Και επίσημα υπανάπτυκτη τουριστικά η Ηλεία
Πώς κατηγοροποιούνται οι δημοτικές ενότητες με βάση το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο
Επιμ.: Παναγιώτη Φωτεινόπουλου
Στις μη αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές εντάσσονται οι περισσότερες δημοτικές ενότητες της Ηλείας, σύμφωνα με την κατηγοριοποίηση που εμφανίζει το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Τουρισμό.
Οι περιοχές στις οποίες κατηγοριοποιείται ο εθνικός χώρος με βάση τη χωρική διάρθρωση των τουριστικών καταλυμάτων είναι οι εξής: (Α) Περιοχές ελέγχου (Β) Αναπτυγμένες περιοχές (Γ) Αναπτυσσόμενες περιοχές (Δ) Περιοχές με δυνατότητες ανάπτυξης (E) Μη αναπτυγμένες περιοχές.
Στην κατηγορία Β των Αναπτυγμένων περιοχών εντάσσεται μόνον η Δημοτική Ενότητα Κάστρου-Κυλλήνης και στην κατηγορία Γ΄ των αναπτυσσόμενων περιοχών μόνον η ΔΕ Πύργου και η ΔΕ Βαρθολομιού. Στην κατηγορία Δ’ των περιοχών με δυνατότητες ανάπτυξης εντάσσονται οι ΔΕ Αμαλιάδας, Ζαχάρως, Αρχαίας Ολυμπίας και Ανδραβίδας, ενώ όλες οι υπόλοιπες κατηγοριοποιούνται ως μη αναπτυγμένες περιοχές (Βώλακος, Ιάρδανου, Ωλένης, Πηνεία, Λεχαινών, Βουπρασίας, Σκιλλούντος, Αλιφείρας, Ανδρίτσαινας, Λαμπείας, Λασιώνος, Φιγαλεία, Φολόης, Γαστούνης, Τραγανού.
Η κατηγοριοποίηση του εθνικού χώρου έγινε με κριτήρια την ένταση του τουριστικού φαινομένου με γνώμονα τις κλίνες τουριστικών καταλυμάτων, τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής και συγκεκριμένα των ειδικών γεωγραφικών χαρακτηριστικών και των ειδικών συνθηκών που εμφανίζουν ορισμένες περιοχές και την αναγκαιότητα ανάπτυξης ειδικών μορφών τουρισμού και πρόβλεψης ειδικών τουριστικών υποδομών.
Η κατηγοριοποίηση του εθνικού χώρου, με βάση το πρώτο κριτήριο, πραγματοποιείται δυνάμει δεικτών που αποτυπώνουν την ένταση της τουριστικής ανάπτυξης από χωρική, κοινωνικό-οικονομική και χρονική άποψη. Δεδομένης της ποικιλομορφίας των μορφών τουρισμού, ως βασική παράμετρος χρησιμοποιείται ο αριθμός των κλινών των τουριστικών καταλυμάτων, που αποτελεί σε όλες τις περιπτώσεις τον κοινό παρονομαστή των τουριστικών ροών.
Στόχος του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου είναι ο προσδιορισμός μακροπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων στόχων και στρατηγικών κατευθύνσεων σε εθνικό επίπεδο για τη χωρική διάρθρωση του τομέα του τουρισμού, με όρους οικονομικής, περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιωσιμότητας και αειφορίας.
