Νίκος Διάκος: Γιατί σταματάνε τα έργα
Του Νίκου Αχ. Διάκου, Μηχ/γου- Ηλεκ/γου Μηχανικού ΕΔΕ
Συνηθίζεται σ’αυτή την κοινωνία, μ’ ένα ΄΄μικροκλίμα΄΄ φιλοσόφων της καθημερινότητας , να βγαίνουν στο προσκήνιο και να μιλάνε συνήθως άνθρωποι άσχετοι με το συμβάν ή το θέμα , έτσι για να πούνε κάτι. Και βέβαια εκτός σπανίων περιπτώσεων , πρόκειται για ανθρώπους της εξουσίας που πάντα πρέπει κάτι να λένε γιατί είναι κανόνας το άσπρο να γίνεται μαύρο και κατ’ ακολουθίαν να γίνονται πιστευτοί από ικανή μερίδα ψηφοφόρων μη ειδικών επί του θέματος.
Άλλωστε οι άλλοι που ξέρουν και απαντάνε είναι ή συκοφάντες ή δολοπλόκοι και μ΄αυτά τα ρήματα καθαρίζει η κατάσταση της άγνοιας αλλά και της παραπληροφόρησης του ομιλούντα.
Έτσι λοιπόν έχουμε δύο κατηγορίες ανθρώπων ,αυτούς που μιλάνε με σκοπιμότητα , αλλά δεν λένε τίποτα για την ταμπακιέρα κι αυτούς που δεν μιλάνε ,αλλά όταν μιλάνε , επειδή λένε την αλήθεια , εξομβελίζονται .
Αυτό συμβαίνει και με τν πληροφόρηση για τα έργα της περιοχής μας αλλά και πανελλαδικά , τα οποία ξεκίνησαν με τους καλύτερους ιονούς στο τέλος της οικονομικής κρίσης , μπλόκαραν με την κρίση της πανδημίας και συνέχισαν, εν μέσω κρίσης των τιμών , κουτσαίνοντας πλέον , όχι λόγω κακών μελετών , όπως κάποιοι ισχυρίζονται , αλλά κυρίως λόγω έλλειψης πιστώσεων και δευτερευόντως λόγω ολιγωρίας των τεχνικών υπηρεσιών .
Όχι βέβαια ότι ξαφνικά οι εκπονούμενες από τις τεχνικές υπηρεσίες των δήμων μελέτες και από τους ιδιώτες μελετητές , έγιναν μονομιάς άρτιες και ακριβείς ( οι μελέτες μια ζωή έτσι ήταν πάντα ), αλλά απλούστατα τα έργα δεν δημοπρατούνται , ή δεν προχωράνε και οι εργολαβίες διαλύονται, γιατί ξαφνικά έπαψαν να χρηματοδοτούνται.
Με κλειστή λοιπόν τη βάνα των χρημάτων είναι μοιραίο τα έργα να σταματήσουν και ένα ακόμη μεγάλο ποσοστό των εμπλεκομένων στην κατασκευή να κατεβάσει ρολά με δύο σοβαρές κατ’ επέκταση παρενέργειες. Φέσια στην αγορά , αλλά και στους ασφαλιστικούς και κοινωνικούς φορείς κατά πρώτον και ημιτελείς κατασκευές κατά δεύτερον.
Έτσι με αποκλειστική ευθύνη της κεντρικής κυβέρνησης ,η οποία αφ’ ενός σπατάλησε , λόγω COVID – 19, πόρους ΕΣΠΑ και αφ’ ετέρου στραγγάλισε τις πιστώσεις προς τα διάφορα υπουργεία, δημιουργείται ένα ακόμη μεγάλο κοινωνικό ρήγμα με οπισθοδρόμιση στην ανάπτυξη και αύξηση της φτωχοποίησης.
Και βέβαια δεν είναι άμοιρος ευθυνών και ο πρώτος βαθμός της τοπικής αυτοδιοίκησης που δεν χάνει ευκαιρία να σπαταλήσει πόρους σε ΄΄ πανηγύρια ΄΄ και επί πλέον , λόγω αυτής της τακτικής να μην έχει το σθένος ν΄ απαιτήσει τα οφειλόμενα ή τα υποσχεθέντα και ενυπόγραφα μάλιστα, από την κεντρική κυβέρνηση.
Από την άλλη πλευρά η μικροπολιτική ή η ΄΄ περίοδος της μπετονιέρας ΄΄ , αυτή την εποχή , αφορά όλους τους βαθμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης και την κεντρική κυβέρνηση . Ο πρώτος βαθμός ( οι δήμοι ) για να ρουσφετολογήσουν ζητάνε λεφτά από τον δεύτερο βαθμό ( περιφέρειες ) και όλοι μαζί από την κεντρική κυβέρνηση , η οποία βέβαια πλην των μνημονευθέντων έχει και το ιδιωτικό πελατολόγιο ( μεγάλο κεφάλαιο κ.λ.π. ).
Έτσι έχει ανοίξει ένας φαύλος κύκλος αιτημάτων και υποσχέσεων που ξεπερνάει την πραγματικότητα και οδηγεί στο ψέμα, στην αθέτηση υποσχέσεων και κυρίως σε ΄΄ θύματα ΄΄που είναι κατ’ εξοχήν και για πολλοστή φορά οι εργολήπτες, οι οποίοι σε μία απέλπιδα προσπάθεια περιορισμού της ζημιάς , διακόπτουν τις εργασίες και προχωρούν σε διάλυση των εργολαβιών.
Και βέβαια το κοινωνικό σύνολο που αφουγκράζεται τους κατέχοντες την εξουσία , επικρίνει τους εργολάβους κατά το κλασσικό σκεπτικό. Όταν το έργο που γίνεται και είναι καλό το έκανε η εξουσία , όταν το έργο σταματήσει ή είναι κακό φταίει ο εργολάβος!
Γι’ αυτό αγαπητοί συμπατριώτες στις επόμενες τριπλές εκλογές (κυβέρνηση , περιφέρεια , τοπική αυτοδιοίκηση ) βάλτε μυαλό ,σκεφτείτε και επιλέξτε όχι τους κουμπάρους ούτε τους άριστους , αλλά εκείνους που ζουν ανάμεσά Σας και ενστερνίζονται τον καθημερινό Σας αγώνα.
