N. Νικολακόπουλος: «Οι δικοί μου με έψαχναν στο νεκροτομείο…»

Ο Ηλείος Υποστράτηγος της Πυροσβεστικής, Νίκος Νικολακόπουλος, μιλάει για πρώτη φορά στην «Πρωινή» για το πώς έζησε την τραγωδία του 2007

Του Παναγιώτη Φωτεινόπουλου

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή σου που αποτελούν τομή και σε επηρεάζουν καθοριστικά και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα σου. Μια τέτοια στιγμή ήταν η τραγωδία του 2007 για τον Ηλείο Yποστράτηγο της Πυροσβεστικής, Νίκο Νικολακόπουλο, ο οποίος υπηρετούσε τότε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία του Πύργου και έζησε από πολύ κοντά τα τραγικά γεγονότα.

Για πρώτη φορά αποφάσισε να μοιραστεί μερικές από τις σκέψεις του και τις αναμνήσεις του από εκείνη την συγκλονιστική εμπειρία, αποδεχόμενος το αίτημά μας για ολιγόλεπτη συζήτηση.

«Νομίζω ότι τότε πρέπει να  ήμουν στον βαθμό του επιπυραγού και υπηρετούσα στην ΠΥ Πύργου. Ήμουν ο πρώτος που βρήκε τους νεκρούς συναδέλφους στη μοιραία στροφή. Είχα καταλάβει από τον ασύρματο ότι κάτι συμβαίνει γιατί ήξερα περίπου πού πηγαίνανε και ανέβαινα μαζί με τον οδηγό μου, τον Σάκη Μπουγά. Κάποια στιγμή, όταν πλησιάσαμε, είδα από μακριά το αυτοκίνητο να έχει καεί και κατάλαβα ότι έχουν καεί και δικοί μας. Πλησιάζοντας κοντά, βρήκα και τους υπόλοιπους ανθρώπους που είχαν καεί», τονίζει στην Πρωινή.

Στην ερώτησή μας αν περίμενε ότι η πυρκαγιά θα εξελιχθεί σε τέτοιας έκτασης τραγωδία, απάντησε πως ήταν κάτι που δεν μπορούσε να το διανοηθεί, γιατί υπήρχε η δυνατότητα να αποτραπεί.

«Όταν βλέπεις 17 ανθρώπους νεκρούς, γίνεται να μη σε σημαδέψει για μια ζωή αυτό; Δεν περίμενα να έχουν καεί τόσοι άνθρωποι. Από την Αρτέμιδα υπήρχαν τρεις έξοδοι, μία προς Σμέρνα, άλλη μία νομίζω προς Γραίκα ή Πλατιάνα και προς Ζαχάρω. Δυστυχώς επέλεξαν να πάνε προς τη Ζαχάρω και αυτό αποδείχθηκε μεγάλο λάθος. Αν πήγαιναν προς τις άλλες κατευθύνσεις, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα καιγόταν κανένας», ανέφερε εμφανώς συγκινημένος.

«Για αρκετή ώρα με θεωρούσαν νεκρό…»  

Ο Νίκος Νικολακόπουλος θυμάται επίσης ότι εκείνες τις ώρες, οι δικοί του άνθρωποι θεωρούσαν ότι είναι νεκρός, αφού η είδηση για τους αποβιώσαντες πυροσβέστες σε συνδυασμό με την αδυναμία τηλεφωνικής επικοινωνίας, ήταν ισχυρές ενδείξεις ότι το μοιραίο έχει συντελεστεί και για αυτόν.  

«Τα θυμάμαι όλα από εκείνες τις ημέρες. Θυμάμαι ότι με ψάχνανε οι δικοί μου άνθρωποι στο νεκροτομείο. Δεν έπιαναν τα τηλέφωνα γιατί είχε καεί η κεραία στη Σμέρνα και προφανώς είχαν ακούσει για πυροσβέστες ανάμεσα στα θύματα, οπότε πίστεψαν ότι έχω καεί και αναζητούσαν τη σορό μου στο νεκροτομείο. Εγώ είχα επικοινωνία μέσω ασυρμάτου και είχα πει στο Σώμα ότι είμαι ζωντανός, αλλά τηλεφωνικά δεν μπορούσαν να με βρουν και για αυτό δεν πιστεύανε ότι είμαι ζωντανός μέχρι να με ακούσουν ξανά», δήλωσε.

Η πυρκαγιά του 2007, σύμφωνα με τον Νίκο Νικολακόπουλο, αποτέλεσε την απαρχή για την αναδιοργάνωση όχι μόνο της Πυροσβεστικής αλλά της Πολιτικής Προστασίας γενικότερα, αφού εφαρμόστηκαν αποφάσεις εκσυγχρονισμού του εξοπλισμού και στενότερης συνεργασίας με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

«Νομίζω ότι άλλαξε η Πολιτική Προστασία συνολικά από το 2007 και μετά. Άρχισαν να εμπλέκονται και να έχουν πιο ενεργό ρόλο οι δήμοι και οι περιφέρειες. Ως τότε είχαν μεν αρμοδιότητες αλλά τυπικά… Τώρα είναι πιο οργανωμένα τα πράγματα. Η Πυροσβεστική άλλαξε πολύ. Από όσο βλέπω και παρακολουθώ, έχει αναδιοργανωθεί και έχει βελτιωθεί πολύ. Μετά το 2007 έγιναν μεγάλες δωρεές με οχήματα και εξοπλισμό. Για παράδειγμα, σήμερα γίνονται πολύ πιο οργανωμένα οι εκκενώσεις, προτού φτάσει η φωτιά. Εμείς τότε δεν μπορούσαμε να κάνουμε εκκενώσεις, γιατί δεν είχαμε τον τρόπο και τα μέσα. Δεν είχαμε λεωφορεία, δεν είχαμε πολλά πυροσβεστικά οχήματα, τίποτα. Από εκεί και μετά αναπτύχθηκε καλύτερα το σύστημα, με αυτοκίνητα να συνοδεύουν την εκκένωση ενός οικισμού. Εμείς δεν είχαμε τις ίδιες δυνατότητες. Από τότε όμως η Πυροσβεστική έχει αλλάξει πολλά πράγματα προς το καλύτερο»,  τόνισε εκφράζοντας την προσδοκία να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά το 2007.