Ο Ιεράρχης  των αγώνων και των κοινωνικών παρεμβάσεων…

Μακαριστός Μητροπολίτης πρώην Ηλείας κυρός Γερμανός

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

 Σύσσωμη η Ηλεία θρηνεί για την απώλεια του υποδειγματικού και ακούραστου Ποιμενάρχη μας,  Μακαριστού Μητροπολίτη πρώην Ηλείας κυρού Γερμανού, που υπήρξε μια χαρισματική μορφή με ισχυρή και εξέχουσα προσωπικότητα.

 Ένας άξιος Πνευματικός ηγέτης, ευαίσθητος, οξυδερκής, προοδευτικός και πρωτοπόρος, ταπεινός συνοδοιπόρος και αρωγός στα προβλήματα και τις δυσκολίες της εποχής, αλλά και στις μεγάλες διεκδικήσεις του νομού μας. Μπροστάρης στους αγώνες και τις κοινωνικές παρεμβάσεις, είχε αναπτύξει μια άριστη συνεργασία με όλους τους εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης καθώς και την πολιτική ηγεσία του νομού με μοναδικό του στόχο να δει την Ηλεία να προοδεύει. «Εκκλησία είστε όλοι εσείς – είχε πει στην ομιλία του στην συγκέντρωση του Πανηλειακού Μετώπου στου Ξυστρή απευθυνόμενος στο κοινό και τους τοπικούς άρχοντες- κι αν θέλουμε να είμαστε δίπλα στην εκκλησία πρέπει να είμαστε όλοι μαζί μέσα σε αυτήν.» Γι αυτό άλλωστε και πάντα δήλωνε «παρών» σε κάθε μεγάλη διεκδίκηση της Ηλείας, όχι μόνο με την φυσική του παρουσία, αλλά με τον γεμάτο ευθύτητα, συχνά και «κοφτερό» λόγο του, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο πλήρες νόημα στην έννοια του θρησκευτικού ηγέτη.

Οι παρεμβάσεις του ήταν καταλυτικές για τα μεγάλα θέματα της Ηλείας, τον αυτοκινητόδρομο της Πατρών- Πύργου, την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, την Υγεία και την κατάσταση των νοσοκομείων μας αλλά και την περίοδο της πανδημίας προσπαθώντας να νουθετήσει και να δώσει κουράγιο στο ποίμνιο του  και βεβαίως, δεν έλειψε ποτέ από κανέναν κοινωνικό αγώνα. Πάντα έμπαινε μπροστά χωρίς φόβο και πάθος! Ακόμα και στις δύσκολες εποχές όπου πέρασε αρκετές περιπέτειες με την υγεία του, αγόγγυστα έπαιρνε δυνάμεις και συνέχιζε, ταγμένος στο έργο του, ευρισκόμενος ακόμα και κοντά στα προβλήματα κάθε συλλόγου που επιτελούσε κοινωνικό έργο, εμψυχώνοντας τη δράση του.

 Λίγοι Ιεράρχες διεκδικήσαν όσο Εκείνος τόσο σθεναρά λύσεις για τα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών υψώνοντας την «σημαία του αγώνα». Επί των ημερών του, μετέτρεψε την Εκκλησία σε ένα ζωντανό κύτταρο της κοινωνίας αποσκοπώντας αποκλειστικά και μόνο στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής των κατοίκων του νομού, ως σταθερός συμπαραστάτης και αρωγός. Μια στάση ζωής που δικαίως τον κατατάσσει στις μεγάλες και σύγχρονος μορφές της Εκκλησίας ως έναν απλό και ακάματο εργάτη του τόπου του που τίμησε όσο κανένας άλλος.