Θεόδωρος Κόλλιας: Έτσι για να μη ξεχνάμε…

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”97597″ img_size=”full”][vc_column_text] ο Παττακός, ο παν βλάξ στον πλάτανο της Ζαχάρως και στη γέφυρα της Νέδας

Είμαστε στα μέσα της χούντας των συνταγματαρχών που κατά κάποιον τρόπο είχε στεριώσει, όμως με τον βούρδουλα και τα ξερονήσια. Ο αντιπρόεδρος Στυλιανός Παττακός, ναι εκείνος ο κλασσικός καραβανάς, ο φαιδρός τύπος που αξίωσε κι αυτός με το πουλί του να σώσει την Ελλάδα, στα πλαίσια του ταξιδιού του στη Δυτική Ελλάδα πέρασε κι από τη Ζαχάρω. Πολλοί αρχηγοί κομμάτων, τρανοί και επώνυμοι, ακόμη και πρωθυπουργοί, έχουν περάσει από την περιοχή μας, αλλά το πέρασμα του Παττακού και όσα έλαβαν χώρα στο θρυλικό Πλάτανο ήταν ένα γεγονός για εκείνα τα χρόνια που έχει μείνει αξέχαστο. Ο λόγος είναι ότι έγιναν πράγματα από  τραγελαφικά μέχρι …απτά δείγματα της άμεσης δημοκρατίας.

Θέατρο του παράλογου!

Από νωρίς λοιπόν το πρωί τα όργανα της τάξεως και της  ασφάλειας, οι ηρωικοί χωροφυλάκοι είχαν πάρει σβάρνα την αγορά με την εντολή οι μαγαζάτορες   να κλείσουν εντελώς και να παρευρεθούν στον πλάτανο, όπως όλος ο κόσμος για να καλωσορίσουν τον Παττακό. Κάπως έτσι ή αλλιώς εκείνο το πρωινό μαζεύτηκε πολύς κόσμος στον πλάτανο. Καταφθάνει λοιπόν με όλη του την κουστωδία ο κύριος Αντιπρόεδρος. Αφού έκανε τον τυπικό  χαιρετισμό και είπε το ποίημα για την εθνοσωτήριο επανάσταση, απευθύνεται στον κόσμο και τον καλεί να βγάλουν δήμαρχο.

Μέχρι το ΄67 που ήρθε η χούντα κι ο Απρίλης σκότωσε τον Μάη δήμαρχος ήταν ο λαοπρόβλητος  γιατρός Ζαχαριάς.Όπως έγινε σε όλους τους δήμους και στις κοινότητες όλοι οι αιρετοί καθαιρέθηκαν,  εν μία νυχτί,  και τοποθετήθηκαν οι δικοί τους (χίτες, ταγματασφαλίτες και λοιποί αχυράνθρωποι), έτσι και εδώ απολύθηκε ο Ζαχαριάς και χρίστηκε δήμαρχος ο Σαβράμης και αντιπρόεδρος ο Θαν. Μπιλιώνης. Ο Σαβράμης, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, ήταν έντιμος και ήσυχος άνθρωπος και καλός επαγγελματίας. Με αφορμή που ο δήμος προέβηκε σε αγορά μερικών υλικών-μικρής χρηματικής αξίας-από το σιδηρουργείο του Σαβράμη μετά από δυο χρόνια περίπου, από τους ντόπιους τοπάρχες απολύθηκε και έτσι χρέη δημάρχου εκτελούσε ο αντιπρόεδρος Μπηλιώνης.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες στην πόλη της Ζαχάρως, έγινε στον πλάτανο το “καλωσόρισμα” του Παττακού.

Μετά λοιπόν τα τετριμμένα που αναφέρθηκαν, Ο Παττακός σαν γνήσιος δημοκράτης-τρομάρα του- απευθύνεται στον κόσμο και ρωτά

: Όποιος από σας θέλει να γίνει δήμαρχος να σηκώσει το χέρι του

Πρώτος σηκώνει το χέρι του ο Σπύρος Σάσσαλος, ο ονομαζόμενος και Φουρλιάς. Λέει ο Παττακός.

: Ποιοι θέλουν τον Σάσσαλο δήμαρχο;   Σηκώνουν δυο-τρία χέρια.

: Ποιος άλλος θέλει ξαναρωτά..

Ξαναρωτά λοιπόν ο Παττακός.

: Ποιος θέλει να γίνει δήμαρχος;

Σηκώνει το χέρι ένας Παπασπύρου, που ήταν αρκετά μεγάλος, κοντά στα 80.

: Πόσο χρονών είσαι του λέει ο μεγάλος και αφού ο άλλος απαντά 78 του εύχεται να τα εκατοστήσει.

: Ποιοι θέλουν να επανέλθει ο Σαβράμης δήμαρχος; Ελάχιστα χέρια..

: Ποιοι θέλουν το Μπηλιώνη για δήμαρχο;[/vc_column_text][vc_single_image image=”110360″ img_size=”full”][vc_column_text]Ο κόσμος αμέσως ξεσηκώθηκε χειροκροτώντας και ζητωκραυγάζοντας, οπότε ο Μπηλιώνης δια βοής και δια ροπάλου έγινε δήμαρχος.

Όπως καταλαβαίνεται όλα ήταν τάτσιμίτσι-κότσι και ο Μπηλιώνης είχε μαζέψει όλους τους δικούς του εργάτες, παρεργάτες, κουμπάρους και λοιπούς, όλους εκεί γύρω-γύρω. Έτσι  ο Μπηλιώνης είχε το .. αμφιθέατρο δικό του.

Πρέπει να τονίσουμε και ορισμένα άλλα ευτράπελα του παράλογου θεάτρου που παίχτηκε τότε στον πλάτανο της διασταύρωσης.

Κατά τη διαδικασία κάποιος σήκωσε και τα δυο του χέρια, οπότε ο ….πανέξυπνος Παττακός του λέει: Εσύ να σηκώσεις και τα τέσσερα.

Στο τέλος κάποιος ρωτά τον μεγάλο: Πρόεδρε τι να ψηφίσουμε στο δημοψήφισμα; ΝΑΙ ή ΟΧΙ; Και απαντά ο μεγάλος: Όποιος ψηφίσει ΟΧΙ, οχιά να τονε φάει.

Η συνέχεια του ρεσιτάλ δόθηκε στη Γέφυρα της Νέδας, όπου είχανς συγκεντρωθεί να τον προϋπαντήσουν οι κάτοικοι του Γιαννιτσοχωριού και των γύρω χωριών, γυναίκες, γέροι και παιδιά. Κι εγώ μαζί, μαθητούδι στη Δευτέρα τάξη του Γυμνασίου Ζαχάρως.

Κατεβαίνει λοιπόν φουριόζος από την κουρσάρα και με την καράφλα  να αντανακλά στον ήλιο ο Μέγας Βλαξ, εν μέσω σημαιών και  ζητωκραυγών, μας λέει.

: Δε μου λέτε, σας έφεραν ή ήρθατε μόνοι σας;

Οπότε πετάγεται η Θειά Ασήμω με το αξέχαστο τσεμπέρι της

: Τι λες μάτι μου; Μόνοι μας ήρθαμε με τα πόδια, όπως μας είπαν οι χωροφυλάκοι έπρεπε να έρθουμε  να σε καλωσορίσουμε.

Αυτό ήταν!

Φωτιά στα μπατζάκια μας!!!

Θεόδωρος Κόλλιας,

διαχειριστής του yannitsochori.blogspot.com[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]