάλοι, προσδοκάμε ότι το 2023 θα είναι καλύτερο από το απελθόν έτος, που άφησε δυστυχώς ανεξίτηλα πολλά μελανά σημάδια του σ’ όλους τους λαούς της γης:
Άφησε την πείνα στις χώρες τις υπανάπτυκτες, κι όχι μόνο, τις αρρώστιες και το θάνατο από στέρηση και των πιο στοιχειωδών μέσων ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Την ανέχεια για μια υποτυπώδη ανθρώπινη ζωή. Τη μνησικακία και αλαζονεία των εχόντων και κατεχόντων τον πλούτο ανά τον κόσμο. Την απώλεια των αισθημάτων ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Την έπαρση της εξουσίας, που, όταν υπερβαίνει τα όρια και στοχεύει στην παντοδυναμία επί όλων (Ρωσία – Αμερική) , αφηνιάζει και χάνει κάθε μέτρο. Την απουσία της ανθρωπιάς – ακόμη και από λαούς που υποτίθεται ότι ευημερούν – προς τους συνανθρώπους τους, που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας και των ασθενειών, επειδή τους απορροφούν οι στημένοι εξοπλισμοί για εχθρούς ουσιαστικά ανύπαρκτους (Γαλάζια Θάλασσα κλπ).
Την παγκοσμιοποίηση, όταν αυτή, πέρα από την οικονομική εκμετάλλευση, αποβλέπει στην ισοπέδωση πολιτισμών και ιδιαιτεροτήτων, στη βία, στη μαστροπεία, στο χουλιγκανισμό, στην παιδεραστία, στην πορνεία….(!!!!!), στα ναρκωτικά …..
Γι’ αυτό δίκαια τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας λένε: Ας πάει στον αγύριστο κι ας έχει την ΚΑΤΑΡ (Α) μας, η χρονιά που πέρασε κι ας ελπίσουμε πως το 2023 θα είναι απαλλαγμένο απ’ αυτά τα θλιβερά χαρακτηριστικά και πως θα μας φέρει την υγεία, τη χαρά και την ευτυχία….
Το προσδοκά όλη η ανθρωπότητα.
