“Μένουμε σπίτι αλλά δεν μένουμε σιωπηλές”: Αύξηση των καταγγελιών ενδοοικογενειακής βίας στην περίοδο της καραντίνας
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”111358″ img_size=”full”][vc_column_text]Σημαντική αύξηση των καταγγελιών για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας καταγράφηκε τις ημέρες του υποχρεωτικού εγκλεισμού στο σπίτι λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας.
Η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων τον τελευταίο μήνα έλαβε συνολικά 1.769 κλήσεις. Τα στοιχεία της γ.γ. αναφέρουν ότι οι κλήσεις για περιστατικά βίας τον Απρίλιο έφθασαν τις 1.070, ενώ οι αντίστοιχες κλήσεις το Μάρτιο ήταν 325.
Η ανακοίνωση σημειώνει ότι εξίσου ανησυχητική είναι η αύξηση των κλήσεων για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας τον Απρίλιο, με 648 κλήσεις. Οι κλήσεις για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας σχεδόν τετραπλασιάστηκαν το μήνα της «καραντίνας» σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα, το Μάρτιο, που καταγράφηκαν 166 κλήσεις για παρόμοια περιστατικά.
Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι επτά στα δέκα περιστατικά βίας καταγγέλθηκαν από τα ίδια τα θύματα και τρία στα δέκα καταγγέλθηκαν από τρίτα πρόσωπα, όπως γονείς, παιδιά, αδέρφια, γείτονες και φίλοι.
«Είναι φανερό πως η καμπάνια ενημέρωσης για τη στήριξη των γυναικών θυμάτων βίας κινητοποίησε τις ωφελούμενες, καθώς και τα τρίτα πρόσωπα στο να προχωρήσουν σε επικοινωνία με τη γραμμή SOS και να καταγγείλουν τα περιστατικά βίας» δήλωσε η γ.γ. Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, Μαρία Συρεγγέλα, τονίζοντας πως είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι εννιά στα δέκα άτομα που κάλεσαν στη γραμμή SOS 15900, τόλμησαν για πρώτη φορά να αναφέρουν το περιστατικό βίας, να ζητήσουν στήριξη και να στείλουν με τη σειρά τους σε όλες τις γυναίκες το μήνυμα «Μένουμε σπίτι αλλά δεν μένουμε σιωπηλές».
Παράλληλα, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, τα περισσότερα θύματα βίας ήταν σύζυγοι – σύντροφοι (στο 61% των περιστατικών). Δηλαδή, 485 σύζυγοι – σύντροφοι τον Απρίλιο βίωσαν σκληρές εικόνες που δύσκολα θα ξεχάσουν, ενώ έντονο προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι το 10% των περιστατικών βίας αφορούσε σε παιδιά (77 παιδιά). Ακόμα, προκύπτει ότι το 8% των περιστατικών βίας αφορούσε σε πρώην συζύγους – πρώην συντρόφους (56 θύματα) και 67 περιστατικά αφορούσαν περιστατικά βίας κατά γονέων και αδελφών (9%).
Η κύρια ηλικιακή ομάδα που κάλεσε στη γραμμή SOS, ήταν από 40-54 ετών (27%), με αμέσως επόμενη την ηλικιακή ομάδα των 25-39 ετών (18%). Η οικογενειακή κατάσταση της πλειοψηφίας των ωφελουμένων ήταν έγγαμες (52%), με παιδιά (62%) και απασχολούμενες (21%).
Τέλος, όσον αφορά στα αιτήματα των ωφελούμενων, το 40% ήθελε ψυχοκοινωνική στήριξη και το 36% νομική συμβουλευτική και βοήθεια. Επιπλέον, σε περιπτώσεις παιδιών γυναικών θυμάτων βίας υπήρξε συνεργασία με το Χαμόγελο του Παιδιού. 41 κλήσεις αφορούσαν αιτήματα φιλοξενίας σε ξενώνες. Μάλιστα 15 περιστατικά ήταν έκτακτα και χρειάστηκε να απομακρυνθούν τα θύματα άμεσα από το περιβάλλον τους. Τα θύματα και τα παιδιά τους φιλοξενήθηκαν σε ειδικά καταλύματα που εξασφάλισε η Γενική Γραμματεία σε συνεργασία με την Ελληνική Ιατροδικαστική Εταιρία.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]