Μουσταφά Μπατίχι: Πάνος Τριγάζης – Μια άδικη και ανιστόρητη προσέγγιση
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”107347″ img_size=”full”][vc_column_text]Ο κύριος Τριγάζης με την πολύχρονη εμπειρία του στα διεθνή θέματα, μας κατέπληξε δυσάρεστα με το άρθρο που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες ΠΡΩΙΝΗ στις 5-2-2020 και ΑΥΓΗ στις 4-3-2020, με τίτλο 30 χρόνια από την αρχή του τέλους του Απαρτχάιντ, γράφει ότι θεωρεί την σύγκριση του Ισραήλ με το καθεστώς απαρτχάιντ στη Νότιο Αφρική εντελώς απαράδεκτη και ανιστόρητη, γιατί οι αραβικής καταγωγής πολίτες του Ισραήλ απολαμβάνουν τα πολιτικά δικαιώματά τους και σε ότι στα παλαιστινιακά κατεχόμενα εδάφη υπάρχει η παλαιστινιακή αρχή με εκλεγμένο πρόεδρο και κοινοβούλιο. Θα ήθελα να αναφέρω μερικά σημεία που αποδεικνύουν ότι το Ισραήλ με την πολιτική που ακολουθεί απέναντι στον παλαιστινιακό λαό και στους πολίτες παλαιστινιακής καταγωγής στο Ισραήλ ξεπέρασε την ρατσιστική πρακτική του απαρτχάιντ της Νοτίου Αφρικής.
1. Η Ισραηλινή Βουλή ψήφισε και επικύρωσε τον Ιούλιο 2018 τον νόμο του έθνους – θρησκευτικού κράτους που ετοίμασε και προώθησε η κυβέρνηση Νετανιάχου. Σύμφωνα με αυτό το νόμο το Ισραήλ μετατρέπεται σε ένα εθνικό-θρησκευτικό κράτος που παρέχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης μόνο στους εβραίους πολίτες του και παρέχει σε όλους τους εβραίους ανά τον κόσμο το δικαίωμα μετανάστευσης στο Ισραήλ και απόκτηση της Ισραηλινής υπηκοότητας ενώ ταυτόχρονα μετατρέπει τους πολίτες αραβικής καταγωγής στο Ισραήλ οι οποίοι αποτελούν το 21% του πληθυσμού σε μια μειονότητα και στερεί από τους πρόσφυγες των οποίων οι πρόγονοί γεννήθηκαν στην Παλαιστίνη και εκτοπίστηκαν βίαια, το δικαίωμα της επιστροφής τους στα πάτρια εδάφη. Με την θεώρηση της θρησκείας ως βασικό παράγοντα για τον σχηματισμό ενός κράτους ουσιαστικά καταργούμε την πραγματική έννοια του έθνους που μπορεί να αποτελείται από διαφορετικές θρησκείες και ιδεολογικές πεποιθήσεις και μετατρέπεται σε ένα ομοίωμα της οργάνωσης ISIS του ισλαμικού κράτους που καταδικάστηκε από το σύνολο της δημοκρατικής διεθνούς κοινότητας. Αυτός ο νόμος θεωρείται ως νομοθετική κάλυψη για μια ενδεχόμενη εθνοκάθαρση των παλαιστινίων.
2. Ο κ. Τριγάζης παραβλέπει ότι το κράτος του Ισραήλ ακολουθεί μια πολιτική εθνοκάθαρσης ενάντια στους Παλαιστινιακής καταγωγής πολίτες του και δεν αναφέρομαι μόνο στις σφαγές και εκτοπίσεις εις βάρος τους στα πρώτα χρόνια μετά την ίδρυσή του το 1948 αλλά και τις δεκαετίες του 50, 60, 70, 80 κάτι που επιβεβαίωσαν πολλοί θαρραλέοι και έντιμοι ισραηλινοί και εβραίοι ιστορικοί, δημοσιογράφοι και διανοούμενοι με την μαρτυρία τους όπως οι Gideon Levi, Ilan Pappe, Amira Has και πιο πρόσφατα ο Kigor Shezaf με ρεπορτάζ του στην εφημερίδα Haaretz στις 7 Ιουλίου 2019 με θέμα που αφορούσε το μεγαλύτερο ταμπού της ισραηλινής ιστορίας – την καταστροφή (Nakba) στις 15 Μαΐου 1948, για την οποία απαγορεύεται οποιαδήποτε αναφορά σύμφωνα με νόμο του 2011 και οι παραβάτες υπόκεινται σε διώξεις και τερματισμό κάθε κρατικής χρηματοδότησης. Ενδεικτικά αναφέρω ορισμένες σφαγές που διέπραξαν οι Ισραηλινοί ενάντια σε πολίτες του Ισραήλ Αραβικής καταγωγής, η σφαγή του Kofr Kasem (1956), η σφαγή της μέρας της Γης (Μάρτιος 1976), η σφαγή που έγινε στο ξέσπασμα της Ιντιφάντα τον Οκτώβριο 2000, η σφαγή αργότερα στην Κάμα του Νότιου Λιβάνου και στη Γάζα το 2014 κ.α.
3. Μια ακόμη πτυχή του ρατσισμού μέσα στην ισραηλινή επικράτεια είναι η άνιση μεταχείριση των παλαιστίνιων Αράβων πολιτών σε ότι αφορά τις συνθήκες διαβίωσης και ανέγερσης οικιστικών μονάδων ενώ σπάνια δίδεται πολεοδομική άδεια για κατασκευή ή συντήρηση κατοικιών στις αραβικές συνοικίες με συνέπεια να ζουν σε ακατάλληλα, ετοιμόρροπα κτίρια ενώ κατασκευάζονται σύγχρονες στεγαστικές μονάδες για τους εβραίους πολίτες χωρίς περιορισμούς στις πόλεις που ιδρύθηκαν πάνω από τα ερείπια παλαιστινιακών πόλεων και χωριών από το 1948 και μετά.
4. Σχετικά με την κατάσταση (status quo) στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας ενδεικτικά αναφέρω ορισμένα σημεία της ισραηλινής ρατσιστικής πολιτικής και παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου.
Α – «Ανέγερση του ρατσιστικού τοίχου μήκους 700χλμ. στη Δυτική Όχθη που απομονώνει πληθυσμιακές ομάδες, χωρίζει χωριά και κωμοπόλεις και ληστεύει παλαιστινιακή γη.
Β – «Η συνεχής πολιτική αλυτρωτισμού με την προσάρτηση εκτάσεων παλαιστίνιων πολιτών, με στρατιωτικούς νόμους και η προαναγγελία εκ μέρους της της ισραηλινής κυβέρνησης για την προσάρτηση της Κοιλάδας του Ιορδάνη στο Ισραήλ η οποία αποτελεί το 30% της συνολικής έκτασης της Δυτικής Όχθης, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και των Συριακών Υψιπέδων του Γκολάν και όλα αυτά με τις ευλογίες των Αμερικανών.
Γ – «Η πολιτική μαζικών τιμωριών που εφαρμόζει η ισραηλινή κυβέρνηση
Δ – «Η αποστέρηση των Παλαιστινίων από τα υπόγεια ύδατα στα εδάφη τους και η αξιοποίηση τους για την υδροδότηση των αμέτρητων εποικισμών.
Ε – «Η συνεχής και κλιμακούμενη επέκταση εποικισμών σε ό0λη τη Δυτική Όχθη και την ανατολική Ιερουσαλήμ όπου χτίζονται διαρκώς και άλλοι παράνομοι εποικισμοί, συνολικά 200 στους οποίους κατοικούν 700,000 έποικοι.
Ζ – Οι χωριστοί δρόμοι για τους εποίκους από τους οποίους απαγορεύεται η διέλευση τον ντόπιων παλαιστίνιων κατοίκων.
Η – Η παρουσία ένοπλων συμμοριών που αποτελούνται από έποικους και οι οποίοι δρουν παράλληλα με τον ισραηλινό στρατό και αστυνομία πραγματοποιώντας επιθέσεις εναντίων των άοπλων παλαιστινίων καθώς και εφόδους στα σπίτια τους.
Θ – Οι συνεχείς βίαιοι έφοδοι εκ μέρους του ισραηλινού στρατού σε σπίτια παλαιστινίων στα χωριά και τις πόλεις όπου γίνονται συλλήψεις χωρίς την απαγγελία συγκεκριμένων κατηγοριών καθώς και η παγκόσμια πρωτοτυπία της διοικητικής κράτησης που μπορεί να διαρκέσει μήνες.
Ι – Ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας για πάνω από 12 χρόνια όπου διαβιούν πάνω από δυο εκατομμύρια κάτοικοι σε μια έκταση 365km² σε συνθήκες εξαθλίωσης χωρίς πρόσβαση ούτε στα στοιχειώδη αγαθά όπως η περίθαλψη και το ρεύμα.
Όλα τα παραπάνω συνιστούν εγκλήματα ρατσισμού και απαρτχάιντ σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, το Ανθρωπιστικό Δίκαιο, την 4η Συνθήκη της Γενεύης και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ όπως έχουν επικριθεί από ισραηλινές ανθρωπιστικές οργανώσεις όπως η B’ Tselem.
Μουσταφά Μπατίχι
*Σύμβουλος Τύπου της Παλαιστινιακής Πρεσβείας στην Αθήνα [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
