Ώρα δικαίωσης!

Ήταν πριν λίγους μήνες που γράφαμε για μία είδηση την οποία εμείς τουλάχιστον κρίναμε σημαντική και ακριβώς γι’ αυτό την είχαμε αναδείξει. Ήταν η διαφαινόμενη τότε αδειοδότηση του αεροδρομίου του Επιταλίου, μετά τον έλεγχο ο οποίος είχε διενεργηθεί από αρμόδιο κλιμάκιο της ΥΠΑ και το αποτέλεσμα του οποίου ήταν απολύτως θετικό. Και τονίζαμε τα πολλαπλά οφέλη από την επαναλειτουργία ενός αεροδρομίου στην περιοχή, με κορυφαίο εκείνο της τουριστικής αξιοποίησης.

Το τονίζαμε ιδιαίτερα, διότι εκτός του αντιπεριφερειάρχη κ. Γιαννόπουλου και των δραστήριων ανθρώπων της αερολέσχης Πύργου, μάλλον ουδείς άλλος πίστευε το εγχείρημα. Ίσως γιατί το θεωρούσαν χαμένη υπόθεση. Ίσως γιατί οι πιο πολλοί – όχι άδικα – είχαμε ενδώσει στην μοιρολατρική για την περιοχή δυσθυμία της ματαιότητας. Ποιος ξέρει… Το βέβαιο είναι ότι ο αντιπεριφερειάρχης το πίστεψε, το κυνήγησε και να που η κατά τα άλλα καταδικασμένη να αποτύχει προσπάθειά του έμοιαζε να αποδίδει καρπούς.

Λέγαμε τότε λοιπόν, πως αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, όλοι θα έχουμε λάβει ένα σημαντικό μάθημα. Βλέπεις, μετά από πολυετή εμπειρία απογοητεύσεων και ματαιώσεων, είχαμε πειστεί ότι δύσκολα θα ξαναπετάξουμε.

Και να που ξαφνικά, είμαστε στον αέρα όπως παλιά. Γιατί αυτή τη φορά, όλα πήγαν κατ ευχήν. Την Δευτέρα που πέρασε μάθαμε όλοι ότι ο αρμόδιος υπουργός Μεταφορών υπέγραψε την αδειοδότηση του αεροδρομίου. Κάποιοι εμμέσως πλην σαφώς έτρεξαν να βλογήσουν τα γένια τους. Για τον Βασίλη Γιαννόπουλο ήταν μια – σιωπηλή – ώρα δικαίωσης…