“Όταν η ντροπή λείπει, το θράσος περισσεύει”
Απάντηση Κ. Τζαβάρα σε Δ. Μπαξεβανάκη
Αμετανόητοι συνεχίζουν να εμφανίζονται οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και η Κυβέρνησή τους για την εθνική τραγωδία, στην οποία καθημερινά οδηγούν τη χώρα, με τον ανεύθυνο και επικίνδυνο τρόπο με τον οποίο χειρίζονται τις δημόσιες υποθέσεις, προσποιούμενοι μια ηρωική δήθεν και έντιμη διαπραγμάτευση. Ζαλισμένοι μεν από τα απανωτά χτυπήματα που δέχονται στο εσωτερικό και το εξωτερικό αλλά απτόητοι, επιμένουν να δικαιολογούν την ανικανότητά τους, καταφεύγοντας στη δοκιμασμένη συνταγή της τυχοδιωκτικής και λαϊκίστικης Αριστεράς «για όλα φταιν οι άλλοι».
Φταίνε οι δανειστές που μας μισούν, φταίει και η ΝΔ που μας αντιστέκεται, επιμένει να υποστηρίζει ο κ. Τσίπρας. Τον δρόμο αυτό φαίνεται να ακολουθεί και ο βουλευτής Ηλείας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δ. Μπαξεβανάκης, ο οποίος, για το ζωτικής σημασίας πρόβλημα των άμισθων υποθηκοφυλακείων που εξακολουθούν στον Πύργο και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας να παραμένουν κλειστά, ανακάλυψε ότι φταίει ο βουλευτής της ΝΔ κ. Τζαβάρας και η Κυβέρνηση της ΝΔ. Προφανώς, μέσα στη παραζάλη της λαϊκής κατακραυγής κατά του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι από τις 26/1/2015 ο τόπος κυβερνιέται από το κόμμα του και έχει πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα. Έχει δηλαδή αυτός και το κόμμα του την ευθύνη για τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του Κράτους, μια από τις οποίες , όπως ο ίδιος παραδέχεται, είναι και το υποθηκοφυλακείο Πύργου. Οφείλει όμως να πληροφορηθεί ότι η λειτουργία του έχει διακοπεί, δηλαδή έχει παύσει πλέον να εξυπηρετεί το κοινό από την 1η Ιουλίου 2015, επί ημερών Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και όχι προ 5ετίας, όπως αναληθώς υποστηρίζει.
Αντί λοιπόν να βοηθήσει και ο ίδιος στην αποτελεσματική επίλυση του προβλήματος, πιέζοντας τη Κυβέρνησή του για τη πρόσληψη νέου άμισθου υποθηκοφύλακα, προτίμησε να ανεχθεί τη λύση που επιβάλει η γνωστή ηθική της Αριστεράς: αφού κανείς «δικός» μας δεν θα μπορούσε να ενδιαφέρεται να καταλάβει μια θέση για την οποία πρέπει να δαπανά μηνιαίως τουλάχιστον 10.000 ευρώ περισσότερα από όσα θα εισπράττει, καλό ηθικό και νόμιμο είναι να τοποθετήσουμε σε αυτή αναγκαστικά κάποιον που δεν συμπαθούμε, δηλαδή που δεν είναι «δικός» μας, ώστε να εξυπηρετηθεί το κοινωνικό σύνολο. Καταδίκασε δηλαδή η Κυβέρνηση, με μια πρωτοφανή διαδικασία προσωρινής ανάθεσης καθηκόντων υποθηκοφύλακα, όποιο συμβολαιογράφο δεν είχε την… ευτυχία (κατά τον κ. Κατρούγκαλο) να έχει εισοδήματα κάτω των 9.000 ευρώ. Ενήργησε σύμφωνα με το παραγωγικό όραμα της Αριστεράς, να δίνεται προτεραιότητα στη προστασία αυτών που έχουν τη μικρότερη συμμετοχή στη παραγωγή του ελληνικού πλούτου και να τιμωρεί όσους με τη δραστηριότητά τους ξεπερνούν το μέσο όρο απόδοσης στο επάγγελμά τους. Όμως αξίζει να ερωτηθεί δημοσίως ο κ. Μπαξεβανάκης: θα ήθελε για τον εαυτό του ή για κάποιο μέλος της οικογένειάς του μια θέση, στην οποία αντί να εισπράττει τη νόμιμη αμοιβή για τον κόπο του, να είναι υποχρεωμένος να καταβάλει, επιπλέον των όσων εισπράττει, για λογαριασμό του Δημοσίου τουλάχιστον 10.000 ευρώ μηνιαίως;
Αντί λοιπόν να τηρεί αιδήμονα σιωπή, προτιμά να στρέφει τα πυρά εναντίον εκείνων που πολύ καλά ο ίδιος είναι σε θέση να γνωρίζει ότι και ενδιαφέρον έχουν επιδείξει για την επίλυση του προβλήματος του υποθηκοφυλακείου και επανειλημμένως έχουν συζητήσει με τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη για το συγκεκριμένο ζήτημα (τις λεπτομέρειες τις ξέρει ο ίδιος πολύ καλά). Λυπάμαι όμως ειλικρινά γιατί δεν περίμενα ότι θα στρεφόταν προσωπικά εναντίον μου, τουλάχιστον για το θέμα αυτό.
Εγώ κ. Μπαξεβανάκη δεν κρύφθηκα ποτέ από τα προβλήματα του τόπου μου. Ποτέ δεν έριξα ευθύνες σε άλλους εκτός από εκείνους στους οποίους ανήκουν. Ήμουν και είμαι ιδεολογικά, πολιτικά και ηθικά αντίθετος στη ρύθμιση αυτή που επέλεξε η Κυβέρνησή σας, γιατί παραβιάζει θεμελιώδεις ατομικές ελευθερίες και κακοποιεί συνταγματικά κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αλήθεια, σεις οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που κατά τη γνωστή ρήση του αρχηγού σας ήσασταν κάθε μια από τις λέξεις του Συντάγματος, δεν αισθάνεστε ντροπή γιατί υπό το καθεστώς της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή της περιβόητης πλέον για πρώτη φορά Αριστερής κυβέρνησης, κατακρεουργείται το άρθρο 22 του Συντάγματος, που αναγνωρίζει ότι η εργασία είναι δικαίωμα και όχι υποχρέωση, καθώς και η διάταξη που απαγορεύει οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας στην Ελλάδα; Πως λοιπόν εσείς, που ομνύετε στην ηθική των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, ανέχεστε με τις αποφάσεις της Κυβέρνησης να καταδικάζονται σε καταναγκαστική εργασία πολίτες, παρόλο που επισήμως και αρμοδίως έχουν δηλώσει ότι δεν επιθυμούν μια τέτοια εργασία;
Γι’ αυτό λοιπόν κ. Μπαξεβανάκη δεν καταδέχομαι για μια ακόμα φορά να σας κάνω τη χάρη να σιγήσω και να υποταχθώ στο ζοφερό μέλλον που ετοιμάζετε για τη χώρα μας. Και θα επιμείνω να πιστεύω ότι «…το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είναι ένας άνθρωπος που τον εμποδίζουν να βαδίζει, είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε».
