Ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει

Σκίτσο: Στάθης, πηγή: parapolitika.gr

Την άνοδο, δεν μπορεί παρά να την διαδεχθεί η πτώση. Ή, επί το λαϊκότερο, ό,τι ανεβαίνει, κατεβαίνει. Ο κανόνας είναι ίδιος και απαράλλαχτος και τον διαπιστώνεις παντού. Στη ζωή, στην πολιτική, στην ιστορία, παντού. Ειδικά σε σχέση με αυτό που ονομάζουμε «ιστορία», τα παραδείγματα είναι πολλά και εκεί πια ο κανόνας λαμβάνει διαστάσεις δόγματος, αξιώματος, γεγονότος τόσο πασιφανέστατου, τόσο αυταπόδεικτου, όσο του λαμπερού φωτός του ήλιου. Αυτό γιατί στην επιστήμη της ιστορίας, τα γεγονότα εξετάζονται υπό τον αμείλικτο φακό του χρόνου. Έτσι όταν γίνεται λόγος για κάτι και εκφέρεται μία άποψη ή εξάγεται ένα συμπέρασμα, αυτό τοποθετείται σε σχέση με τα δεκάδες, εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια, τα οποία έχουν προηγηθεί και τα αντίστοιχα τα οποία έπονται.

Σημασία δεν έχουν οι λεπτομέρειες, αλλά οι ουσιαστικές, οι ευθείες αναφορές. Έτσι οι «αυτοκρατορίες» κατά κανόνα πέφτουν όταν ο «αυτοκράτορας» έχει φτάσει πια στο ύψιστο σημείο της αλαζονείας του. Σε εκείνη την κρίσιμη κατάσταση της απόλυτης έπαρσης, η οποία τον οδηγεί στην περιφρόνηση των πάντων και παράλληλα στο άκρον άωτο του κυνισμού, και της αναλγησίας….