Ημερολόγιο καραντίνας Β΄: Είναι να απορείς…
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”129263″ img_size=”full”][vc_column_text]
Γράφει μια πρώην και νυν έγκλειστη
[/vc_column_text][vc_column_text]Λίγο πρόωρα και εν μέσω των «αργοπορημένων» Αλκυονίδων που κι αυτές τελειώνουν σήμερα,άρα τελειώνουν και τα μπάνια στη θάλασσα οπότε δεν θα χουν να μας λένε για συναθροίσεις της παραλίας, έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του το τρίτο κύμα πανδημίας που θα κορυφωθεί λέει το… Πάσχα ( στο… μπαλκόνι το αρνί) και πλέον έχουμε σηκώσει όλοι τα χέρια ψηλά γιατί χάσαμε το μπούσουλα, χάσαμε και το… μέτρημα! Είναι περισσότερες οι μεταλλάξεις του κορονοϊού, οι χώρες που παράγουν εμβόλια ή τα… λοκντάουν; Τελικά για ποιόν ιό είμαστε κλεισμένοι μέσα, για τον γνωστό ως τώρα κορονοϊό που συνεχίζει να μας βασανίζει ή για τον μεταλλαγμένο που μας δείχνει τα δόντια του; Κι εκεί που αρχίζει η κοινωνία να εμβολιάζεται για τον covid19 με όλα όσα συμβαίνουν στο παρασκήνιο με τα εμβόλια, κάνει την εμφάνισή του πιο απειλητικά ο… άλλος, ο πιο διαβολεμένος κι αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε ποιος τελικά μας κυνηγάει, ποιος είναι ο «εχθρός» και τι περίεργο παιχνίδι είναι αυτό που παίζεται στην πλάτη μας! Είναι να απορείς…
Η αίσθηση γενικά που υπάρχει γύρω μας, είναι η απόλυτη σύγχυση, από τα νέα περιοριστικά μέτρα μέχρι την αντιμετώπισή τους και το αλαλούμ που παίχτηκε μέχρι να καταλάβουμε τι ισχύει και τι όχι. Και αυτό γιατί το επιτελικό κράτος της κυβέρνησης Μητσοτάκη δημοσίευσε με καθυστέρηση το ΦΕΚ, χρειάστηκαν σχεδόν 24 ώρες για να βγουν στον αέρα τα νέα μέτρα – που θες ένα δίωρο για να τα… μελετήσεις- και ενώ υποτίθεται ότι αυτά ήταν σε ισχύ από το Σάββατο στις 6 το πρωί, χωρίς όμως να γνωρίζουν οι πολίτες τι έπρεπε να εφαρμόσουν! Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο δικός μας δήμος Ανδραβίδας- Κυλλήνης που πέρασε στο ¨κόκκινο» του χάρτη και από την ώρα της ανακοίνωσης , δηλαδή από το απόγευμα της Παρασκευής ως το πρωί του Σαββάτου, γινόταν ένας χορός ερωτήσεων και σχολίων στο φβ από αγανακτισμένο κόσμο που είχε μαύρα μεσάνυχτα για το τι θα ακολουθούσε από το Σάββατο. Άλλοι ρώταγαν αν η κυκλοφορία σταματά στις 6 το απόγευμα, άλλοι για το αν θα ανοίξουν τα καταστήματα, ποιες βαθμίδες σχολικών μονάδων θα ήταν κλειστές, γενικώς είχαμε… μαύρα μεσάνυχτα!
Το ίδιο βεβαίως συνέβη για την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ενώ το μεγάλο… πανηγύρι έγινε με τις αγορές φαγητού και το takeaway! Άδωνις… ακύρωνε Άδωνι ώσπου στο τέλος πήρε πίσω το μέτρο που ο ίδιος είχε ανακοινώσει μέσω τηλεοράσεως το πρωί ! Και αφού βεβαίως είχε προσπαθήσει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα το υπουργείο Ανάπτυξης για τη «βόμβα» που έσκασε απροειδοποίητα δια στόματος υπουργού και του αναπληρωτή του, ότι για αυτό (6/7) και το επόμενο (13/14) Σαββατοκύριακο η παραλαβή από κατάστημα που παρέχει προϊόντα καφεστίασης απαγορεύεται σε Αττική, Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική. Και είναι η δεύτερη φορά που ο «κλειδοκράτορας» υπουργός ρίχνει τέτοιες «βόμβες» όπως έκανε στην περίπτωση με τα κλειδιά της εστίασης όπου με το γνωστό σαρκασμό του , με απαράδεκτο και ασεβή τρόπο σε έναν από τους πιο ταλαιπωρημένους κλάδους, κάλεσε τους επιχειρηματίες να του δώσουν τα κλειδιά και να… αναλάβει αυτός τα μαγαζιά τους! Και μετά ξανά προσπάθησε να τα… μαζέψει και παρόλα αυτά τα ατοπήματα, ακόμα είναι στη θέση του!! Είναι να απορείς…
Και επίσης την ώρα που όλοι αυτοί μας κουνάνε το δάχτυλο και μας θεωρούν υπεύθυνους για την διασπορά του ιού και μας έχουν οδηγήσει στην τρέλα από τον εγκλεισμό, ο ίδιος ο πρωθυπουργός παρευρέθηκε προκλητικά σε… κορονοτραπέζι στην Ικαρία, όπου συμμετείχε κόσμος και λαός, λίγο μετά την νέα αυστηροποίηση των μέτρων δια στόματος Χαρδαλιά! Αλλά και πάλι όπως μα είπαν, δεν… «έφταιγε» ούτε ο Κυριάκος, ούτε ο οικοδεσπότης βουλευτής αλλά η «θερμή» υποδοχή του κόσμου ως έκφραση «αγάπης» στον Πρωθυπουργό που ήρθε να τον δει από κοντά! Με λίγα λόγια με όσα λένε, τρελαίνουν κόσμο με τα οφθαλμοφανή και δεν θέλουμε και πολύ να αποτρελαθούμε!
Και εδώ είναι το μεγάλο ζητούμενο, γιατί όταν κάποτε βγούμε από αυτήν την σκοτεινή ατραπό της τρέλας, δεν θα είμαστε ποτέ ίδιοι, ή στην καλύτερη περίπτωση την πιο αισιόδοξη, θα χρειαστούμε ένα μεγάλο διάστημα για να προσαρμοστούμε! Για να ξαναγίνουμε συνηθισμένοι άνθρωποι, γιατί τώρα μην γελιέστε, μας έχουν κάνει μισάνθρωπους, γεμάτους καχυποψία, με έλλειψη εμπιστοσύνης, γιατί ένας χρόνος χωρίς αγγίγματα και αγκαλιές είναι πολύς για έναν άνθρωπο. «Σε αυτές τις στιγμές στέρησης αγγίγματος, δεν υπάρχει πραγματικό υποκατάστατο αυτού που παίρνουμε από άλλους ανθρώπους» αυτό λένε οι ψυχολόγοι. Έχω λοιπόν την αίσθηση ότι η προσπάθεια επαναπροσδιορισμού μας, ανάκτησης της εμπιστοσύνης στο διπλανό μας αλλά και ξεκλειδώματος της ψυχής μας, να αγγίζουμε τον άλλον χωρίς να φοβόμαστε, θα είναι μια διαδικασία αργή και δύσκολη και αυτό για μένα είναι ίσως η πιο μεγάλη συνέπεια της καραντίνας. Είναι να απορείς που χάθηκε τόση αγάπη…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]