«Μη βιώσιμη» πλέον η Ηλεία – Οι συνέπειες της ραγδαίας πληθυσμιακής συρρίκνωσης
-Έρχεται βροχή έρχεται μπόρα και παγωνιά
Τα στοιχεία που δημοσίευσε προ ημερών η «Πρωινή» για τον μειωμένο πληθυσμό της Ηλείας, (θα έπρεπε να) προκαλούν προβληματισμό σε όλους τους πολίτες, ιδιαίτερα σε όσους έχουν επιφορτιστεί με την ευθύνη της διοίκησης αυτού του τόπου. Η Ηλεία κάθε χρόνια χάνει περίπου 2.000 άτομα λόγω θανάτου και αναπληρώνεις μόλις χίλιους από αυτούς.
Μέσα σε 17 χρόνια ο ηλειακός πληθυσμός έχει μειωθεί κατά 11.700 άτομα περίπου, δηλαδή ουσιαστικά έχει χάσει έναν ολόκληρο δήμο! Από τους 167.200 μόνιμους κατοίκους το 2002 φτάσαμε στους 155.556 το 2019, ενώ πέρυσι γεννήθηκαν για πρώτη φορά λιγότερα από χίλια μωρά. Αυτή η πληθυσμιακή συρρίκνωση οφείλεται τόσο στο γενικότερο πρόβλημα χαμηλής γεννητικότητας της χώρας, όσο και στην τραγωδία του 2007, που άφησε ισχυρό αποτύπωμα εγκατάλειψης, ιδιαίτερα στη νότια Ηλεία. Αν συνυπολογίσουμε πόσοι έχουν φύγει είτε για σπουδές είτε για δουλειά στα μεγάλα αστικά κέντρα ή στο εξωτερικό, τότε αντιλαμβάνεστε την «αιμορραγία» μας σε ανθρώπινο δυναμικό.
Είναι δεδομένο ότι οι επιπτώσεις της πληθυσμιακής μείωσης θα είναι ακόμα πιο έντονες και επώδυνες τα επόμενα χρόνια. Λιγότερα παιδιά, λιγότερα σχολεία, λιγότερα χωριά. Ήδη στα Λύκεια της Ηλείας -εκτός Πύργου και Αμαλιάδας- καταγράφεται δυσκολία στον σχηματισμό τμημάτων, με αποτέλεσμα οι λίγοι μαθητές των απομακρυσμένων περιοχών να επιβαρύνονται με πρόσθετες καθημερινές μετακινήσεις. Τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ πάνε κι έρχονται άδεια στις περισσότερες αστικές διαδρομές, αφού τα χωριά και οι μικρές πόλεις έχουν ερημώσει. Ως εκ τούτου, οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες έχουν μεταφερθεί στην πρωτεύουσα, ενώ αργά ή γρήγορα θα τεθεί ζήτημα Κέντρων Υγείας που «πλεονάζουν».
Οι δήμοι υποβάλλουν φακέλους με ολοκληρωμένα έργα, όμως η Διαχειριστική Αρχή τα απορρίπτει όχι γιατί δεν είναι ώριμα, αλλά γιατί είναι πολύ μικρός ο αριθμός των ωφελουμένων. Για αυτό δεν βλέπουμε αιτήματα για νέα σχολική στέγη, για αυτό «κόβονται» αστικές αναπλάσεις στα ορεινά και στα ημιορεινά, για αυτό δεν εγκρίνεται η μελέτη βιωσιμότητας του τρένου, για αυτό θέλουν τα Πανεπιστήμια στην Πάτρα, για αυτό μας λένε οι Ευρωπαίοι ότι το Πάτρα-Πύργος δεν τα βγάζει τα λεφτά του, γιατί ο κυκλοφοριακός φόρτος είναι μικρός για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, για αυτό δεν αποκλείεται να τεθεί σε κίνδυνο ακόμα και η έλευση του φυσικού αερίου στην Ηλεία.
Εάν δεν δοθούν ισχυρά και ουσιαστικά κίνητρα για να παραμείνουν οι Ηλείοι στον τόπο τους, θα συνεχίσουμε να διαμαρτυρόμαστε επειδή δεν έχουμε αεροδρόμιο, λιμάνι, πανεπιστήμιο, τρένο, δρόμο κλπ και θα αναρωτιόμαστε «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε». Την απάντηση την γνωρίζουμε αλλά κάνουμε ότι δεν την καταλαβαίνουμε, βάζοντας το κεφάλι στην άμμο σαν τη στρουθοκάμηλο για να κρύψουμε τις αδυναμίες μας. Προφανώς δεν είναι εύκολο να βρεθεί λύση. Όμως στην Κρήτη γιατί τη βρήκαν και συνεχίζουν να γεννάνε και να αναπτύσσονται κοινωνικά και οικονομικά; Το 2013 ο Ευρωπαίος επίτροπος Γιοχάνες Χαν απέδωσε τα εύσημα στον περιφερειάρχη Σταύρο Αρναουτάκη, λέγοντας ότι η Κρήτη αποτελεί πρότυπο βιώσιμου μοντέλου περιφερειακής ανάπτυξης. Το 2017 η Περιφερειακή αρχή Κρήτης ενέκρινε το νέο περιφερειακό χωροταξικό πλαίσιο του νησιού, δίνοντας έμφαση στους ορεινούς όγκους και στην ισόρροπη ανάπτυξη, για να αντιμετωπιστεί ο «υπερτουρισμός» στη βόρεια ακτογραμμή και να διατηρηθεί ο πληθυσμός εκεί. Καλό είναι να διαβάσουμε το πλάνο τους και να παραδειγματιστούμε…
