Οι 1 εκατ. «αόρατοι» του κορονοϊού

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”108953″ img_size=”full”][vc_column_text]

Του Διονύση Τεμπονέρα*

«Επεκτείνουμε την περίμετρο», «η κυβέρνηση έχει σχέδιο ανακούφισης», δήλωνε ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κ. Βρούτσης, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου το πρωί της Δευτέρας, θέλοντας να πείσει τον ελληνικό λαό ότι στα προστατευτικά μέτρα της Κυβέρνησης, περιλαμβάνεται η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των επιχειρήσεων.

Από την άλλη, ο αρμόδιος Υπουργός Οικονομικών ισχυρίστηκε ότι ποσοστό άνω του 76% των νομικών προσώπων (επιχειρήσεων), άνω του 75% των ελευθέρων επαγγελματιών και άνω του 81% των εργαζομένων της χώρας στον ιδιωτικό τομέα, καλύπτονται από τα ευεργετήματα και τα μέτρα στήριξης που έχει παρουσιάσει μέχρι τώρα η κυβέρνηση για να διατηρήσει την κοινωνική συνοχή.

Είναι όμως πράγματι έτσι;

Ας δούμε ποιες κατηγορίες φορολογουμένων πολιτών είναι εκείνοι που η κυβέρνηση τούς γύρισε την πλάτη και τους αντιμετωπίζει ως «πολίτες β’ κατηγορίας».

Είναι οι γνωστοί «αόρατοι» της αγοράς εργασίας, που ενώ είναι σκληρά εργαζόμενοι, πετάχτηκαν στο περιθώριο, γιατί πολύ απλά δεν ανήκουν στην κοινότητα των κοινωνικών συμφερόντων που θέλει να εκπροσωπεί η κυβέρνηση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί από τους εργαζόμενους αυτούς έχουν την ατυχία να εμφανίζουν όλα τα μειονεκτήματα της μισθωτής εργασίας (διευθυντικό δικαίωμα, ευελιξία και ανασφάλεια), αλλά και τα μειονεκτήματα του ελεύθερου επαγγέλματος (ασταθές ωράριο, ορισμένου χρόνου απασχόληση με συμβάσεις έργου, εξαίρεση από τις προστατευτικές διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, προσωπικό κόστος ασφάλισης κλπ.).

Ας δούμε τις βασικότερες κατηγορίες των μη δικαιούχων των 800 ευρώ πιο αναλυτικά:

1. Τα λεγόμενα «μπλοκάκια». Χιλιάδες εργαζόμενοι, συνεργάτες, με διαφορετικούς Κ.Α.Δ., έχουν μείνει εκτός προστατευτικού πλαισίου για ανεξήγητο λόγο. Τεχνικοί Η/Υ, ψυκτικοί, εργαζόμενοι στην προσχολική εκπαίδευση, μεταλλοτεχνίτες κλπ, είναι λίγοι μόνο από τους Κ.Α.Δ. που είναι εκτός και θα τύχουν καμίας προστατευτικής διάταξης.
2. Εργαζόμενοι στο θέαμα-ακρόαμα. Από την ώρα που οι παραστάσεις και οι συναυλίες ακυρώθηκαν, οι συντελεστές των παραγωγών, που είναι υποαπασχολούμενοι εργαζόμενοι, δεν είναι ούτε άνεργοι, ούτε εργαζόμενοι, λόγω του ότι κάνουν συνήθως, 3-4 μεροκάματα το μήνα και φυσικά δεν τυγχάνουν καμίας προστασίας. Στην ίδια μοίρα βρίσκονται και χιλιάδες εργαζόμενοι στο χώρο του πολιτισμού.
3. Εργαζόμενοι στον τουρισμό και στον επισιτισμό. Πάνω από 30.000 εργαζόμενοι θα αναλάμβαναν εργασία τις επόμενες ημέρες στα ξενοδοχεία και στα ενοικιαζόμενα δωμάτια, που με απόφαση της Πολιτείας δεν πρόκειται να ανοίξουν. Σερβιτόροι, μάγειρες, ανιματέρ, καμαριέρες, εποχικοί εργαζόμενοι και λοιποί ξενοδοχοϋπάλληλοι είναι λίγοι μόνο από εκείνους που για την κυβέρνηση, απλά δεν υπάρχουν.
4. Κατ’ οίκον εργαζόμενοι, εργάτες γης και γενικά εργαζόμενοι με εργόσημο,(οικιακοί βοηθοί, babysitters, κατ’ οίκον διδάσκαλοι κλπ). Είναι απορίας άξιο πώς θεωρούν οι αρμόδιοι ότι μπορούν να εργαστούν οι άνθρωποι αυτοί, σε συνθήκες απομόνωσης και απαγόρευσης της κυκλοφορίας.
5. Υποδηλωμένοι και αδήλωτοι εργαζόμενοι. Τα συνήθη θύματα που όχι από επιλογή-όπως εσφαλμένα πιστεύουν κάποιοι- πέφτουν θύματα εργοδοτικής εκμετάλλευσης (ας θυμηθούμε τις αδήλωτες καμαριέρες της Σαντορίνης, που γνωστό ξενοδοχείο κατά τη διάρκεια ελέγχου τις κλείδωνε στο ψυγείο. Εργαζόμενοι για 12ωρα που δεν δικαιούνται ούτε άδειες, ούτε επιδόματα ούτε καμία άλλη προστασία. Και αυτοί εκτός.
6. Οι μεγάλοι χαμένοι και η πολυπληθέστερη κατηγορία δεν είναι άλλη από τους μακροχρόνια ανέργους και όχι μόνο. Πράγματι η κυβέρνηση παρέτεινε το επίδομα ανεργίας κατά 2 μήνες, για όσους αυτό έληξε το πρώτο τρίμηνο του 2020.Τι γίνεται όμως με τους μακροχρόνια ανέργους, που με βάση τα στοιχεία του ΟΑΕΔ είναι πάνω από 750.000; Τι γίνεται με εκείνους που το επίδομα ανεργίας θα λήξει από σήμερα; Τι προοπτικές ανεύρεσης εργασίας υπάρχουν για τους ανθρώπους αυτούς σε μια αγορά κυριολεκτικά νεκρή; Για ποιο λόγο επίσης, από τα 800 ευρώ εξαιρούνται οι εργαζόμενοι στα επιδοτούμενα προγράμματα του ΟΑΕΔ;
7. Τέλος, μια κατηγορία πολιτών τους οποίους η κυβέρνηση έχει την ηθική υποχρέωση να στηρίξει, είναι οι συγγενείς των θυμάτων του κορονοϊού, καθώς και όσοι ασθένησαν βαριά. Στο Μάτι, στη Μάνδρα, σε άλλες φυσικές καταστροφές, πάντα η Πολιτεία έσπευδε να ενισχύσει εκείνους που στερήθηκαν τα δικά τους πρόσωπα ή που υπέστησαν σοβαρές βλάβες, επειδή ακριβώς εκείνη δεν μπόρεσε- ως όφειλε- να αποτρέψει το κακό. Αντίστοιχα, θα έπρεπε να προβλεφθεί και η ομαλή επαναφορά τους στην εργασία. Η ίδια ηθική υποχρέωση υπάρχει και στην παρούσα συνθήκη. Και είναι απορίας άξιο πώς, ενώ ο κ. Τσιόδρας μας λέει καθημερινά στις 6 ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους νεκρούς σαν αριθμούς, η κυβέρνηση μέχρι τώρα κάνει ακριβώς το αντίθετο.

Η κυβέρνηση, αντί να θεσπίσει άμεσα και έγκαιρα οριζόντια μέτρα και να καλύψει όλον τον πληθυσμό και κυρίως τις παραπάνω κατηγορίες πού χρήζουν μεγαλύτερης κοινωνικής προστασίας, διακατέχεται από πρωτοφανή αδιαφορία, παρά τις οχλήσεις των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων.

Ο αριθμός των παραπάνω «αόρατων» της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, ξεπερνά το 1 εκατομμύριο, αλλά δυστυχώς έχουν την ατυχία να κυβερνάνε κάποιοι, που έχουν μια τάση να δίνουν πολλά στους … «λίγους» και λίγα στους πολλούς.

*Δικηγόρος- Εργατολόγος

Πηγή: efsyn.gr[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]