ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ: Η Εύα έχει τη δική της ιστορία…

Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

“Μπαρουτιασμένη” έφτασε η EVA κι αμόλησε πάνω μας  με μιας, όλο το νερό της οικουμένης, αλλά ευτυχώς ήταν τόσο διψασμένη για νερό η γη μετά την πολύμηνη ανομβρία, που απ’ ότι φαίνεται, την ψιλοβγάλαμε “καθαρή” από την πρώτη μεγάλη κακοκαιρία, προπομπό του χειμώνα που έρχεται! Ομολογώ, πως όταν πρωτάκουσα ότι έρχεται η “Εύα”, σκέφτηκα  όνομα κακοκαιρίας να σου πετύχει κι αυτό! Γιατί όταν για παράδειγμα ακούς “Ιανός” που ξέρεις τι συμβολίζει, γεννάται ένας φόβος παραπάνω και φυσικά οι συνέπειες δικαιολόγησαν δυστυχώς και τον πανικό.

Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν, αμέσως το μυαλό μου πήγε στην Εύα και τον Αδάμ – αλλά οι πρωτόπλαστοι δεν μου κόλλαγαν με τίποτα- και μετά στην πιο γνωστή Εύα της ιστορίας, την Εύα Μπράουν. Την φωτογράφο – ερωμένη του Χίτλερ και για μια μέρα σύζυγό του που παντρεύτηκε φορώντας… μαύρο νυφικό και την επομένη μέρα ακριβώς όταν είχε σημάνει το τέλος του Ναζισμού, αυτοκτόνησε με υδροκυάνιο, ενώ ο Αδόλφος έδωσε τέλος στη ζωή το με μια πιστολιά στο στόμα! Βέβαια καμιά σχέση δεν είχε η κακοκαιρία Εύα  ούτε με την Εύα Μπράουν, όμως συνειρμικά, αυτήν την διασύνδεση έκανα. Κι επειδή προσωπικά πάντα με ιντριγκάρουν τα ονόματα που δίνουν στις κακοκαιρίες, τώρα που πέρασε λίγο “ανώδυνα” η “φουρτούνα, μπήκα στη διαδικασία να το ψάξω!

 Και τουλάχιστον απ’ όσα διάβασα, η “Εύα”, ήταν ήδη “φορεμένη”,  ήρθε έχοντας μια προϊστορία, αφού ήταν η πέμπτη επώνυμη καταιγίδα του MetÉireann’sNameourStorms που “βαφτίζει” και τις κακοκαιρίες. Εκείνη η “Εύα”  χτύπησε” στις 22 Δεκεμβρίου του 2015 με μεγάλη ορμή την Βόρεια Αγγλία με κεραυνούς κα ραγδαίες βροχές, προξενώντας μεγάλες πλημμύρες όταν φούσκωσαν τα ποτάμια και ξεχύθηκαν στις πόλεις. Μάλιστα σημειώθηκε περίπου τρεις εβδομάδες αφότου η καταιγίδα Ντέσμοντ είχε προκαλέσει σοβαρές πλημμύρες σε περιοχές της Βόρειας Αγγλίας, επιδεινώνοντας τη συνεχιζόμενη κατάσταση. Άρα μόνο τυχαίο δεν ήταν το όνομά της και προφανώς γι αυτό σήμανε συναγερμός σε όλη τη χώρα.

Ενεργοποιήθηκε και το 112 και αρχίσανε να βαράνε τα μηνύματα στα κινητά και στην ουσία σπέρνουνε τον πανικό χωρίς λόγο, αφού οι χιλιομετρικές αποστάσεις απ’ οτι φαίνεται κανέναν ρόλο δεν παίζουν στην προειδοποίηση και αυτό θα πρέπει να το εξετάσουν σοβαρά αυτοί που διαχειρίζονται το συγκεκριμένο σύστημα. Χτυπάει η καταιγίδα στην Πάτρα και έρχεται το μήνυμα στην Ηλεία, λες και είμαστε ένα… τσιγάρο δρόμος! Το ίδιο γινόταν και με τις φωτιές, με τη προειδοποίηση για εκκένωση με την εστία της πυρκαγιάς να βρίσκεται στα… εκατό χιλιόμετρα! Μου θυμίζει το “λύκος στα πρόβατα” που όταν πραγματικά θα μας πλησιάσει ο λύκος, θα νομίζουμε πως είναι φάρσα! Έτσι, το 112, αντί  να συντονίζει τον κόσμο, τον… αποσυντονίζει και αυτό είναι σοβαρό θέμα.

Πάντως το θετικό σε ότι αφορά σε γενικές γραμμές την Ηλεία, είναι ότι η “Εύα”, πέρασε λίγο ανώδυνα και φαίνεται πως λειτούργησαν καλά και τα αντιπλημμυρικά σε κανάλια και χείμαρρους και η προετοιμασία- όπου τέλος πάντων έγινε-  από τους δήμους μέσα στην πόλη με τους καθαρισμούς των φρεατίων. Αν και δεν πρέπει να εφησυχάζουμε γιατί το φαινόμενο δεν είχε τελικά την ραγδαιότητα της βροχής που περιμέναμε, οπότε δεν είναι καιροί για εύσημα, γιατί τα χειρότερα έπονται καθώς ο χειμώνας είναι μπροστά μας.

Βέβαια δεν ξέρω αν η κακοκαιρία πέρασε το ίδιο ανώδυνα και για τους αγρότες, από σήμερα θα φανεί αυτό, γιατί οι ελιές κυρίως που ήταν φορτωμένες σαν νυφούλες με καρπούς, σίγουρα θα χτυπήθηκαν ανελέητα από τη βροχή και ήδη είχαν αρχίσει να έχουν προβλήματα από δάκο και γλοιοσπόριο που κάνει τα ελαιόδεντρα ακόμα πιο ευάλωτα. Ας ελπίσουμε οι απώλειες να ήταν μικρές, γιατί το ελαιόλαδο είναι πλέον ίσως και ο μοναδικός στυλοβάτης της αγροτικής οικονομίας της Ηλείας.

Και βεβαίως ο περισσότερος κόσμος αναρωτιέται τι μόδα είναι αυτή να δίνουν στις κακοκαιρίες ονόματα, όπως οι Αμερικάνοι στους τυφώνες. Τελικά όπως λένε, η πραγματικότητα είναι ότι κάθε μεγάλο κύμα κακοκαιρίας έχει όνομα, για να μπορούν όταν σημειώνονται καταστροφές, να υπάρχει σημείο αναφοράς για τις ζημιές και κυρίως για τις αποζημιώσεις.  ‘Οπως έγινε με τον Ιανό ή τον Μπάλο. αλλά φυσικά δεν επαρκεί το όνομα, το ζητούμενο είναι να παίρνει ο κόσμος τις αποζημιώσεις έγκαιρα και όχι μετά από ένα και δύο χρόνια! Καλά τα ονόματα, αλλά να έχουν και κάποιο πραγματικό νόημα όμως!

Φωτογραφία Χρήστος Κουλ