Κίνδυνος ερημοποίησης στην πυρόπληκτη Ολυμπία

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”155524″ img_size=”full”][vc_column_text]-Αποκαλυπτική η μελέτη του τμήματος Γεωλογίας του ΕΚΠΑ για τις επιπτώσεις της πυρκαγιάς, που δημοσιεύει σήμερα η «Πρωινή»

-«Η διάβρωση δημιουργεί φαύλο κύκλο που οδηγεί γρήγορα στην υποβάθμιση της περιοχής», υπογραμμίζει στην «Πρωινή» η καθηγήτρια Νίκη Ευελπίδου

Του Παναγιώτη Φωτεινόπουλου

Toν σοβαρό κίνδυνο διάβρωσης του εδάφους στις πυρόπληκτες περιοχές του δήμου Αρχαίας Ολυμπίας αναδεικνύει μελέτη καθηγητών του τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και την οποία δημοσιεύει σήμερα η «Πρωινή».

Σύμφωνα με όσα επισημαίνονται στο κείμενο της μελέτης, οι πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2021 ήταν ένα από τα πιο καταστροφικά γεγονότα που έπληξαν την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο όσον αφορά τη διάρκεια και την περιοχή, αλλά και την ένταση, αυξάνοντας σημαντικά τον κίνδυνο διάβρωσης στις καμένες περιοχές. Ειδικά η Αρχαία Ολυμπία χαρακτηρίζεται από αυξημένη ευαισθησία στη διάβρωση και πιο ευάλωτη σε τέτοια φαινόμενα στο εγγύς μέλλον.[/vc_column_text][vc_single_image image=”155523″ img_size=”full”][vc_column_text]Όπως δήλωσε στην «Πρωινή» η Νίκη Ευελπίδου, καθηγήτρια στο τμήμα Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος στο Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Συνεργαζόμενη Καθηγήτρια στο αντίστοιχο τμήμα του Κολεγίου του Τσάρλεστον στις ΗΠΑ και Γραμματέας της Ελληνικής Επιτροπής Γεωμορφολογίας & Περιβάλλοντος, ο κίνδυνος ερημοποίησης των καμένων εκτάσεων δεν είναι τόσο μακρινός όσο ίσως πιστεύουμε.

«Ακόμη και αν δεν έχει άμεσο αντίκτυπο στη ζωή μας, η διάβρωση από επιφανειακή απορροή είναι ένα σημαντικό πρόβλημα γιατί οδηγεί σε απώλεια εδάφους. Αν σκεφτούμε ότι ένα εκατοστό εδάφους χρειάζεται περίπου 1000 χρόνια για να δημιουργηθεί, καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι ανανεώσιμος πόρος. Χωρίς έδαφος είναι δύσκολο να ανανεωθεί η βλάστηση και αυτό δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο, γιατί χωρίς βλάστηση η επιφανειακή απορροή από κάθε βροχόπτωση είναι ταχύτερη, άρα προκαλεί πλημμύρες, δεν εμπλουτίζεται ο υδροφόρος ορίζοντας, προκύπτει πρόσθετη διάβρωση και οδηγούμαστε γρήγορα σε υποβάθμιση της περιοχής και σταδιακά στην ερημοποίησή της», εξήγησε και πρόσθεσε πως το ανάγλυφο και το υδρογραφικό δίκτυο καθορίζουν τη διάβρωση που θα λάβει χώρα αλλά και τις πιθανές μελλοντικές πλημμύρες.

«Έχει μεγάλη σημασία αν οι κλάδοι αυτοί περνούν μέσα από τα καμένα ή πόσο μήκος του κάθε κλάδου υδρογραφικού δικτύου διανύει περιοχή που έχει καεί. Στη μελέτη θα δείτε και τον χάρτη με τις μορφολογικές κλίσεις. Το μορφολογικό αυτό χαρακτηριστικό καθορίζει τη δύναμη που θα έχει η επιφανειακή απορροή (όσο μεγαλύτερη κλίση, τόσο μεγαλύτερη η δύναμη της επιφανειακής απορροής) και κατά συνέπεια καθορίζει την ένταση της διάβρωσης, αλλά και την ένταση μιας πιθανής μελλοντικής πλημμύρας, ζήτημα για το οποίο ήδη ετοιμάζουμε αντίστοιχη μελέτη», επισήμανε στην «Πρωινή» η κ. Ευελπίδου.

«Οι περιοχές που ο κίνδυνος είναι μεγάλος θα αντιμετωπίσουν σύντομα τα όσα σχολίασα παραπάνω. Θα δείτε και κάποιες περιοχές που φαίνονται με πράσινο και στις οποίες θα λάβει χώρα απόθεση. Γενικά, η απόθεση είναι καλή γιατί δημιουργεί νέο και εύφορο έδαφος, αλλά στην περίπτωσή μας, αν έχουμε ραγδαίες βροχοπτώσεις, θα δημιουργηθεί με λασπορροή και θα είναι περιοχές που θα κινδυνέψουν από πλημμύρα σε συνδυασμό με λασπορροή», πρόσθεσε και συμπλήρωσε ότι σύντομα θα είναι έτοιμα προς δημοσίευση τα αποτελέσματα για τον πλημμυρικό κίνδυνο των περιοχών που κάηκαν το καλοκαίρι.

«Καμπανάκι» και για πλημμύρες

Η μελέτη του Πανεπιστημίου αναφέρει επίσης ότι στις περιοχές που κάηκαν κατά τις μεγάλες πυρκαγιές του φετινού καλοκαιριού, ο κίνδυνος διάβρωσης, καθώς και ο κίνδυνος πλημμύρας, αναμένεται να είναι πολύ υψηλός, ειδικά για το ερχόμενο φθινόπωρο και χειμώνα. Στην αρχαία Ολυμπία, η διαφορά στον κίνδυνο διάβρωσης ήταν πιο έντονη, με τις καμένες περιοχές να παρουσιάζουν υψηλό έως πολύ υψηλό κίνδυνο διάβρωσης και την υπόλοιπη περιοχή χαμηλό έως ανύπαρκτο, ενώ σαφέστατα επηρεάζει της κατανομή της διάβρωσης η μορφολογική κλίση των περιοχών μελέτης. Η βλάστηση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη μείωση της επιφανειακής απορροής και την παρεμπόδιση της διάβρωσης, ιδίως όσον αφορά τα εδάφη. Οι περιοχές που πλήττονται από πυρκαγιές είναι περισσότερες ευαίσθητες στη διάβρωση της επιφανειακής απορροής, ιδιαίτερα όταν το συμβάν πυρκαγιάς είναι πολύ πρόσφατο και η αποσυναρμολογημένη βλάστηση δεν έχει αναγεννηθεί. Όσο πιο έντονες είναι οι πυρκαγιές και όσο μεγαλύτερη είναι η περιοχή που επηρεάζεται, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος διάβρωσης.[/vc_column_text][vc_single_image image=”155520″ img_size=”full”][vc_single_image image=”155521″ img_size=”full”][vc_single_image image=”155522″ img_size=”full”][/vc_column][/vc_row]