Γράφει η Αστάθεια

Όταν ξεφούρνισε τα στρογγυλά ψωμάκια και τα απόθεσε σε σκαρίτσα να κρυώσουν, η κυρία Γαλάτεια ένιωσε ότι είχαν τελευτήσει οι προετοιμασίες για το πρόχειρο γεύμα της αυριανής εκδρομής με τα εγγόνια της. Έσβησε τη λάμπα και ξάπλωσε στο ντιβάνι του μαγειρείου, δεν ανέβηκε στις απάνω κάμαρες, μην κουράσει τα πόδια της με την αρθρίτιδα ενώ είχε ήδη κατεβάσει τα χρειώδη.

Στις καμπάνες του όρθρου σηκώθηκε, έψησε στο καμινέτο τον καφέ της (ανάμεικτο χαρμάνι από καβουρντισμένα ρεβίθια και κόκκους καφέ- ειδικά φτιαγμένο για αυτήν από τον Αρμένη στην γειτονική Πόλη), προσφάι σε λίγη μπομπότα με σταφίδες και επιμελήθηκε τον κότσο της με τις φουρκέτες. Μετά άρχισε να μοιράζει σε χειροποίητα σακίδια από καμπότο, με κεντημένα μονογράμματα, τα καλούδια της. Ζαμπόν μπούτι χοιρινό με εμφυτευμένα σκορδάκια και ολόκληρα πιπέρια, δεμένο καλλιτεχνικά με σπάγκο, απαγκιάσμένο στο αλάτι τρία μερόνυχτα και βρασμένο για ώρες με δαφνόφυλλα από τον κήπο- τώρα κομμένο σε ισοπαχείς φέτες τυλίχτηκε σε χασαπόχαρτο. Επίσης λαδοτύρι και ελιές σε τσίγκινο δοχείο, βρασμένα αυγά, λιγοστές όψιμες ντομάτες, τα ψωμάκια και λίγο αλατοπίπερο τακτοποιήθηκαν στα σακούλια.

Όταν σήκωσε το μάνταλο της κεντρικής αυλόπορτας είχε ήδη φορέσει το μαντήλι της, όχι το συνήθες μαύρο τσεμπέρι, αλλά το μεταξωτό με τα ιβουάρ πουά, χαρισμένο από την μεγάλη της κόρη, που ζούσε πλέον στην Πρωτεύουσα και τότε –φωνασκώντας- εισήλθαν τα πέντε εγγόνια της. Η Τατιανή- κάνοντας πιρουέτες, η Εσθήρ- κρύβοντας τα γδαρμένα γόνατα της, η Γαλάτεια-περπατώντας προσεχτικά μην και λερωθεί και η Λετίσια- με ντροπαλά βήματα, που φορούσαν τα φουστανάκια που τους είχε πλέξει και τις κατάλευκες ελβιέλες με σοσονάκια, ενώ ο Πρωτέας- που έγλειφε μια καραμέλα, φορούσε τη πλεχτή ναυτική ζακέτα και στην κωλότσεπη του παντελονιού του έκρυβε το τελευταίο τεύχος του «Μικρού Ήρωα».

Μπήκαν όλα τα παιδιά στην κουζίνα για ένα φλιτζάνι φασκόμηλο και μουστοκούλουρα ενώ η κυρία Γαλάτεια σ’ ένα κοφίνι έβαζε μια κουρελού- για τραπεζομάντηλο στην χλόη, εμαγιέ κούπες, μαχαιράκι και πιρουνάκια, τσίγκινα πιάτα, βαμβακερές πετσετούλες με τρυπογάζι, ένα παγούρι με νερό, τα τελευταία τεύχη της «Διάπλασης των Παίδων», το περιοδικό «Μπουκέτο», το βελονάκι της, το δαντελόνημα και τα γυαλάκια της.

Ζαλώθηκαν τα παιδιά τα σακίδια τους, ενώ ο Πρωτέας ανέλαβε να μεταφέρει το σπαστό καρεκλάκι της γιαγιάς του. Η κυρία Γαλάτεια έδωσε στην Τατιανή ένα άδειο κοφίνι για τα χόρτα και τους καρπούς που θα συνέλλεγαν.

Έτοιμοι πλέον, άνοιξαν την πίσω αυλόπορτα και ξεκίνησαν…