«Το μουσείο ήταν το δεύτερο σπίτι μας…»: Μια απρόσμενη επίσκεψη από τρεις «βετεράνους» φύλακες στο ανακαινιζόμενο Μουσείο Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων Αρχαίας Ολυμπίας

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”124842″ img_size=”full”][vc_column_text]

Οι τρεις πρώην φύλακες μπροστά στο εργοτάξιο του μουσείου. Από αριστερά Ι. Ζαπαντης, Ν. Γεωργίου και Π. Ζαπάντης.

Στα μάτια τους βλέπει κανείς εκείνη τη σπίθα που αντανακλά εμπειρίες και βιώματα μιας ολόκληρης ζωής, μα όταν μιλούν για το Μουσείο Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων της Αρχαίας Ολυμπίας, για το «δικό τους» μουσείο, η σπίθα γίνεται λάμψη και το κουβάρι της μνήμης αρχίζει να ξεδιπλώνεται.

Τρεις συνταξιούχοι φύλακες του μουσείου, οι πρώτοι μόνιμοι υπάλληλοι που το στελέχωσαν, πριν από σχεδόν μισό αιώνα, βρέθηκαν στο εργοτάξιο ανακαίνισης του κτιρίου, με πρωτοβουλία του Αντιδημάρχου Αρχαίας Ολυμπίας, αρμόδιου για θέματα τουρισμού, αθλητισμού, προβολής και λειτουργίας μουσείων, κ. Χάρη Σπηλιόπουλου. Το έργο αποκατάστασης και ανακαίνισης του μουσείου, προϋπολογισμού 1.145.000 ευρώ (542.372 € με την έκπτωση), υλοποιείται από τον Δήμο Αρχαίας Ολυμπίας. Τα έργα βρίσκονται σε εξέλιξη και ο χώρος έχει αλλάξει ριζικά, γεγονός που προκάλεσε ανάμικτα συναισθήματα  στους πάλαι ποτέ «φρουρούς» των πολύτιμων Ολυμπιακών εκθεμάτων. Και οι τρεις τους περιμένουν πώς και πώς να δουν το μουσείο να λειτουργεί ξανά, γεγονός που θα αναβιώσει ταυτόχρονα και ένα σημαντικό κομμάτι της δικής τους ζωής.

«Αν χρειαστεί θα ξεναγήσω ξανά…»

Ο κ. Νίκος Γεωργίου 86 ετών σήμερα, είναι ενθουσιασμένος που, μετά από σχεδόν μια δεκαετία, το μουσείο θα επαναλειτουργήσει:  «Ευχαριστώ τον Δήμο Αρχαίας Ολυμπίας για αυτή την ωραία έκπληξη. Ήθελα να ανανεώσω τη μνήμη μου, δεκατρία χρόνια από την τελευταία μου επίσκεψη. Μου έλειψε το μουσείο. Εργάστηκα ως φύλακας από τον Μάρτιο του 1973 έως τον Μάρτιο του 2003, που συνταξιοδοτήθηκα. Έχω δει πολλές προσωπικότητες να επισκέπτονται αυτό το μουσείο. Ένας απ’ αυτούς, ξένος, δεν θυμάμαι το όνομα και την ιδιότητά του, μου είχε πει ότι θεωρεί αυτό το μουσείο πολύ σημαντικό, γιατί είναι ένα ζωντανό μουσείο που καταγράφει την ιστορία του σύγχρονου Ολυμπισμού, με τα σπάνια Ολυμπιακά εκθέματά του».

Ο κ. Γεωργίου θυμάται και κάποιους επώνυμους επισκέπτες, όπως οι θρύλοι του μπάσκετ Θέμης Χολέβας και Μέμος Ιωάννου.  Θυμάται ακόμη και τον Γεώργιο Παπαστεφάνου – Προβατάκι, τον ιδρυτή του μουσείου, έναν σπουδαίο συλλέκτη και λάτρη του Ολυμπισμού, ο οποίος είχε επιμεληθεί προσωπικά την έκθεση στο μουσείο. «Είμαστε υπέρ-ευχαριστημένοι που δουλέψαμε εδώ. Ο αθλητισμός είναι κάτι που μου άρεσε πάντα, καθώς έπαιζα πολύ καλό βόλεϊ στο Γυμνάσιο. Εύχομαι να τελειώσει γρήγορα το έργο, ανυπομονώ να το δω να λειτουργεί ξανά. Και αν χρειαστεί να ξεναγήσω, θα το κάνω με μεγάλη μου χαρά», τόνισε ο κ. Γεωργίου.

Μοναδικές εμπειρίες…

Στα 80 του χρόνια σήμερα, ο κ. Παναγιώτης Ζαπάντης θυμάται τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του μουσείου, με διευθυντή τον προσωπικό φίλο του Παπαστεφάνου, τον Καρυωτάκη, ο οποίος προσέφερε αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του. «Εργάστηκα ως φύλακας στο μουσείο 32 χρόνια, από το 1974 έως το 2006. Είμαστε τότε τρεις ημερήσιοι φύλακες κι ένας νυχτοφύλακας. Το μουσείο αυτό μπορεί να μην είχε πολλούς επισκέπτες, σε σύγκριση με το Αρχαιολογικό της Ολυμπίας, όμως όσοι έρχονταν έφευγαν πολύ ικανοποιημένοι και μυημένοι στα βήματα του Ολυμπισμού. Οι περισσότεροι επισκέπτες ήταν Γερμανοί, μάλιστα υπήρχε ως έκθεμα και η πρωτότυπη μακέτα του Ολυμπιακού Χωριού του Μονάχου. Το μουσείο ανήκε στην Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων και ήταν Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου».

Ο μεγαλύτερος αδελφός του, Ιωάννης Ζαπάντης, 84 ετών, δούλεψε κι αυτός στο μουσείο, στα χρόνια της ακμής του: «Υπηρέτησα στο μουσείο ως φύλακας περίπου 30 χρόνια, από το 1975 έως το 2004. Ήταν το δεύτερο σπίτι μας. Δεν ήταν μόνο μια καλή εργασία, ήταν μια δουλειά που μας προσέφερε ωραίες εντυπώσεις και μοναδικές εμπειρίες. Ήταν ένα μουσείο που έδινε αξία στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων και δεν νοείται να είναι κλειστό αυτό το μουσείο στην σύγχρονη εποχή. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που το μουσείο αυτό ανακαινίζεται και θα λειτουργήσει ξανά. Είμαι σίγουρος ότι και στη νέα αυτή εποχή, το Μουσείο Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων θα προσελκύσει πολλούς επισκέπτες».

Αδημονώντας για τη στιγμή που το μουσείο θα λειτουργήσει ξανά, οι τρεις «βετεράνοι» συνάδελφοι έδωσαν ραντεβού για την ημέρα των εγκαινίων, που, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Δημοτικής Αρχής, θα είναι νωρίτερα από το συμβατικό χρονοδιάγραμμα παράδοσης του έργου, και γιατί όχι μέσα στο επόμενο καλοκαίρι.

(Σημείωση: Το ρεπορτάζ έγινε περί τα μέσα Οκτωβρίου και πριν την έναρξη των περιοριστικών μέτρων για τον covid-19). [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]