Κόβουν το επίδομα σε ανάπηρο και του ζητούν και λεφτά πίσω!

-Το σκληρό της πρόσωπο σε οικογένεια από τον Πύργο δείχνει η πολιτεία
-Τη αγανάκτησή της από τη στάση του ΟΠΕΚΑ εκφράζει η Ευγενία Μούτσου, μητέρα του 44χρονου ΑμεΑ Νίκου

Του Παναγιώτη Φωτεινόπουλου

Το σκληρό της πρόσωπο δείχνει η ελληνική πολιτεία στην οικογένεια ανθρώπου με αναπηρία 85% από τον Πύργο, αφού όχι μόνο του κόβει το επίδομα αναπηρίας, ύψους 527 ευρώ, αλλά του ζητά να επιστρέψει και το ποσό των 1660 ευρώ επειδή –εν αγνοία του- λάμβανε για τρεις μήνες το επίδομα ταυτόχρονα με τη σύνταξη του αποθανόντος πατέρα του.

O 44χρονος Νίκος Μούτσος έχει πιστοποιημένη από το ΙΚΑ αναπηρία, από το 2015 σε ποσοστό 85%, καθώς πάσχει από νοητική στέρηση βαριάς μορφής και χρήζει βοήθειας και συμπαράστασης έτερου προσώπου.

Τον ρόλο αυτό έχει αναλάβει η μητέρα του, Ευγενία Μούτσου, η οποία όλα αυτά τα χρόνια είναι δίπλα του και τον φροντίζει ανελλιπώς σε 24ωρη βάση, καθώς είναι ανέφικτη η αυτοεξυπηρέτησή του. Για τον λόγο αυτό, έχει και δικαστική απόφαση της επιμέλειάς του από το Πρωτοδικείο Ηλείας,
Όπως εξηγεί στην «Πρωινή» η κ. Μούτσου, ο Νίκος λάμβανε επίδομα 527 ευρώ από τον ΟΠΕΚΑ συν ένα ποσό μετά τον θάνατο του πατέρα του, το οποίο σταδιακά έφτασε τα 460 ευρώ και εδώ και τρεις μήνες τα 595 ευρώ.

Κάπου εδώ όμως αρχίζει το μπλέξιμο και ο γραφειοκρατικός παραλογισμός. Τον προηγούμενο μήνα, η κ. Ευγενία έλαβε ένα έγγραφο από τον ΟΠΕΚΑ, σύμφωνα με το οποίο ανακαλείται το επίδομα των 527 ευρώ επειδή η αναπηρική σύνταξη είναι μεγαλύτερη (595 ευρώ). Εκτός από αυτό όμως, ο ΟΠΕΚΑ της ζητά να επιστρέψει 1.660 ευρώ επειδή τους τελευταίους τέσσερις μήνες εισέπραττε και τις δύο παροχές, προειδοποιώντας ότι θα τα εισπράξει από την Εφορία εντός τριμήνου.

«Αν θεωρούσαν ότι κακώς παίρνω και τις δύο παροχές, θα έπρεπε να με έχουν ενημερώσει από τον Νοέμβριο και να το έχουν κόψει μόνοι τους. Εγώ τι φταίω για το δικό τους το λάθος; Πού να τα βρω εγώ τα 1.660 ευρώ να τα επιστρέψω; Με ρωτάει κανένας πόσο εύκολο είναι να συντηρώ και να φροντίζω τον γιο μου; Είναι απαράδεκτο να μου ζητάνε να επιστρέψω χρήματα επειδή αυτοί το κατάλαβαν μετά από τέσσερις μήνες και να με απειλούν ότι θα μου τα πάρουν αναγκαστικά από την Εφορία αν δεν τα πληρώσω», δηλώνει με αγανάκτηση και απελπισία στην «Πρωινή» η κ. Μούτσου.
«Ζητούν από τον γιο μου ξαφνικά να ζήσει με 527 ευρώ…»

Παράλληλα, εκφράζει τη δυσαρέσκειά της για την απόφαση του κράτους να κόψει το επίδομα αναπηρίας και ταυτόχρονα την απορία της για το σκεπτικό της απόφασης.

«Το παιδί έχει 85% αναπηρία εφ’ όρου ζωής, πιστοποιημένη από την Επιτροπή του ΙΚΑ, για αυτό και παίρνει τα 527 ευρώ. Εδώ υπάρχει ένας παραλογισμός. Μας λέει το κράτος ότι είναι νόμιμο να παίρνει ο γιός μου 527 συν 460 ευρώ από τη σύνταξη του μακαρίτη του άντρα μου, αλλά επειδή η σύνταξη πήγε πάνω από 527 ευρώ, πρέπει να μου κοπεί το επίδομα και να επιστρέψω ό,τι είχα πάρει. Δηλαδή, επειδή τα 900 ευρώ έγιναν 1100, με πάνε στα 500. Πώς θα ζήσουμε… Ας μας αφήσουν τη σύνταξη του άντρα μου όπως ήταν πρώτα» μονολογεί με τρεμάμενη φωνή.

Όπως μας εξηγεί η κ. Ευγενία, η φροντίδα του Νίκου απαιτεί τεράστια έξοδα κάθε μέρα για την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη και τη διατροφή του.

«Ο Νίκος μου παίρνει πάρα πολλά φάρμακα την ημέρα για να ζει φυσιολογικά. Πολλά από αυτά δεν γράφονται σε συνταγές και τα πληρώνω από την τσέπη μου. Η αναπηρία του έχει κι άλλες παρενέργειες στην υγεία του, για αυτό και θέλει καθημερινά ειδική διατροφή και πρόσθετα φάρμακα.

Για να τον δει γιατρός, πρέπει να τον καλέσουμε στο σπίτι ή να πάμε με ταξί στο ιατρείο ή στο νοσοκομείο. Αύριο που θα πάω να κάνω ένσταση στην επιτροπή του ΙΚΑ, θα πάμε με ταξί, γιατί δεν μπορεί να περπατά για πολλά μέτρα. Είναι πολλά τα έξοδα. Πέρυσι έπαθε πνευμονία και κόντεψα να τον χάσω, ήταν στη ΜΕΘ του νοσοκομείου. Με τα χρήματα που μας έδινε το κράτος ως τώρα, κατάφερνα κουτσά στραβά να τα βγάζω πέρα και είχα κάνει το πρόγραμμά μου με βάση αυτά τα λεφτά. Τώρα μας λένε ότι πρέπει να ζήσει ο γιος μου με 527 ευρώ τον μήνα και να τους γυρίσουμε πίσω 1660 ευρώ επειδή αυτοί έκαναν λάθος; Η δική μου σύνταξη είναι 350 ευρώ. Είναι απαράδεκτο αυτό που μας κάνουν…» υπογραμμίζει η κ. Μούτσου, ζητώντας από την πολιτεία να λειτουργήσει με σύνεση και όχι με σκληρότητα.