Την έμπρακτη αλληλεγγύη και συμπαράσταση του στον αγώνα των κατοίκων του Χειμαδιού και της Κουτσοχέρας, απέναντι στις διεκδικήσεις της Ιεράς Μονής Αγίων Θεοδώρων Αροανίας, στηρίζει με ομόφωνη απόφαση του το Δημοτικό Συμβούλιο Πύργου. Στη διάρκεια της συνεδρίασης, υπήρξε σύμπνοια απόψεων απ’ όλες τις δημοτικές παρατάξεις, εκδόθηκε ψήφισμα συμπαράστασης ενώ τονίστηκε ότι ο Δήμος Πύργου θα παρέχει κάθε άλλη δυνατή βοήθεια χρειαστούν οι κάτοικοι.
Αντίστοιχο ψήφισμα διαμαρτυρίας προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, τους προέδρους των πολιτικών κομμάτων, τον Υπουργό Οικονομικών, τον Αρχιεπίσκοπο και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, τον Περιφερειάρχη και τις τοπικές αρχές, απέστειλαν και οι κάτοικοι του Χειμαδιού μετά την έκτακτη λαϊκή συνέλευση που πραγματοποίησαν, αντιδρώντας στην απόφαση της Ιεράς Μονής Αγίων Θεοδώρων Αροανίας να προχωρήσει στην εκμίσθωση 7.000 στρεμμάτων που καλλιεργούν περισσότερα από 200 χρόνια αυτοί και οι πρόγονοι τους!
Στο ψήφισμα τους μεταξύ άλλων, αναφέρονται στην επιθετική και αντικοινωνική τακτική του Ηγουμενοσυμβουλίου της Ιεράς Μονής η οποία στρέφεται ευθέως εναντίον της επιβίωσης των κατοίκων του Χειμαδιού και των όμορων κοινοτήτων, κινώντας διαδικασίες επίσπευσης πλειοδοτικής δημοπρασίας προς εκμίσθωση 7000 στρεμμάτων στην ευρύτερη περιοχή και εκφράζουν την δυσάρεστη έκπληξη τους που αυθαιρέτως, καταχρηστικά και χωρίς καμία πρότερη ενημέρωση προχώρησε σε μια τέτοια ενέργεια. «Μετά μεγάλης πλην δυσάρεστου εκπλήξεως λάβαμε γνώση εξωδίκως ότι η Ιερά Μονή Αγίων Θεοδώρων Αροανίας έχει κινήσει διαδικασίες επίσπευσης πλειοδοτικής δημοπρασίας προς εκμίσθωση επτά χιλιάδων (7.000) στρεμμάτων στην ευρύτερη περιοχή του Χειμαδιού, του συνόλου, δηλαδή, της εδώ κειμένης αγροτικής έκτασης και η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τις αγροκτηνοτροφικές δραστηριότητες στις οποίες επιδίδεται το σύνολο ημών για βιοπορισμό για περισσότερα από διακόσια έτη».
Οι κάτοικοι ζητούν μεταξύ άλλων:
1. Την άμεση παρέμβαση των αρμόδιων θεσμικών φορέων της Πολιτείας, ως αποδεκτών του παρόντος ψηφίσματος, ώστε στα πλαίσια της ηθικής και κοινωνικής πραγματικότητας να αποσοβήσουν κάθε πρόοδο της αρξαμένης διαδικασίας πλειοδοτικής δημοπρασίας εκμισθώσεως των παραπάνω κτημάτων.
2. Από την υπεύθυνη Πολιτεία -στο σύνολό της και χωρίς κομματικές διακρίσεις- και εν όψει της εξαγγελθείσης από τον Πρωθυπουργό τροποποίησης των Συνταγματικών διατάξεων που αφορούν τις σχέσεις Πολιτείας και Εκκλησίας, να διαλάβει ειδική τροπολογία η οποία θα κατοχυρώσει το σύνολο των εκτάσεων από τις οποίες βιοποριζόμαστε, τροποποιώντας συγχρόνως και το Προεδρικό Διάταγμα του έτους 1933 περί “μοναστηριακών τσιφλικίων” χιλιάδων στρεμμάτων, όπως εν προκειμένω, όπου η Ιερά Μονή Αγίων Θεοδώρων έχει δηλώσει (και έχουν περιληφθεί στο συγκεκριμένο διάταγμα) είκοσι χιλιάδες στρέμματα χωρίς όρια ή άλλο σαφή γεωγραφικό προσδιορισμό και τα οποία βεβαιώνουμε, ως γνώστες της ιδιαίτερης τοπογραφίας της περιοχής, ότι καταλαμβάνουν τα χωριά Χειμαδιό (πρώην Ρετεντού), Κουτσοχέρα και Μουζάκι.
3. Θέλουμε να καταστήσουμε γνωστό προς κάθε κατεύθυνση ότι επί διακόσια (200) συνεχή έτη οι πρόγονοί μας σε αυτόν τον χώρο έχουν αφήσει τον κόπο τους, τον ιδρώτα τους και τα κόκκαλά τους και για λόγους πραγματικούς και συναισθηματικούς δεν εννοούμε να εγκαταλείψουμε την πατρώα μας γη επειδή σε κάποια στιγμή του απώτατου παρελθόντος και υπό το πρόσχημα δουλοκτητικών νόμων κάποιοι αορίστως περιέλαβαν εδάφη, ψυχές και ιστορία στην ιδιοκτησία τους. Τέτοια περιστατικά συνέβαιναν αποκλειστικά στα φεουδαρχικά καθεστώτα.
4. Υπ’ αυτά τα δεδομένα καθιστούμε σαφές ότι μαζί με τα παιδιά μας δεν είμαστε διατεθειμένοι να επιτρέψουμε νέα δουλοκτημοσύνη και προς τούτο καλούμε τους αρμοδίους φορείς να αναλογιστούν ότι εκατόν πενήντα (150) νέα παιδιά -κατ’ επάγγελμα αγρότες που έμειναν από επιλογή τους στον τόπο μας και καλλιεργούν αυτή τη γη- θα οδηγηθούν χωρίς να το επιθυμούν στον δρόμο της ξενιτιάς και της αποδυνάμωσης του ελληνικού στοιχείου από την περιοχή.
5. Αναμένουμε με υπομονή και χωρίς δημιουργία τετελεσμένων την ευαισθητοποίηση του Μακαριοτάτου Αρχιεπισκόπου Ελλάδος καθώς και των μελών της Ιεράς Συνόδου, να εγκύψουν με φρόνηση και εκλογίκευση στο θέμα επιβίωσης που μας απασχολεί, να αποφύγουν εμμονές σε απαρχαιωμένες αντιλήψεις και να εκσυγχρονίσουν το πλοίο της Εκκλησίας και να το οδηγήσουν ως αγαθοί πατέρες σε ήρεμα νερά, εμπεδώνοντας εν τοις πράγμασιν την έννοια της Εκκλησίας μας ως έννοια στοργικής μητέρας και όχι ως μητριάς».
