Ο Βασιλιάς των Μασκών είναι ένας ηλικιωμένος πλανόδιος καλλιτέχνης, δεξιοτέχνης της Όπερας του Σετσουάν και φημισμένος για την πολύ γρήγορη αλλαγή των προσωπείων ώστε η απαράμιλλη τέχνη του να φαίνεται σαν μαγικό κόλπο. Ο μοναδικός γιος του πέθανε πριν από καιρό και ο ίδιος, μόνος στον κόσμο, αναζητά έναν κληρονόμο όχι για τον εαυτό του αλλά για την τέχνη του. Σύμφωνα με την παράδοση, η τέχνη πρέπει να κληροδοτείται σε έναν άμεσο κληρονόμο και μόνο σε αγόρι, ποτέ σε κορίτσι. Η ιστορία διαδραματίζεται στο Σετσουάν, στις αρχές του αιώνα, σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και κοινωνικής διαφθοράς. Πολλές φτωχές οικογένειες αναγκάζονται να πουλήσουν τα παιδιά τους για να καταφέρουν να επιβιώσουν. Σε μια τέτοια θλιβερή αγοραπωλησία ο Βασιλιάς των Μασκών ανακαλύπτει ένα αξιαγάπητο αγόρι και το παίρνει σπίτι του. Το αγόρι που ονομάζεται Doggie, συγκινείται με τη συμπεριφορά του Βασιλιά και του ανταποδίδει μια απεριόριστη τρυφερότητα και στοργή. Η σχέση που δημιουργείται μεταξύ τους, επιτρέπει και στους δύο να δοκιμάσουν αισθήματα που είχαν στερηθεί για καιρό. Όταν όμως ο Βασιλιάς διαπιστώνει ότι ο Doggie είναι στην πραγματικότητα κορίτσι προσπαθεί να την διώξει από κοντά του, πείθοντας τον εαυτό του ότι δεν μπορεί να την βοηθήσει πλέον με κανένα τρόπο. Η Doggie που δεν έχει κανένα να την φροντίσει και είναι μόνη της στον κόσμο ικετεύει να μείνει κοντά του για να μαγειρεύει και να καθαρίζει. Τελικά, ο βασιλιάς υποχωρεί και αρχίζει να την εκπαιδεύει σε ακροβατικές επιδείξεις που παρουσιάζουν μαζί στους δρόμους … Μια μέρα η Doggie ανακαλύπτει ένα νεαρό αγόρι – θύμα απαγωγής – και χωρίς να αντιληφθεί ότι είναι γιος μιας πλούσιας οικογένειας, το μόνο που σκέφτεται με τον νεανικό της ενθουσιασμό είναι, ότι επιτέλους ο παππούς της μπορεί να αποκτήσει έναν εγγονό, ως κληρονόμο. Πιστεύει ότι θα εντυπωσιαστεί μαζί της και πράγματι, ο Βασιλιάς είναι επιτέλους ευτυχισμένος. Παρά το μεγάλο ταλέντο της Doggie και την αφοσίωση της, ο Βασιλιάς πάντα επιθυμούσε έναν αρσενικό κληρονόμο. Αυτό το περιστατικό όμως θα περιπλέξει περισσότερο την κατάσταση όταν οι αστυνομικοί που τελικά ανακαλύπτουν το αγόρι, ανακουφισμένοι για την επίλυση της υποθέσεως, δεν δίνουν σημασία στις διαμαρτυρίες του αθώου Βασιλιά των Μασκών. Ο Βασιλιάς οδηγείται στην φυλακή κατηγορούμενος για απαγωγή και αναμένει υπομονετικά την επιβολή μιας σκληρής και αμετάκλητης απόφασης. Η Doggie εξαγριώνεται με την κατάφορη αδικία και συλλαμβάνει ένα σχέδιο για να τον σώσει …

Ο κεντρικός άξονας της ταινίας και το μήνυμα της ειναι ότι όταν πρόκειται για αφοσίωση και συντροφικότητα, αλλά και κουράγιο και γενναιότητα, τα κορίτσια (ή οι γυναίκες γενικότερα), μπορούν να επιδείξουν τις ίδιες αρετές με τα αγόρια (ή τους άντρες αντιστοίχως). Για το Δυτικό κοινό, ίσως ένα τέτοιο μήνυμα να φαίνεται περιττό και μια τέτοια ταινία να μην έχει πλέον λόγω ύπαρξης, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι στην ανδροκρατούμενη πατριαρχική Κινέζικη κουλτούρα της εποχής, τα αγόρια είχαν πολύ μεγαλύτερη αξία για τους γονιούς τους και οι άντρες πολύ περισσότερες δυνατότητες στην κοινωνία, απ’ ο, τι τα κορίτσια και οι γυναίκες αντίστοιχα. Και η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα στην Κίνα δεν έχουν αλλάξει και πάρα πολύ από τότε, αλλά, ας μην κρυβόμαστε, ακόμη και στην Ευρωπαϊκή Ελλάδα, υπάρχουν μερικά τέτοια κατάλοιπα.

Ο κινητήριος μοχλός της ταινίας είναι η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του ‘Βασιλιά’ και του ‘Κουταβιού’, οι οποίοι ανακαλύπτουν συναισθήματα που είχαν και οι δυο στερηθεί. Τα υπέροχα σκηνικά και κοστούμια δίνουν το απαραίτητο και πάντα μοναδικό ανατολίτικο άρωμα στην ταινία, ενώ οι μαγευτικές εικόνες εγγυώνται ένα φανταστικό ταξίδι στα μακρινά μονοπάτια της ανατολής. Μειονέκτημα της ταινίας οι χαρακτηριστικά αργοί ρυθμοί των κινεζικών μελοδραμάτων, αλλά οι αψεγάδιαστες και συγκινητικότατες ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών, αλλά και της μικρής μαϊμουδίτσας –που πραγματικά κλέβει την παράσταση στις σκηνές που εμφανίζεται-, σε συνδυασμό με την ευαίσθητη ιστορία, σίγουρα αναπληρώνουν το μοναδικό αυτό αρνητικό της σημείο.